آیا ورزش می‌تواند زمینه ارتباط سیاسی کشورها را فراهم کند؟ شاید کتاب «دیپلماسی بین‌المللی و جنبش المپیک» به طور مستقیم به این سوال جواب ندهد، اما مطالبی را مطرح می‌کند که با چنین پرسش‌هایی کاملا مرتبط است. به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، ورزش یکی از جاذبه‌ها و تامین کننده حداکثری منافع و مصالح ملی است. اگرچه ظاهراً ورزش غیرسیاسی است، اما کارکردهای بسیار سیاسی از خود بر جای می‌گذارد. برخی امر ورزشی را پهنه و میدانی برای رقابت بر سر قدرت می‌دانند که مردم داوطلبانه وارد سازمان‌های ورزشی می‌شوند و از طریق رقابت و گاهی هم خشونت، خودشان را تخلیه می‌کنند. برخی دیگر تقویت وحدت ملی و ثبات و تعادل اجتماعی اقدام و ارزش‌های جامعه را با کفایت جامعه‌پذیری به نسل‌های بعد، از دیگر کارکردهای ورزش می‌دانند اما فارغ از نگاه جامعه‌شناسانه، نقش اولیه ورزش در عرصه سیاست بین‌الملل می‌تواند یک فرایند دیپلماسی عمومی باشد.

کتاب «دیپلماسی بین‌المللی و جنبش المپیک» نیز به بحث و بررسی درباره ارتباط بین روابط دیپلماتیک و جنبس المپیک به عنوان بزرگترین رویداد رسانه‌ای و ورزشی جهان می‌پردازد.

نویسنده این کتاب سعی کرده است تا مفاهیم مرتبط با روابط بین‌الملل و ورزش به ویژه بازی‌های المپیک را در چارچوب فصل‌های مختلف تدوین کند. این کتاب همچنین نگاهی ویژه به بازی‌های المپیک به عنوان مهمترین میدان تقابل کشورهای مختلف با یکدیگر دارد.

دیپلماسی بین‌المللی و جنبش المپیک، دیپلماسی المپیک، کمیته بین المللی المپیک به عنوان یک گرداننده دیپلماتیک، دیپلماسی و پاراالمپیزم، دیپلماسی و نامزدی بازی‌های المپیک، دیپلماسی و تحریم المپیک، اصلاح ارتباطات قدرت، بازی های المپیک 2008 پکن و دیپلماسی المپیک، چالش‌های جدید دیپلماسی المپیک، نظریات آینده دیپلماسی المپیک و پاراالمپیک را می توان از مهمترین فصل‌های این کتاب دانست.

کتاب دیپلماسی بین‌المللی و جنبش المپیک به قلم «آرون بیکام» در 10 فصل و 332 صفحه از سوی انتشارات مک میلان منتشر شده است.