رشته قایقرانی پشتوانه مالی ندارد
شادی در رابطه با ادامه حضورش در تیم ملی، روحیات و برنامه‌هایی متناقض دارد، به این ترتیب که می‌خواهد سال‌های طولانی در تیم ملی قایقرانی باقی بماند اما از سوی دیگر هیچ امید و انگیزه‌ای برای کسب افتخارات تازه و مدال‌های رنگارنگ ندارد. او در گفت‌وگو با «جام‌جم» از آینده‌ای که پیش روی خود می‌بیند می‌گوید.
بالاخره از فکر خداحافظی بیرون آمدی؟
من سال گذشته برنامه‌هایی برای خداحافظی داشتم، اما امسال به هیچ عنوان حرفی از خداحافظی نزدم. اصلا نمی‌خواهم تیم ملی قایقرانی را به این زودی از دست بدهم.
پس اخبار خداحافظی ات از کجا آمد؟
من مشغله‌های زیادی داشتم و علاوه بر آن باید گرفتاری‌های شخصی ام را هم حل می‌کردم که این وضع باعث شد نتوانم در تمرینات تیم ملی شرکت کنم. الان دیگر دغدغه‌ای ندارم و بدون هیچ مشکلی می‌توانم در تمام اردوهای تیم ملی شرکت کنم. البته مشکلاتی هم با فدراسیون داشتم که حل شد.
همان مشکلاتی که باعث شد قبل از المپیک به فکر خداحافظی بیفتی؟
بله، من با فدراسیون مشکلی ندارم و با گفت‌وگو همه چیز را حل کردیم. موضوع اصلی مذاکرات من با فدراسیون، مربی‌ام بود.
اکنون در تیم ملی بدون مربی تمرین می‌کنی؟
خیر. یک مربی ایرانی در کنار من حضور دارد و به من کمک می‌کند، ولی مربی اصلی من نیست. تا موقعی که مربی‌ام به ایران بیاید باید با همین مربیان ایرانی کار کنم.
مربی جدیدت اهل کجاست؟
مذاکرات هنوز ادامه دارد. یک مربی چینی و یک مربی آلمانی گزینه‌هایی هستند که مذاکرات با آنها ادامه دارد و بزودی یکی از آنها به ایران می‌آید.
در شرایطی که مربیان خارجی یکی پس از دیگری از ایران می‌روند واقعا چشم انتظار مربی خارجی هستی؟
من کار خودم را انجام می‌دهم و منتظر کسی نمی‌مانم. البته بدون یک مربی خوب نمی‌توان پیشرفت چندانی داشت. ما همین الان هم مشکلات زیادی داریم، چه برسد به این‌که مربی خارجی هم نخواهد به ایران بیاید.
این مشکلات زیادی که می‌گویی چه چیزهایی هستند؟
علاوه بر این‌که مربی خوبی نداریم همچنان بابت پیست غیراستاندارد، سختی‌های زیادی متحمل می‌شویم. قایقرانان تیم ملی رویینگ باید در پیست 2000 متری تمرین کنند، اما پیست ما در دریاچه آزادی تنها 1000 متر است. مشکل بزرگ دیگر در تیم ملی این است که مربی بدنسازی وجود ندارد. فقدان مربی بدنساز برخی مواقع برای ما واقعا مشکل‌ساز می‌شود.
درخواست اردوی خارج از کشور نمی‌دهید که حداقل در یک پیست استاندارد تمرین کنید؟
تمایل زیادی داریم تا به اردوهای خارج از کشور برویم اما با وضع کنونی اقتصادی چنین فرصتی نداریم.
بابت حقوقی که به شما تعلق می‌گیرد، مشکلی ندارید؟
همه قایقرانان از لحاظ مالی چندان مورد حمایت قرار نمی‌گیرند. وقتی شرایط ورزشکاران رشته‌های دیگر را بررسی می‌کنم می‌بینم این تنها قایقرانی است که پشتوانه مالی ندارد. ما لیگ نداریم و حقوقی هم که بابت حضور در اردوهای تیم ملی به ما می‌دهند کم است، اما چاره‌ای نداریم جز این‌که قبول کنیم. من مجبورم همه این مشکلات را تحمل کنم، از فقدان پیست استاندارد گرفته تا حقوق کم و نبود مربی.
با وجود همه این مشکلات چقدر می‌توانی امیدوار باشی در آینده به اهدافی که در سر داری برسی؟
ما سال آینده رقابت‌های قهرمانی آسیا را پیش رو داریم و پس از آن بازی‌های آسیایی 2014 اینچوان کره جنوبی پیش روی ماست. اما به دلیل همه این مشکلات می‌دانم مدالی در کار نخواهد بود، نه برای من، نه برای قایقرانان دیگر.
ولی قبلا تو یا قایقرانان دیگر موفق به کسب موفقیت‌های بزرگی در همین رقابت‌ها شده بودند، در حالی که همین مشکلات را سال‌های گذشته هم داشتید.
بله، اما بالاخره باید همه چیز تغییر کند تا ما هم انگیزه خود را از دست ندهیم. بزرگ ترین آرزوی زندگی من این است که در رقابت‌های المپیک 2016 ریودوژانیرو هم شرکت کنم و مدال بگیرم، اما با این امکانات اطمینان دارم هرگز به این آرزو نمی‌ر سم.
با این مشکلات تا امروز به آنچه می‌خواستی رسیده‌ای یا فکر می‌کنی خیلی از موقعیت‌ها و موفقیت‌ها را از دست داده‌ای؟
شاید موفقیت‌هایی بوده که به آنها نرسیده ام، اما تا امروز حتی به بیشتر از آنچه می‌خواستم دست یافته‌ام. المپیک لندن هم اتفاق بزرگی برای من بود و بابت این‌که سهمیه این بازی‌ها را به دست آوردم خیلی خوشحالم. اصلا هم به این کاری ندارم که پس از المپیک چقدر از من انتقاد کردند. من خواهرم و پدربزرگم را ازدست دادم و با توجه به این اتفاق‌های تلخ خیلی هم خوب نتیجه گرفتم. شاید هرکس جای من بود با این اتفاق‌های غم انگیز از ورزش حرفه‌ای خداحافظی می‌کرد.
قایقرانی ایران با توجه به همه این مشکلات می‌تواند در آینده موفق باشد؟
درباره آینده چیزی نمی‌دانم. در حال حاضر در آسیا قایقرانی ایران شرایط بسیار خوبی دارد و این در حالی است که قایقرانان ایرانی تجربه کمی دارند.
هنوز هم در رویینگ سنگین وزن پارو می‌زنی؟
بله. من ابتدا در سبک وزن پارو می‌زدم، اما شرایط المپیک ایجاب می‌کرد به سنگین وزن بیایم. الان هم فقط می‌خواهم در سنگین وزن پارو بزنم.
چه زمانی به خداحافظی از قایقرانی فکر می‌کنی؟
من سال‌های طولانی در خدمت تیم ملی خواهم بود، اما کسی نباید از من انتظار داشته باشد بتوانم در مسابقه‌های بزرگ و بین‌المللی به مدال دست یابم. من باقی ماندنم در قایقرانی را مدیون دنیا مالی (رئیس سابق فدراسیون قایقرانی) هستم. در مقطعی مصرانه قصد داشتم از قایقرانی کنار بکشم، اما او این اجازه را به من نداد و با دادن روحیه و انگیزه به من باعث شد به حضورم در تیم ملی ادامه بدهم.
هیلدا حسینی‌خواه - جام‌جم
