خبرگزاری مهر؛ گروه ورزشی- محمد بیرامی: نوزدهمین دوره رقابت های کاراته قهرمانی آسیا به مدت سه روز به میزبانی مالزی در شهر ملاکا با عنوان سومی تیم ملی کشورمان به پایان رسید. در این دوره از مسابقات ۴۰۰ کاراته کا از ۳۱ کشور به مدت سه روز به رقابت پرداختند.
عملکرد تیم ملی کاراته ایران در هر دو بخش بانوان و آقایان در نگاه کلی قابل قبول بود. در واقع تیمی که در دو دوره گذشته عنوان چهارمی آسیا را کسب کرده بود، در این دوره با نمایشی امیدوار کننده هم یک پله در جدول صعود کرد و هم مدال های بیشتر نسبت به هفت ماه گذشته و مسابقات تاشکند کسب کرد.
اینکه جغرافیای کاراته آسیا تغییر کرده و چون گذشته دیگر ژاپن و ایران قدرت های اول و دوم قاره کهن نیستند، واقعیتی انکار ناپذیر است. ازبکستان، قزاقستان، اردن، کویت، عربستان، هنگ کنگ و حتی چین، امارات، ویتنام، چین تایپه و… با سرمایه گذاری بیشتر در مسیر پیشرفت قرار گرفته و گواه آن همین مسابقات مالزی و جدول توزیع مدال هاست. در این بین باید عربستان را متمایز از دیگر کشورها مورد بررسی قرار داد. تیمی که با هزینه سنگین در کاراته نشان داد برای موفقیت در «هانگژو» بخصوص در بخش بانوان برنامه خاصی تدوین و اجرا می کند.
تفاوت اصلی تیم ملی کاراته ایران با سایر کشورهای شرکت کننده به نوع و کیفیت تدارک و آماده سازی مربوط می شد. در واقع تیم ملی کاراته ایران در بین دو دوره مسابقات قهرمانی آسیا هیچ دیدار تدارکاتی را تجربه نکرد و با تمرین در تهران راهی مالزی شد. تمام تیم هایی که اسم برده شد، با حضور در مسابقات متعدد بین المللی، بخصوص کاراته وان ها با تدارک وسیع روی تاتامی قهرمانی آسیا حاضر شدند. موضوعی که در این رقابت ها دقیقاً در آمادگی فنی، جسمی و روانی تیم به خوبی مشهود بود.
شاید نگاهی دقیق تر به نتایج تیم ملی در هر دو بخش بانوان و آقایان بتواند تصویری روشنی از آینده کاراته ایران در اختیار متولیان آن قرار دهد.
تیم مردان در بخش انفرادی پس از برگزاری مسابقات انتخابی ترکیب خود را شناخت که تلفیقی از جوانان و با تجربه بود. دهقان زاده جوان خوش درخشید و تنها طلای تیم ایران را کسب کرد. اقدسی که دور قبل در ۵۵- کیلوگرم حذف شده بود، در این دوره و در یک وزن بالاتر همان شرایط را تجربه کرد.
امیر مهدیزاده هم پس از حذف و از دست دادن مدال در تاشکند، در مالزی عملکرد بهتری داشت و برنز گرفت. مهدیزاده با تلاش بیشتر و البته نگاه دقیق تر به نقاط ضعف و قوت می تواند بهتر شود. بهمن عسگری با کوله باری از مدال روی اشتباهات فردی طلای آسیا را از دست داد.
از پورشیب انتظار بیشتری می رفت. کاراته کای تایوانی حریفی نبود که کاپیتان پر سابقه تیم ملی را شکست دهد. گنج زاده هم که همچنان با رقیب عربستانی چالشی جدی دارد. البته داوری نقش تأثیر گذاری در نتیجه این دیدار داشت که می توانست جدول کلی رده بندی را با حضور ایران در صدر تحت شعاع قرار دهد.
اما در کومیته تیمی هروی دست به تغییراتی کلی زد و جوانان با آتیه را در ترکیب قرار داد که آنها نیز جواب اعتماد سرمربی را داده و با ارائه مبارزاتی در خور توجه و برتری مقابل همه رقبا صاحب مدال طلا شدند. این نهمین طلای تیمی ایران بود که پنج تای آن با هدایت سید شهرام هروی بوده است. طلای کومیته تیمی را باید با ارزش ترین مدال در مسابقات دانست. مدالی که نمای کلی از کاراته ایران را به تصویر می کشد.
در بخش بانوان هم نتایج قابل توجهی کسب شد. آتوسا گلشاد نژاد در وزن ۶۱- کیلوگرم ستاره کاراته ایران در مالزی بود. بانوی کاراته ایران پس از برتری مقابل رقبا و ایستادن روی سکوی قهرمانی نشان داد که برنامه های زیادی برای آینده دارد و در صورت ادامه همین روند بیشتر از او خواهیم شنید. از سارا بهمنیار با تجربه مبارزه در المپیک و چند دوره قهرمانی جهان انتظار بیشتری می رفت. برجعلی حرکتی معکوس داشت و سعادتی باید بیشتر تمرکز داشته باشد. حیدری هم که در انفرادی توفیقی نداشت و بعد هم که آسیب دید.
در کومیته تیمی بانوان، ایران تا فینال عالی بودند، برتری مقابل ازبکستان و ژاپن کار بزرگی بود که بانوان کشورمان موفق به انجام آن شدند. بدون شک اگر حیدری در پیکار برابر تایلند در همان مبارزه نخست آسیب نمی دید، این تیم توان کسب مدال طلا را داشت.
در مجموع باید عنوان داشت که نتایج نسبت به دو دوره قبل بهتر بود، نکته بارز و مهم کاراته دوری از حاشیه بود. در واقع تمرکز روی برنامه ها، برگزاری مسابقات انتخابی در شرایط متفاوت نسبت به گذشته و نگاه ویژه به جوانان نتیجه اش عملکرد خوب در مالزی بود.
کاراته ایران همواره در تعیین جایگاه ورزش ایران در بازی های آسیایی تأثیر گذار بوده و اگر قرار است همان شرایط گذشته در هانگژو هم تکرار شود، باید در همین دو ماه با برنامه و جدیت بیشتر کار کرد. نتایج مسابقات مالزی تصویری از آینده روشن کاراته ایران بود و ثابت کرد دست کاراته ایران با این پتانسیل غنی هیچگاه خالی نمی شود و می توان با برنامه و دوری از حاشیه و البته توجه به جوانان مستعد و با آتیه روزهای خوب را تکرار کرد.
این تیم به دیدار تدارکاتی و حضور در مسابقات و تورنمنت های بین المللی دارد. همان طور که در بالا اشاره شد، نمی توان با تمرین در تهران، در بازی های آسیایی موفق بود.