برای استفاده از همه امکانات سایت باید جاوا اسکریپت مرورگر خود را فعال کنید.

بازیکن تیم شهرداری بم: می‌خواهم مسی فوتبال بانوان باشم

جام جم آنلاین: فاطمه ارژنگی روزهای پدیده بودن خود را در فوتبال بانوان پشت سر گذاشته است و حالا به عنوان یک بازیکن با تجربه نگرشی متفاوت نسبت به آینده فوتبالی‌اش دارد.

ارژنگی که در کنار مریم رحیمی‌ و کوهستان خسروی، گران‌ترین بازیکن فوتبال بانوان محسوب می‌شود در این فصل از رقابت‌های لیگ برتر فوتبال بانوان برای تیم مدعی شهرداری بم به میدان می‌رود.

وی هر‌چند پول نسبتا خوبی از بمی‌ها گرفته، اما همچنان ناراضی است که این نارضایتی به بی‌توجهی رسانه‌ها به فوتبال بانوان برمی‌گردد.

ارژنگی در گفت و گو با «جام‌جم» از نارضایتی‌ها، اهداف و آرزوهای خود می‌گوید.

فصل گذشته چند هفته‌ای در لیگ فوتسال بازی کردید. هنوز تصمیم نگرفته‌اید به کدام سمت بروید؟

عشق و علاقه اصلی من فوتبال است. هیجان و لذتی که در فوتبال وجود دارد در فوتسال نیست. من در فوتسال توانایی‌های خود را به بهترین شکل به نمایش می‌گذارم اما به فوتبال علاقه بیشتری دارم و تمام برنامه‌هایم را فقط
بر اساس فوتبال پی‌ریزی کرده‌ام.

برنامه‌های فوتبالی شما بیشتر مرتبط با موفقیت در رده باشگاهی است یا تیم ملی؟

برای یک فوتبالیست چیزی مهم‌تر از تیم ملی وجود ندارد. آرزوی من این است که با تیم ملی فوتبال ایران بیشتر در مسابقه‌های برون مرزی شرکت کنم اما متاسفانه فعلا چنین چیزی مهیا نیست.

حجاب فوتبالیست‌های ایرانی که از سوی فیفا پذیرفته شد. دیگر چه مشکلی دارید؟

تیم ملی فوتبال بانوان مسابقه مهمی‌‌ پیش رو ندارد، اما به نظر من این تیم تحت هر شرایطی باید با برنامه باشد. ای کاش حداقل چند بازی تدارکاتی با تیم‌های خارجی برای ما برگزار می‌شد.

آخرین موفقیتی که تیم ملی فوتبال به دست آورد به نایب قهرمانی غرب آسیا برمی‌گردد. موفقیت آینده تیم ملی باز هم قرار است فقط به غرب آسیا محدود شود؟

خیر. روزهای خوبی در انتظار ماست، به شرط آن‌که یک مربی خوب داشته باشیم و در مسابقه‌های تدارکاتی مهمی‌شرکت کنیم. محدود شدن به رقابت‌های غرب آسیا برای خود ما هم پذیرفتنی نیست و از این پس باید در اندیشه کسب موفقیت‌های جدیدتری باشیم.

یعنی تصاحب سکوهای آسیایی؟

حضور صرف در جام ملت‌های آسیا خود یک موفقیت بزرگ برای ما محسوب می‌شود. فکر کردن به مقام‌آوری در آسیا خیلی زود است، چرا که از بیشتر تیم‌های آسیایی خیلی عقب هستیم. فاصله زیاد و شگفت‌انگیز ما با تیم‌های ژاپن، کره جنوبی، چین و... به این زودی‌ها قابل جبران نیست. باید صبر کنیم و پله پله بالا برویم تا به موقعیت‌های خوبی در آسیا دست یابیم.

آیا روزی می‌رسد ‌تیم ملی فوتبال بانوان ایران به جام‌جهانی صعود کند؟

اگر می‌خواهیم به موفقیت برسیم باید افکار منفی را از ذهنمان بیرون کنیم. شاید بعضی‌ها امروز به آرزوی ما برای حضور در جام جهانی بخندند اما غیر ممکن وجود ندارد. حضور در جام جهانی امکانپذیر است اما فکر نمی‌کنم حداقل تا  ده سال آینده این اتفاق بیفتد. ما تا ده سال دیگر هم به جام جهانی نمی‌رسیم اما در این مدت می‌توانیم زیرساخت‌های مستحکمی ‌به‌وجود بیاوریم تا زمینه مناسبی برای کسب موفقیت‌های بیشتر در آینده به دست آوریم.

