به گزارش ایسنا و به نقل از سایت اسپورت استار هند، در یک بعدازظهر بارانی در مجموعه ورزشی دراوی گروهی از بازیکنان کبدی با حجاب در حال گرم کردن برای یک بازی تمرینی مقابل یک تیم محلی هستند. می توان کلماتی مانند «حال شما چطوره» یا «خوبم» را شنید.
آنها قبل از اینکه سرمربی تیمشان شایلا جین - یا به قول خودشان خانم جین - آماده شوند، با هم صحبت می کنند. جین که مربی باتجربه ای است، در هفت سال گذشته با تیم بانوان ایران کار کرده است و تلاش های او در سال ۲۰۱۸ به ثمر نشست و این تیم را به کسب مدال طلای تاریخی در بازی های آسیایی رساند.
جین که بین تهران و کشورش رفت و آمد می کند، فارسی را کاملاً روان صحبت می کند و به زبان فارسی با تیم ارتباط برقرار می کند.
با شروع صحبت های خانم جین، خنده و لبخند جای خودش را به اخم و جدیت در کار می دهد. بازیکنان بر بازی تسلط دارند و با قدرت کارشان را پی می گیرند. از زمانی که ایران پنج سال پیش در بازی های آسیایی جاکارتا طلا گرفت، این تیم در تورنمنت های بین المللی حضور نداشت و از سه سال پیش که شیوع کرونا رخ داد، رقابت جدی نداشت بنابراین این سفر به بمبئی بخشی از آماده سازی تیم کبدی بانوان ایران برای بازی های آسیایی آینده است. زنان ایرانی به شدت به دنبال شبیه سازی بازی هستند و ۹ بازی تمرینی با تیم های محلی انجام داده اند.
فقدان تمرین، دفاع از عنوان قهرمانی آسیایی آنها را به خطر می اندازد، اما زنان ایرانی امید خود را از دست نمی دهند.
غزل خلج، یکی از بازیکنان بزرگسالان در صحبت هایی گفت: در طول پنج سال گذشته، ما هیچ مسابقه یا تمرینی نداشته ایم. ما به خوبی خودمان را برای بازی های آسیایی آماده می کنیم. کسب دوباره طلای بازیهای آسیایی سخت است چون کشورهای دیگر تمرینات و مسابقات مناسبی داشتند ولی ما این شرایط را نداشتیم.
زهرا کریمی می گوید: ما از اول زمستان در خانه تمرین می کنیم و دلیل اینکه این تور بمبئی را مهم می دانم این است که به ما امکان می دهد تیم خود را ارزیابی کنیم. این بازی ها حداقل به ما فرصت داده تا نقاط ضعف و قوت خود را درک کنیم. از ذره ذره این سفر لذت بردیم. حالا برمی گردیم و مشغول آماده سازی های می شویم و به شانس خود در بازی های آسیایی امیدوار می شویم.
کریمی ادامه داد: اگر می توانستیم مقابل چند کشور دیگر مانند کره یا ژاپن بازی کنیم، برای ما بهتر بود. دفعه قبل، ما به چین تایپه باختیم، بنابراین اگر شانس بازی با چند تیم را داشتیم برای ما بهتر بود، اما از آنجایی که نمی توانیم به آنجا سفر کنیم با بازی در هند مشکلی نداریم. این بازی ها برای ما نسبتاً آسان بوده اما حداقل این مسابقات به ما فرصتی داده تا وارد شبیه سازی مسابقه شویم. ما بیش از چهار سال است که در هیچ تورنمنتی بازی نکرده ایم و فقط هفت ماه تمرین داشته ایم، بنابراین بله، این برای ما خوب است.
حتی مربی تیم هم می داند که حفظ طلا در بازیهای آسیایی ساده نیست. او در ایران ۴۰ بازیکن را به ۱۰ گروه تقسیم کرد. او نه تنها به بازیکنان کمک کرد تا استراتژی های مختلف را به صورت فردی و جمعی به دست بیاورند بلکه به افزایش اعتماد به نفس آنها نیز کمک کرد.
