به گزارش خبرنگار مهر، دو ستاره وزنه برداری ایران که از جمله ورزشکاران پرافتخار کشورمان هم محسوب می شوند به پایان راه رسیدند با این تفاوت که سهراب مرادی خودش تصمیم گرفت از دنیای وزنه برداری خداحافظی کند، اما کیانوش رستمی برای خداحافظی هنوز تصمیم کادرفنی را نپذیرفته و چالش بین او و فدراسیون وزنه برداری ادامه دارد.
سهراب مردادی در خردادماه سال ۹۸ با مصدومیت نسبتاً شدید از ناحیه کتف مواجه شد؛ چهار سال برای رسیدن به روزهای اوج تلاش کرد تا رؤیای حضور در المپیک پاریس را به واقعیت تبدیل کند اما نشد و کتف آسیب دیده بیش از این او را یاری نکرد.
این قهرمان وزنه برداری ایران در آخرین رکوردگیری تیم ملی وقتی با پرچم قرمز داوران روبه رو شد بزرگترین تصمیم زندگی حرفه اش را گرفت و به نقطه پایان فکر کرد. در نهایت با اعلام رسمی سرمربی تیم ملی سهراب به روزهای حضورش روی تخته به عنوان ورزشکار پایان داد تا یک خداحافظی به موقع را در کارنامه حرفه ای خودش ثبت کند.
کیانوش رستمی و سهراب مرادی هر دو در المپیک لندن و ریو حضور داشتند اما راهی که این دو قهرمان بعد از المپیک ریو در پیش گرفته اند کاملاً متفاوت بود؛ یکی به بیراهه رفت و دیگری به موقع از تیم ملی جدا شد.
کیانوش و راهی که به ترکستان رسید
کیانوش رستمی یکی از قهرمانان شاخص وزنه برداری ایران است؛ او مدال نقره المپیک لندن، مدال طلای المپیک ریو، مدال طلای رقابت های قهرمانی جهان در سال های ۲۰۱۱ و۲۰۱۴ و همچنین مدال نقره مسابقات قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۵ در کارنامه خود دارد. افتخارات رستمی در آسیا هم زبانزد است؛ او در بازی های آسیایی اینچئون در سال ۲۰۱۴ به مدال نقره رسید. در مسابقات قهرمانی آسیا در سال ۲۰۲۱ نشان خوش رنگ طلا را از آن خود کرد.
او همچنین در سال های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ در مسابقات قهرمانی آسیا به مدال نقره رسید. کیانوش با این کارنامه پربار بعد از المپیک ریو مسیری متفاوت برای خود رقم زد؛ مسیری که به ترکستان رسید و پایان خوشی برای او نداشت. او در دوره ریاست علی مرادی اعلام کرد به تنها برای المپیک ریو آماده می شود و با کادرفنی همراه نخواهد بود، در آن زمان هدایت تیم برعهده انوشیروانی بود اما به هیچ عنوان زیر بار این موضوع نرفت تا جایی که کار به استعفای سرمربی تیم ملی کشیده شد؛ اما رستمی حمایت فدراسیون را داشت و به این راه ادامه داد. در نهایت او به مدال طلای المپیک ریو رسید. رستمی پس از المپیک با بیان این جمله که «حرف مرد یکی است» همچنان تمرینات خود را به تنهایی ادامه داد. او مدعی بود در گذشته با تنهایی تمرین کردن به موفقیت رسیده و این بار هم همان راه را ادامه می دهد.
روزهای افت ستاره وزنه برداری از راه رسید
اما سرنوشت برای رستمی طور دیگری رقم خورد؛ او پس از المپیک ریو و در شرایطی که همان راه قبلی را می رفت روز به روز افت کرد. به طوری که در مسابقات قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۷ درست یک سال بعد از المپیک اوت شد، در بازی های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا هم نمایش ضعیفی ارائه داد و اوت شد. رستمی در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۱۹ تایلند هم بسیار ضعیف ظاهر شد و نتوانست وزنه های خود را بالای سر ببرد و در نهایت باز هم اوت شد.
در المپیک ۲۰۲۰ توکیو، کیانوش نتوانست سهمیه المپیک را از آن خود کند و حضور در سومین المپیک را از دست داد. در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۲۲ کلمبیا، رستمی در جایگاه چهارم ایستاد و در یک ضرب به مدال نقره رسید. در مسابقات قهرمانی آسیا در سال ۲۰۲۳ کره جنوبی هم او هشتم شد و عملکرد قابل قبولی ارائه نداد. در واقع رستمی از المپیک ریو تاکنون تنها در مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۲۰ ازبکستان به نشان طلا رسید و در بقیه رقابت ها بسیار ضعیف ظاهر شد.
خط قرمز کادرفنی روی نام اسطوره وزنه برداری
رستمی در ریاست جدید فدراسیون هم همان راه را پیش گرفت؛ او با وجود اینکه بعد از المپیک ریو، افتخاراتی کسب نکرد اما همچنان اصرار داشت که تنهایی تمرینات را پیگیری کند. رستمی فراموش کرده بود همان کسانی که آن روزها با خودمختاری او سخت مخالف بودند و با آن مقابله می کردند روی کار آمده اند و قطعاً این شیوه خودمختاری دیگر جایی در تیم ملی ندارد؛ با این حال انوشیروانی فرصت دیگری به او داد ولی این بار هم از آن استفاده نکرد و در نهایت مسابقات قهرمانی جهان و بازی های آسیایی و المپیک پاریس را هم از دست داد.