الان مشکل اساسی فوتبال بانوان را در چه می‌بینید؟

شاید بتوان مشکل اساسی را به همان زیرساخت‌های ناقص نسبت داد. ما در گذشته پایه قوی و قابل‌توجهی نداشتیم اما حالا که این مشکل تقریبا حل شده، همچنان همان مشکل قدیمی‌ را که کسی به ما اهمیت نمی‌دهد، داریم. خیلی‌ها هنوز نمی‌دانند اصلا چیزی به نام فوتبال بانوان وجود دارد و این در حالی است که ما لیگ برتر داریم، تیم ملی تشکیل داده‌ایم و در غرب آسیا هم نایب قهرمان شده‌ایم. تیم‌های ملی جوانان و نوجوانان ما هم که حضوری منظم در رقابت‌های مقدماتی قهرمانی آسیا دارند اما خیلی‌ها از این اتفاق‌ها بی‌خبر هستند و فوتبال را فقط منحصر به مردان می‌دانند.

نظر آنها را چطور باید تغییر داد؟

فقط رسانه‌ها می‌توانند به ما کمک کنند. هنوز فوتبال بانوان را جدی نمی‌گیرند و به دیده تحقیر و تمسخر به آن نگاه می‌کنند، اما اگر رسانه‌ها به کمک ما بیایند، این مشکل حل می‌شود.

از لیگ برتر فوتبال بانوان چه خبر. همه چیز خوب پیش می‌رود؟

بله، ما صدرنشین هستیم و فقط قهرمانی می‌خواهیم. نایب قهرمانی برای ما افت دارد و باید قهرمان شویم.

سطح کیفی لیگ، مورد انتقاد بسیاری از مربیان و بازیکنان است. شما چه نظری دارید؟

من هم قبول دارم که این لیگ تا به یک لیگ حرفه‌ای و تمام عیار تبدیل شود، خیلی کار دارد اما بیش از اندازه هم نباید انتقاد کرد. ما فقط همین لیگ را داریم و دلخوشی‌مان هم همین است. برای رفع ضعف‌های لیگ باید برنامه‌ریزی و البته چند سال هم صبر کرد تا به شکلی دربیاید که موردعلاقه همه است.

شنیده‌ایم که گران‌ترین بازیکن لیگ برتر هستید؟

بله، اما تنها بازیکن گران نیستم. بالاخره ما هم در این فوتبال به نان و نوایی رسیدیم و امیدوارم این وضع ادامه داشته باشد.

در فوتبال الگوی خاصی دارید؟

خیر، شرایط فوتبال بانوان و آقایان با یکدیگر تفاوت دارد و به همین دلیل نباید یک فوتبالیست مرد را الگوی خودمان قرار بدهیم، اما به سبک بازی برخی بازیکنان خارجی علاقه دارم. همان‌طور که گفتم الگوبرداری از فوتبالیست‌های مرد درست نیست اما بدم نمی‌آید که مسی فوتبال بانوان باشم!

تمایل دارید در یک تیم خارجی بازی کنید؟

چند سال پیش پیشنهادی داشتم اما به هر حال نشد. بازی در لیگ کشورهای خارجی خیلی سخت است و باید سختی‌های زیادی رابه جان خرید، سختی‌هایی مثل دوری از خانواده و غربت.

جو حاکم بر تیم ملی فوتبال یا همین تیم شهرداری بم چطور است؟ بازیکنان رابطه صمیمانه‌ای با یکدیگر دارند یا این‌که روابط خیلی تیره و تار و براساس حسادت است؟!

خیر، ما همیشه یار و یاور یکدیگر هستیم، اما به هر حال استثناءهایی هم پیدا می‌شود که می‌خواهد همه را اذیت کند. یکی از شروط موفقیت فوتبال بانوان اتحاد و همبستگی مداوم بازیکنان و مربیان است.

حرفی مانده که نگفته باشید؟

گفتنی از فوتبال بانوان خیلی زیاد است اما تنها چیزی که لازم می‌دانم روی آن تاکید کنم، بها دادن رسانه‌ها به ورزش بانوان و بخصوص فوتبال است. ما به حمایت آنها نیاز داریم.

هیلدا حسینی‌خواه - جام‌جم

تاریخ: 1391/9/27
اشتراک گذاری:          
لینک کوتاه:

نظرات
نام:
ایمیل:
وب سایت:
متن:
کد امنیتی:کد امنیتی
تکرار کد امنیتی: