تحلیل مهر از بازیهای گوانگجو /دوومیدانی و افزایش امید به آینده‌ای پرمدال‌تر/ سرعت خیلی کم است!
به گزارش خبرنگار مهر، بعد از اینکه دوومیدانی کاران ایران در هجدهمین دوره رقابتهای قهرمانی دوومیدانی آسیا در گوانگجو چین(آبان ماه سال 88) برای اولین بار در مکان سوم آسیا ایستادند انتظار برای کسب مدالهای خوشرنگ تر، بیشتر یا حداقل تکرار آنها در بازیهای آسیایی سال 2010 گوانگجو بیشتر شد.
فدراسیون دوومیدانی سال منتهی به بازیهای آسیایی را با مشکلات بی‌پولی سپری کرد اما این مشکلات با قهرمانی دوومیدانی ایران در رقابتهای داخل سالن آسیا (تهران- بهمن ماه سال 88)، موفقیت در رقابتهای دوومیدانی غرب آسیا (سوریه) و ساخت و تکمیل بخش های روباز استادیوم تخصصی دوومیدانی آفتاب انقلاب به شیرینی تبدیل شد.
شاید ساخت این مجموعه، پرداخت حقوق به موقع ورزشکاران، تمرینات منظم و اردوهای برنامه ریزی شده در نقاط مختلف کشور وحتی اردوهای خارج کشور به همراه برنامه ریزی برای حضور ورزشکاران در رقابتهای برون مرزی و از همه مهمتر اجرای دقیق طرح نظارت فدراسیون برعملکرد دوومیدانی کاران تنها بخشی از دلایل موفقیت این تیم در گوانگجو باشد.
در رشته دوومیدانی 144مدال شامل 47 طلا، 48 نقره و 49 برنز توزیع شد که سهم ایران در این مدالها تنها 5 نشان بود. از این بین چینی‌ها 36 مدال را از آن خود کردند. هند 11 مدال، بحرین 9 مدال، ژاپن 20 مدال و ازبکستان 8 مدال بدست آورد. در این رشته 18 کشور صاحب مدال شدند.
دوومیدانی ایران بعد از بازیهای آسیایی تهران و کسب 8 مدال ارزشمند در این رقابتها، در طی چهار دوره حضور در بازیهای آسیایی تنها موفق به کسب 6 مدال شده است. تیم دوومیدانی کشورمان در بازیهای آسیایی 2010 با کسب 5 مدال تنها یک نشان تا شکستن این رکورد فاصله داشتند.
در این بین دوومیدانی طی دوره های گذشته پرافتخارترین و تنها رشته در میان ورزشهای پایه بوده که ایران را صاحب مدال در بازیهای آسیایی کرده است. تنها یک دوومیدانی کار ایران در طی این سالها موفق به کسب 6 مدال پی درپی در سه دوره متوالی بازیهای آسیایی شده است. از آن طرف سجاد مرادی در گوانگجو به تنهایی ایران را صاحب دو مدال طلا و نقره کرد.
قدرت نمایی پرتاب دیسک ایران در آسیا
شاید بتوان کسب دو نشان در پرتاب دیسک را تنها بخش کوچکی از قدرت نمایی دوومیدانی در این رشته در سطح آسیا قلمداد کرد. احسان حدادی رکورد دار آسیا بعد از کسب اولین مدال بازیهای آسیایی در دوحه قول مدال طلای گوانگجو را هم داده بود و به آن وعده عمل کرد. اما این بار حدادی با پرتاب 67 متر و99 سانتی متری خود در جلوی چشمان 80 هزار چینی نه تنها مدال طلا را گرفت بلکه توانست رکورد پرتاب دیسک بازیهای آسیایی را که قبلا متعلق به یک چینی بود به نام خود ثبت کند.
در این ماده محمد صمیمی با بدشانسی و در شرایطی که مربی اش(عباس صمیمی) از جایگاه تماشاگران وی را هدایت می کرد مدال برنز گرفت. به طور قطع اگر قوانین اجازه حضور سه نماینده از یک کشور را در بازیهای آسیایی می داد با اعزام محمود صمیمی هر سه مدال طلا، نقره و برنز این ماده از آن کشورمان بود.
مدال طلای سجاد؛ داغ بر دل مانده عربها شد
در سالهای اخیر کشورهای عربی که هیچ جایگاهی در دوومیدانی قاره آسیا نداشتند در این سالها با به خدمت گرفتن و به تبعه در آوردن دوندگان آفریقایی بخت زیادی برای کسب مدال دارند به طوریکه بحرینی ها با همین شیوه ناپسند 9 مدال را از بازیهای آسیایی صید کردند و در مکان سوم جدول رده بندی این رشته قرار گرفتند.