مربی هندی ایران افزود: توقعات همیشه بالا خواهد بود، به خصوص برای مدافع عنوان قهرمانی. کسب مدال طلا به صورت متوالی آسان نیست چون سختی های زیادی وجود خواهد داشت اما باید با مدیریت شرایط، سختی ها را کنار بزنیم.
رویای طلایی
وقتی سه سال پیش همه گیری کرونا رخ داد بسیاری از اعضای تیم ایران نمی دانستند باید چه کنند. بدون هیچ تمرینی و بدون امید به حضور در مسابقات در بلاتکلیفی بودند اما همانطور که زهرا آسترکی اشاره می کند، رویای کسب مدال طلای دیگری در چین آنها را متحد کرده است.
آسترکی می گوید: ما آرزوی یک مدال طلای دیگر را داریم. ساختار لیگ ما بسیار خوب است و بازیکنان با استعدادی در آن حضور دارند. ما هر سال در کشورمان رقابت داریم که شبیه به لیگ هند است و واقعا سطح خوبی دارد. ما لیگ هند را نیز تماشا می کنیم و چیزهای زیادی یاد می گیریم که به ما کمک کرده است. ما تا الان فقط به یک مرکز خرید رفته ایم. می خواستیم چند مکان را ببینیم ولی وقت کافی نداشتیم.
البته تیم مردان کبدی ایران نیز بعد از کرونا مشکل داشته است. تنها لیگ کبدی استثنا بوده و کارش را پیش برده است. در ژوئن در مسابقات قهرمانی آسیا تیم مردان ایران رقابت داشت ولی زنان این رقابت را نداشتند.
تعدادی از اعضای این تیم مربیان کبدی هستند. برخی مربیان تربیت بدنی هستند، برخی دیگر در مدارس تدریس می کنند. برای خیلی ها در این تیم شرایط سخت است اما بسیار خوشحال هستند که با هر مانعی که بر سر راه رویاهایشان قرار می گیرد، مقابله کنند.
اگرچه ایران تیم های رده های خردسالان، نوجوانان و بزرگسالان در کبدی دارد اما هنوز در مدرسه بازی های کبدی انجام نمی شود و جین آن را یکی از دلایل عدم تجربه بین بازیکنان ایرانی می داند.
جدای از چالش های روی زمین، مربی هندی ایران وقتی برای اولین بار به تهران سفر کرد چالش هایی نیز داشت. شایلا جین در این مورد گفت: من یک گیاهخوار هستم، بنابراین در ابتدا به این فکر کردم که چگونه می توانم مدیریت کنم. اما فدراسیون برای من آشپزی ترتیب داد و با گذشت زمان برای من زندگی را آسان کرد.
چند هفته پیش، وقتی بازیکنان خبر سفر خود به بمبئی را شنیدند، هیجان زده شدند. این شهری بود که بیشتر آنها فقط در فیلم های بالیوود دیده بودند.
جین که سال ها با این تیم کار کرده ، بارها و بارها داستان هایی از هند برای هر یک از آنها روایت کرده است. زمانی که در بمبئی بودند، اعضای تیم می خواستند گشتی در شهر بزنند و نقاط تاریخی را ببینند؛ نگاهی اجمالی به مانات - محل سکونت شاهرخ خان، هنرپیشه بیندازند ولی برنامه شلوغ بود و بازیکنان در هتل بودند که این برای همه ناامید کننده بود.
زندگی برای بانوان ایرانی کبدی این طور نبوده که در پر غو باشند اما تاکنون توانسته اند منتقدان خود را ساکت کنند. مدال طلا در بازیهای آسیایی جاکارتا به آنها روح تازه ای بخشید و زنان ایران می خواهند جایگاه خود را به عنوان قهرمان آسیا در هانگژو تثبیت کنند.
انتهای پیام
