سرپرست دبیرکل کمیته ملی پارالمپیک در پاسخ به اعتراض سرمربی تیم ملی دو و میدانی معلولان، مبنی بر اینکه جوایز وزات ورزش شرم‌آور بوده گفت بیان اینگونه مسائل موجب شان نزول جایگان مربیان زحمتکش در عرصه ورزش معلولان است.

بهمن رضایی در گفتگو با خبرگزاری مهر عنوان کرده بود که وزارت ورزش بهتر می بود که به جای پرداخت پاداش هایی به این ناچیزی، تنها به قدردانی از مربیان بسنده می کرد چراکه این میزان از پرداخت‌ها شرم‌آور بوده و بی‌احترامی به مربیان محسوب می شود.

"امیر ماندگار فرد" در واکنش به اظهارات سرمربی تیم ملی دو و میداین معلولان طی نامه ای که به خبرگزاری ارسال کرده، نکاتی را متذکر شده است: 

"انعکاس اظهارات انتقادى نامبرده مبنى بر اینکه با این شرایط چه بسا مربیان رفتن را به ماندن ترجیح دهند و با توجه به اشاره آقاى بهمن رضایی که تیم وی! در بازی‌های پارالمپیک لندن 13 مدال شامل پنج طلا کسب کرد، نکاتی قابل ذکر است.  به آگاهى می‌رساند طبق برنامه‌ریزى قبلى و بررسی‎هاى لازم از سوى اعضای ستاد بازی‌هاى پارالمپیک 2012 لندن که از اواخر سال 1389 در این کمیته تشکیل گردید و بنا به تجربیات کسب شده از اعزام‌هاى قبلى و ضرورت فراهم نمودن تسهیلات در امر آماده‌سازى هرچه بهتر ورزشکاران برتر رشته‌هاى انفرادى و امکان استفاده از اوقات بیشتر درانجام تمرینات و سهولت رفت ‌و آمد ورزشکاران معلول به ویژه در رشته دوومیدانى، مقرر گردید برنامه اردوهاى تدارکاتى ورزشکاران منتخب از اوایل سال 1390 به صورت غیر متمرکز در شهرستان محل اقامت ایشان و زیر نظر مربى خاص به صورت مستمر انجام پذیرد که این مهم ابلاغ و تا نزدیک به زمان اعزام کاروان اجرا گردید.

لذا به منظور رعایت سوابق و کسوت آقاى بهمن رضایی که از ابتداى این برنامه‌ها به عنوان مدیر تیم دوومیدانى پارالمپیک و مربى شخصى دو ورزشکار مقیم محل زندگى در شهر تبریز انتخاب شده بود، در نهایت  ایشان به سمت سرمربى تیم ملى اعزامى منصوب شدند.

بنابراین نقش و تأثیر بسزای مربیان مستقیم تمرین دهنده ورزشکاران ملى پوش دوومیدانى در استان‌هاى تابعه درکسب مدال‌هاى رنگارنگ و افتخار آفرین این تیم از بازی‌هاى پارالمپیک 2012 لندن امرى انکارناپذیر است.
 
در این راستا از آقاى بهمن رضایى که بارها در محافل گوناگون مدعى شده که بهترین و فنی‌ترین مربى دوومیدانى جانبازان و معلولان کشور است انتظار داشتیم به جاى انتقاد و استفاده از واژه سخیف شرم‌آور بودن میزان جوایز وزارت ورزش در مراسم تجلیل ریاست محترم جمهور از مدال‌آوران پارالمپیکى به مربیان، به رسم معرفت و رعایت اخلاق ورزشى پس از دریافت جایزه حداقل از همکاران زحمتکش خود در استان‌ها یاد و تشکر مى کرد و نیابت سایر مربیان دلسوز و زحمتکش را در اتخاذ تصمیم رفتن به جاى ماندن عهده‌دار نمی‌گردید.

متاسفانه حضور کمرنگ و بدون کسب مدال و مقام در پارالمپیک لندن دو ورزشکار تیم ملى مقیم تبریز که تعجب برانگیز هم بود، میزان این ادعا را روشن نموده و علیرغم صرف هزینه و وقت، بدین‌گونه نتیجه ضعیفى به دنبال داشته است.
  آقاى بهمن رضایی با پیشداورى حتى تصمیم‌گیرى در نحوه تعیین میزان جوایز را به کارشناسان تربیت بدنى (وزارت ورزش و جوانان) نسبت داده است، لذا لازم است دریافت جوایز متعدد در سنوات قبل از بابت مربیگرى ایشان در تیم‌هاى اعزامى به رویداد‌هاى مهم بین المللى در مراسم تجلیل ریاست جمهورى از جمله دریافت 135 سکه جایزه بازی‌هاى پارآسیایى 2010 گوانگجو و دریافت پاداش هفت میلیون تومانى بازی‌هاى جهانى آیواز 2011 و همچنین دریافت حقوق 5/1 میلیون تومانى ماهانه بابت مدت زمان مربیگرى اخیر ایشان در آماده‌سازى بدون نتیجه دو ورزشکار ملی‌پوش مقیم تبریز و حضور در اردوهاى نهایی قبل از اعزام ازکمیته ملى پارالمپیک، یادآورى نماییم و متذکر شویم که بیان چنین اظهارات نسنجیده‌اى موجب نزول شأن مربیان زحمتکش و تلاشگر ورزش‌هاى جانبازان و معلولین می شود.
 
