بازي هاي آسيايي 2جوان مصدوم؛ اميد ژيمناستيك ايران
ژيمناستيك به عنوان يكي از جذابترين و مفيدترين ورزشها، متاسفانه هيچگاه در كشور ما جايگاه بايسته خود را پيدا نكرده و موفق به كسب مدالهاي ارزشمند جهاني و حتي آسيايي نشده است. سطح ژيمناستيك در آسيا آنقدر بالاست كه در رقابتهاي چند روز پيش قهرماني جهان در روتردام هلند، چين و ژاپن، بار ديگر به ترتيب صاحب عناوين قهرماني و نايب قهرماني شدند.
البته كره جنوبي در همين مسابقهها تنها عنوان هفتمي را به دست آورد ولي به هر حال شرايط به گونهاي پيش ميرود كه بنابر نظر مسوولان، اندك بختي براي مدالآوري ورزشكاران ايراني در بازيهاي آسيايي وجود ندارد و تنها اميد كشورمان، حضور يكي، دو ژيمناست در بين چند نفر راه يافته به فينال در يكي، دو رشته از جمله پرش خرك و دارحلقه است.
تيم ملي ژيمناستيك كه پس از شركت در بازيهاي آسيايي 1974 تهران، 1998 بانكوك تايلند و 2006 دوحه قطر، چهارمين حضور خود در بازيهاي آسيايي را در 2010 گوانگجو تجربه ميكند با تركيب 6 نفره حاضر در رقابتهاي جهاني روتردام هلند پا به گوانگجو ميگذارد تا در همه اسباب با تيمي كامل حضور پيدا كند. اين تيم نتايج چندان اميدواركنندهاي در رقابتهاي قهرماني جهان نداشت و با كسب عنوان سي و هشتمي تيمي در بين 73?كشور، به كار خود پايان داد.
در بخش انفرادي هم در حالي كه محمد رمضانپور و هادي خنارينژاد به عنوان دو چهره شاخص تيم ملي دچار آسيبديدگيهاي مهمي بودند، اما اين دو چهره 22 و 20 ساله، بهترين نتايج را براي كشورمان به دست آوردند و درحاليكه ديگر ملي پوشان جديد و بيتجربه ما حائز رتبههاي حدود 100 تا 232 اسباب مختلف شده بودند آنها در يكي، دو رشته مثل پرش خرك و دارحلقه، صاحب رتبههاي سيوچهارميوسيوهشتمي نيز شدند.
محمد رمضانپور، ژيمناست اردبيلي ـ كه يك ماه قبل در رقابتهاي جام جهاني جمهوري چك، صاحب مدال برنز پرش خرك شده بود ـ درباره حضور تيم ملي در بازيهاي آسيايي گوانگجو به جامجم ميگويد: به هر حال تيم ايران در رقابتهاي اخير قهرماني جهان با ميانگين سني حدود 20 سال، يكي از جوانترين تيمهاي دنيا بود و اگر فيزيوتراپيها و روند درماني من و هادي خنارينژاد به خوبي پيش برود هرچند نميتوانيم فعلا انتظار مدالي داشته باشيم ولي مطمئن باشيد از اعتبار نام ايران دفاع خواهيم كرد. در قسمت انفرادي هم شخصا قول ميدهم در حضور قهرمانان نامي دنيا كه در بازيهاي آسيايي حاضرند در بخش قهرمان قهرمانان و پرش خرك، به فينال صعود كنم.
غلامعلي پير ايراني دبير پيشين فدراسيون ژيمناستيك هم با اشاره به حذف ژيمناستيك ايروبيك از بازيهاي آسيايي و حضور صرف ژيمناستيك موسوم به هنري ميگويد: ما در ايروبيك از قدرتهاي دنيا محسوب ميشويم ولي در ژيمناستيك هنري حتي اگر خودكشي هم بكنيم در حضور ژيمناستهاي بزرگ دنيا و كشورهايي مثل چين كه پيشينهاي 1800 ساله در اين رشته دارند نميتوانيم فعلا صاحب مدال شويم. واقعيت اين است كه در دورههاي گذشته به صرف اينكه قهرمانانمان در طول عمر قهرماني خود، حضور در بازيهاي آسيايي را هم تجربه كرده باشند آنها را بعضا به اين رقابتها اعزام كرديم كه يكبار در دوحه توسط بابايي در يكي از اسباب به جمع 8 نفر فينال هم رسيديم ولي امسال اميدواريم در دو رشته پرش خرك و دارحلقه اين اتفاق تكرار شود تا پيشرفت اين رشته به چشم آيد. اما حسين طاهرخاني، برترين ژيمناست دهههاي 60 و 70 ايران و سرمربي كنوني تيم ملي اميد بيشتري به شاگردانش دارد و ميگويد: من مطمئنم اگر روند درماني خنارينژاد و رمضانپور به خوبي پيش برود حتما در پرش خرك و دارحلقه خواهيم درخشيد و حتي در حركات زميني هم ميتوانيم در صورت لغزش حريفان، در جمع برترينها قرار بگيريم، چون عملكرد بچههاي جوان ايران را در بين برترين چهرههاي دنيا در رقابتهاي جام جهاني مسكو و چك ديدهام. به هر حال واقعيت اين است كه علاوه بر چين، ژاپن و كره جنوبي كه 3?قدرت شاخص دنيا محسوب ميشوند كره شمالي، قزاقستان و ازبكستان هم داراي قهرماناني با پيشينه كسب مدالهاي جهاني هستند و تيم ما با ميانگين سني پايين و نفراتي كه فاقد تجربه شركت در ميدانهاي آسيايي هستند، در سطح تيمهايي چون تايوان، تايلند و سوريه است. خوشبختانه روحيه اين جوانان بازسازي شده است و آنها به سطح آمادگي خوبي رسيدهاند. ضمن اينكه رفتهرفته داوران و قهرمانان ساير كشورها نيز با آنها آشنا شدهاند كه اين نيز ميتواند به نفع ما محسوب شود.
ژيمناستيك ايران فاصله زيادي تا رسيدن به قافله صدرنشينان جهان و آسيا دارد و در اين مسير طولاني ناچار است به درخششهاي نسبي نيز راضي و دلخوش باشد، اتفاقي كه اميدواريم در گوانگجو رخ دهد.
مجيد عباسقلي
گروه ورزش