بررسی تیمهای حاضر در گوانگژو/واترپلو همچنان مسموم حاشیههاست/ مدال نمیگیریم اما باید آسیایی شویم
به گزارش خبرنگار مهر، واترپلو به عنوان بخشی از فدراسیون عریض و طویل شنا، شیرجه و واترپلو خیلی راحت متاثر از حاشیههای بزرگ و کوچکی شده که از نیمه دوم سال گذشته و به دنبال تغییر و تحولات عمده آغاز شد.
این را میتوان به خوبی از وضعیت تیم ملی واترپلو در مسابقات جام جهانی رومانی و نتایجی که در این رقابتها کسب کرده است، متوجه شد. رومانی (2 بار- 26 بر یک )، اسپانیا (26 بر یک)، استرالیا (26 بر 4)، کرواسی (23 بر 2) و چین (20 بر 5) تیمهایی هستند که ملیپوشان واترپلو کشورمان نتیجه دیدار مقابل آنها در چارچوب این مسابقات را واگذار کردند. آنهم با نتایجی که 15 اختلاف امتیاز بهترین آن بوده است!
تیم ملی واترپلو با این شرایط نامناسبی که دارد باید حدود سه ماه دیگر در بازیهای آسیایی حاضر شود. رویدادی که آخرین دوره آن را مانند بسیاری از مسابقات دیگر با عنوان چهارمی در دوحه قطر به پایان رساند اما با اوضاع و احوالی که امروز در این رشته دیده میشود و به خصوص با توجه به شکستهای سنگینی که در رومانی متحمل شدیم امکان تثبیت این جایگاه وجود دارد؟ اصلا باید در بازیهای آسیایی گوانگژو شرکت داشت یا اینکه برای جلوگیری از تکرار دوباره نتایج اینچنینی مانع از سفر شد؟
محسن رضوانی ناظر کمیته ملی المپیک به همان اندازه که مخالف جدی اعزام تیم ملی واترپلو به مسابقات جام جهانی بود، نسبت به حضور در بازیهای آسیایی تاکید دارد هر چند که برای ملیپوشان شانسی جهت مدال آوری قائل نیست.
وی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: بارها مخالفت خود را نسبت به حضور در رقابتهای جام جهانی رومانی اعلام کردم. گفتم که شرکت در این بازیها با توجه به وضعیتی که داریم، سم است و نابودی واترپلو ایران را موجب میشود.
رضوانی تصریح کرد: البته اعلام مخالفتم را به صورت کتبی انجام نشد چون من رقیب آیت اللهی برای انتخابات بودم وشرایط را حساس و تنش زا میدیدم. اما در دیدار با آقای رحیمی (دبیر ستاد تدارکاتی بازیهای آسیایی و المپیک) دلایل مخالفتم را تشریح کردم. گفتم نباید شرکت کنیم چون 1- بازیکنان آماده نیستند و انگیزه هم ندارند 2- حضور اینگونه باعث دلزدگی آنها میشود و 3- عملکرد آنها در انزار عمومی تاثیر منفی خواهد داشت. با همه اینها تیم اعزام شد.
ناظر کمیته ملی المپیک برای رشته واترپلو اینگونه ادامه داد که همین باعث شده امروز حضور در گوانگژو به این سوال تبدیل شود که برویم یا نرویم؟ خجالت زدگی بازیکنان و اینکه در این تورنمنت بیشتر از 100 گل خوردیم، بماند!
وی تاکید کرد: واترپلو باید در بازیهای آسیایی شرکت داشته باشد. این نظر من است چون معتقدم در غیر اینصورت بازیهای آسیایی 2014 را هم از دست خواهیم داد. ضمن اینکه غیبت در این بازیها به منزله ایستایی رشته غایب در کشورش است.
رضوانی در تکمیل صحبتهای خود و اینکه چرا واترپلو به چنین سرنوشتی دچار شده و باید چه شرایطی برای اعزام واترپلو به چین فراهم شود، خاطرنشان کرد: بازیکنان واترپلو از خردادماه سال گذشته تمرین به معنای واقعی و در حد ملی نداشتند. هرگاه هم که ملیپوشان در اردو بودند به نوعی درگیر حاشیههایی شدند وگرنه حضور آنها در اردو نصف و نیمه نبود!
وی که در 5 دوره بازیهای آسیایی کاپیتان تیم ملی واترپلو بود، اظهار داشت: 3 ماه فرصت باقی مانده تا بازیهای آسیایی 2010 کم اما قابل استفاده است. باید در این مدت تمرینات کاملا بدون حاشیههایی را برای تیم ملی برگزار کرد. در هر شرایطی نباید مانعی برای سفر به چین ایجاد کرد.
* با این شرایط میتوان تیم ملی واترپلو را در کنار تیمهای مدال آور گوانگژو دید؟
پاسخ ناظر کمیته ملی المپیک به این پرسش "نه" بود. وی گفت: اگر خوب و بدون حاشیه تمرین کنیم میتوانیم در جمع پنج تیم برتر باشیم. مدال که اصلا نمیگیریم؛ یا چهارم یا پنجم میشویم. البته اگر تیمی مانند ازبکستان یا کره با ترکیب کامل نیایند میتوانیم به چهارمی خوش بین باشیم.
* اما تیم ملی واترپلو در بازیهای آسیایی دوحه هم چهارم شد. اگر این مقام تکرار شود یعنی اینکه تیم ملی نسبت به چهار سال پیش نزولی نداشته است. درست است؟
رضوانی در پاسخ به این پرسش مهر گفت: ببینید ایران در بازیهای جام جهانی اخیر با نتیجه 20 بر 5 مغلوب چین شد. در حالیکه در دوحه 12 بر 8 شکست خورد. پیروزی خیلی راحت برای چینیها رقم خورد اما آنها 4 سال پیش به قدری بابت شکست ایران خوشحال بودند که پس از بازی یکدیگر را به داخل استخر میانداختند. باید به همان شرایط بازگردیم که اگر هم قرار بر باختمان است راحت تن به آن ندهیم.