اما سجاد مرادی بعد از سالها با کسب مدال طلا و نقره دو دوی 800 و 1500 متر از سد غیر قابل نفوذ دوندگان عربی گذشت و به همه آسیا نشان داد که می توان این دوندگان آفریقایی را پشت سرگذاشت. مدال طلای مرادی به همراه شکستن رکورد بازیهای آسیایی در این ماده نه تنها ارزشمند ترین مدال کاروان ایران محسوب می شود بلکه می توان مدال وی را یکی از ارزشمندترین مدالهای دوومیدانی بازیهای آسیایی قلمداد کرد.
البته نباید فراموش کنیم که کسب مدال طلای دوی 1500 متر توسط سجاد با فداکاری برادرش امیر بدست آمد. این مسئله باعث شد تا سجاد مرادی عنوان کند:" در چشمان برادرم نمی توانم نگاه کنم. امیر برای من فدارکاری کرد تا بتوانم مدال طلا بگیرم. "
پرواز زیبای چکش بر فراز "گواندونگ"
کاوه موسوی پرتابگر اهل ارومیه بعد از یک مصدومیت چند سالی از این رشته دور ماند اما عملکرد وی در دوسال گذشته نشان داد که بازگشت یک ورزشکار و سرمایه گذاری روی وی تا چه حد می تواند در موفقیت های یک رشته ارزشمند باشد. موسوی مثل همیشه شروع خوبی در مسابقه پرتاب چکش نداشت اما بالاخره توانست در پرتاب سوم خود رکورد ماندگاری را برجای گذارد و با 68 متر و 90 سانتی‌متر نه تنها اولین مدال خود در این رقابتها بلکه اولین مدال ایران در ماده پرتاب چکش در تاریخ این رشته را از آن خود کرد.
مدالهایی که پریدند!
امین نیک فر پرتابگر وزنه ایرانی ساکن آمریکا باز هم در مسابقات مهم نتوانست مدال بگیرد. هرچند کار او ارزشمند بود اما مصدومیت از ناحیه کمر باعث شد دست وی از مدال کوتاه بماند. نیک فر هرگز خاطره تلخ مصدومیت و بی مدال در گوانگجو را فراموش نمی کند. وی در دو سال پی درپی در این شهر به مدال نرسید.
هادی سپهرزاد دارنده دو مدال نقره ماده دهگانه قهرمانی آسیا در شرایطی به دلیل آسیب دیدگی از ناحیه پا از دور مسابقات بازیهای آسیایی کنار رفت که یکی از شانس های مسلم کسب مدال برای کاروان ایران از دست برود.
اما لیلا رجبی تنها بانوی دوومیدانی که امید همه به مدال او بود در عین ناباوری دستش از کسب مدال در گوانگجو کوتاه ماند. رجبی سال گذشته بعد از دوچینی اولین مدال واقعی دوومیدانی را در پرتاب وزنه آسیا بدست آورد و شاید همین توقعات بیش از حد به همراه نبود مربی و اردوهای خارجی و حضور قدرتمند رقبایش باعث شد تا دست لیلا از مدال کوتاه بماند.
تیم دوومیدانی ایران در 4 در 400 متر رکورد کشور را چندین بار جابجا کرد اما به دلیل مصدومیت سجادهاشمی و انجام خطا از دور مسابقات کنار رفت. رضا بوعذار دونده سرعتی ایران هم که یکی از دوندگان حاضر در دوی امدادی بود در بخش سرعت راهی فینال شد و در رده ششم ایستاد.
امید به آینده روشن دوندگان زن
مریم طوسی در دوهای 100 و 200 متر راهی فینال شد و هرچند به مدال نرسید اما با شکستن رکوردهای ملی نگاه ها را به دوهای سرعت زنان معطوف کرد. لیلا ابراهیمی هم بعد از گذر از یک دوره مصدومیت شدید و تغییر رشته دوباره در دوهای 800 و 1500 متربه مدال نرسید اما رکوردهای ایران را به میزان قابل توجهی افزایش داد.
اما می توان عملکرد سپیده توکلی را ستود. رکورد دار پرش ارتفاع ایران سال گذشته بعد از دیدن رقابتهای ماده هفتگانه علاقه مند این رشته شد و همین مسئله باعث شد تا رشته خود را تغییر دهد. توکلی با شکستن تمامی رکوردهای شخصی اش در این میدان بزرگ و ایستادن در رده ششم آسیا ثابت کرد که اگر بخواهد می تواند آینده روشنی در کسب مدال این رشته داشته باشد.
دوومیدانی این روزها در قله موفقیت قرار دارد. کسب 5 مدال در یک دوره بازیها توسط این رشته به عنوان تنها رشته مدال آور ورزشهای پایه ایران نقطه امیدی به آینده است. عیدی علیجانی نایب رئیس فدراسیون دوومیدانی ایران و آسیا عملکرد تیم را فراتر از انتظار دانست و گفت:" نشان دادیم اگر به دوومیدانی توجه شود می‌تواند یک پای کسب مدال در رقابتهای آسیایی و مهم باشد. اگر همین رویه حمایتی ادامه یابد دوومیدانی شانس کسب مدالهای بیشتری در بازیهای آسیایی دوره‌های بعد دارد."