علی رغم حساسیت کادرفنی برای حضور در رکوردگیری تیم ملی، رستمی در آخرین رکوردگیری تیم ملی شرکت نکرد و مشغول کوه نوردی و تفریح بود، او حتی در تمرینات هم حضور نداشت و گویا پس از مسابقات قهرمانی آسیا هم دچار مصدومیت شده و پیگیر درمان آن است؛ اما غیبت او در تمرینات و اردوهای تیم ملی باعث شده بود حتی کادرفنی از میزان مصدومیت او بی اطلاع باشد. در نهایت غیبت او در رکوردگیری باعث شد کادرفنی هم قلم قرمز روی نام او برای حضور در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۲۳ بکشد. طبق قوانین بین المللی وزنه بردارانی که قصد حضور در المپیک پاریس را دارند باید در مسابقات قهرمانی جهان حضور پیدا کنند و حالا با این شرایط رستمی المپیک پاریس را هم از دست داد.
تصمیم اشتباه کار دست رستمی داد
به هر حال عمر قهرمانی یک ورزشکار روزی به پایان می رسد؛ رستمی جزو نوابع وزنه برداری ایران به حساب می آید اما غرور بدموقع گریبان او را گرفت تا جایی که با حذف از تیم ملی به پایان ورزش حرفه ای رسیده است. او با تصمیم کادرفنی، مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۲۳ را از دست داد؛ طبق قوانین غیبت در مسابقات قهرمانی جهان به معنای از دست دادن المپیک پاریس است؛ به نظر می رسد با این شرایط برای حضور در بازی های آسیایی هم جایی در ترکیب تیم ندارد، بنابراین کیانوش هم باید مثل سهراب به فکر خداحافظی باشد.
سهرابی از دل محرومیت به اوج رسید
بدون شک رقابت های قهرمانی سال ۲۰۱۳ آسیا بدترین مسابقه برای سهراب مرادی بود؛ آن جایی که به اتهام دوپینگ دو سال از حضور در میادین ورزشی محروم شد. در سال ۲۰۱۵ حسین توکلی سرمربی وقت تیم ملی وزنه برداری ایران، سهراب را به اردوی تیم ملی دعوت کرد تا در رقابت های قهرمانی آسیا در تایلند روی تخته برود اما فدراسیون جهانی به سهراب مرادی اجازه حضور در این رقابت ها را نداد. توجیه فدراسیون جهانی هم این بود که مسئولان فدراسیون وزنه برداری ایران در پرونده سهراب مرادی مهر بازنشستگی زدند و براساس قانون، وزنه بردار بازنشسته نمی تواند در رقابت ها شرکت کند. در نهایت با رایزنی وتلاش های فدراسیون وزنه برداری ایران موضوع بازنشستگی سهراب مرادی لغو شد اما براساس قوانین بین المللی لغو بازنشستگی یک وزنه بردار به ۶ ماه زمان نیاز دارد.
با این وجود شرایط سهراب متفاوت تر از همه بود، چرا که براساس قوانین بین المللی وزنه برداری که دوران محرومیت را طی می کند، چنانچه در دوران محرومیت از سوی فدراسیون ملی بازنشسته شود، برای بازگشت به میادین باید ۱۸ ماه جریمه شود. در نهایت روزهای محرومیت سهراب مرادی تا رقابت های قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۵ طول کشید ولی توانست در این راه پر فراز و نشیب به المپیک ریو برسد.
اوج موفقیت پس از روزهای محرومیت
اگرچه سهراب روزهای پر فراز و نشیبی را برای رسیدن به المپیک ریو طی کرده بود، اما بالاخره رسید و در بالاترین سکوی المپیک هم قرار گرفت. سهراب مرادی از دل محرومیت به نشان طلای المپیک رسید و پس از آن هم روز به روز در اوج موفقیت قرار گرفت. سهراب پس از المپیک ریو، به دو عنوان قهرمانی جهان هم رسید و بهترین رکوردها را هم ثبت کرد تا جایی که رکورددار جهان هم لقب گرفت.
اما موفقیت های سهراب خیلی زود کمرنگ شد، در شرایطی که همه منتظر کسب مدال المپیک توکیو از او بودند، سهراب از ناحیه کتف به شدت آسیب دید و تحت عمل جراحی قرار گرفت. مصدومیت بدموقع او را از روزهای اوجش عقب انداخت و نتوانست در المپیک توکیو حضور داشته باشد. مرادی با وجود اینکه تلاش بسیار زیادی کرد تا به روزهای اوج خود برگردد و در المپیک پاریس حضور پیدا کند؛ اما در همان ابتدای مسیر به خاطر شرایط سنی و مصدومیتی که گریبان گیرش شد از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد.
خداحافظی بعد از یک مصدومیت سنگین
مرادی برای حضور در سومین المپیک تلاش بسیار زیادی کرد، او سه مرتبه به دنبال درمان جدی مصدومیتش رفت تا کتف بیرون زده اش او را برای سومین حضور در المپیک یاری کند؛ اما وقتی بخواهد نشود، نمی شود. در نهایت سهراب در آخرین رکوردگیری حتی وزنه ۱۶۵ کیلوگرم را نتوانست مهار کند و آنجا که با سه چراغ قرمز داوران روبه رو شد؛ بزرگ ترین و البته منطقی ترین تصمیم زندگی اش را گرفت و از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد. او با وجود همه مشکلاتی که مصدومیت برای او ایجاد کرده بود برخلاف کیانوش رستمی، همیشه همراه تیم ملی و زیر نظر کادرفنی کار می کرد.
سهراب پس از مدال خوش رنگ المپیک ریو در سال ۲۰۱۶، مدال طلای مسابقات قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۷، مدال طلای بازی های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا، مدال طلای مسابقات قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۸ و مدال نقره مسابقات قهرمانی آسیا در سال ۲۰۲۰ به کار خود در وزنه برداری پایان داد.