جاى تعجب است از گله‌مندى آقاى رضایی به لحاظ دورى 16 ماهه مورد ادعاى ایشان از خانواده جهت انجام مسئولیت مربیگرى؛ در حالى که بیشترین زمان دورى ایشان به چند ساعت حضور روزانه در زمان اردوهاى آمادگى دو ورزشکار تحت پوشش در شهر محل اقامتشان (تبریز) بوده است.
  آقاى رضایی با انتصاب موفقیت‌هاى حاصله در پارالمپیک به خود (ما) در مصاحبه اعلام نموده‌اند که مسئولان کمیته ملى پارالمپیک از هم‌اکنون در همه جا نشسته و با آب و تاب از برنامه‌ریزى براى برزیل می‌گویند و توجه مسئولان این کمیته به پیگیرى موضوع جوایز ناچیز مورد ادعا را در اولویت نسبت به آینده‌نگرى و برنامه‌ریزى براى حضورى شایسته‌تر در پارالمپیک 2016 برزیل دانسته‌اند.   طرح این موضوع نیز از موارد تعجب‌آور مطروحه از سوى مربى باتجربه و مدعى همچون ایشان هست. نامبرده ظاهرا توجه به منافع شخصى را برتر از توجه بر منافع ملى پنداشته است و در قضاوت یکجانبه دیگر پیگیرى نحوه تعیین و میزان جوایز اهدایى اخیر به مربیان پارالمپیکى از سوى مسئولان این کمیته را زیر سوال برده و در نهایت حرف دل خود را از عدم اهدای نشان شجاعت (لیاقت) به مربیان پارالمپیکى همچون نشان اهدایى به آقاى کورش باقرى در این مصاحبه بیان نموده‌اند و همه این موارد را موجب دلسردى مربیان و بی‌میلى براى کار تلقى کرده‌اند.
  تمامى افراد اهل فن و باسابقه، آگاه هستند که احراز شرایط دریافت نشان شجاعت یا لیاقت از سوى ریاست جمهور مشروط به دستیابى استثنایى فرد به قله‌هاى تلاش و افتخار با رعایت تمام جوانب اخلاقى، از خود گذشتى، ایثار، سطح بازخورد جهانى این نوع عملکردها و میزان منافع آن براى ملت و کشور است. لذا در این راستا چنانچه آقاى بهمن رضایی در تمام جوانب حائز شرایط بود، مسئولان کمیته ملى پارالمپیک قطعاً در تحقق آن پیشقدم می‌شدند.
  پر واضح است که ایشان در ایراد انتقاد و به چالش کشیدن موضوع بر خود حقى قایل باشند اما نحوه بیان و اظهار نظر پیرامون موضوعى که از سوى برخى مربیان گرامى پس از مراسم تجلیل از قهرمان جانباز و معلول به صورت محترمانه و مستقیم با ریاست کمیته ملى پارالمپیک مطرح و توسط ایشان در دست پیگیرى است امرى عجولانه و نشان ازدیدگاه و توقعات صرفا مادى وى در حوزه مسئولیت پذیرفته شده را دارد.
  فدراسیون ورزش‌هاى جانبازان و معلولین و کمیته ملى پارالمپیک از بدو تأسیس تاکنون همواره توجه به مسایل فرهنگى و اخلاقى در کنار فعالیت‌هاى ورزشى را سرلوحه کار خود قرارداده و در جهت ارتقای این مقوله مهم اهتمام ورزیده‌اند. بنابراین اکثر مربیانى که با دارا بودن روحیه خدمت‌رسانى به این قشر عزیز، علاقه‌مند به همکارى مستمر در این حوزه بوده‌اند، بدون هیچ‌گونه چشمداشت یا پیش شرط مادى، در فضاى معنوى ایجاد شده موجود قرار گرفته و با همت و همدلى صادقانه تأثیر بی‌بدیلى در کسب افتخارات غرورآفرین در رشته‌هاى مختلف ورزش معلولان از میادین بین المللى را ایفا نموده‌ در نتیجه مربیان مادی‌نگر و اقتصادگرا در میان این قافله مجال حضور نیافته و نخواهند یافت.
  کمیته ملى پارالمپیک و فدراسیون ورزش‌هاى جانبازان و معلولان نیز همواره و در حد توان نسبت به جبران زحمات و همکارى مربیان دست اندرکار اقدام و حمایت‌هاى لازم را از مربیان خدوم و صادق را کماکان ادامه خواهد داد.