حسین توکلی در گفت وگو با خبرنگار مهر، درباره عملکرد تیم ملی وزنه برداری در مسابقات قهرمانی جهان گفت: با توجه به صبغه وزنه برداری ایران در کسب مدال المپیک و جهانی طبیعی است که انتظارات از این رشته بالا برود. وزنه برداری ایران از المپیک سیدنی به بعد جایگاه خود را پیدا کرد و در مسابقات جهانی هم در چند وزن مدعی است. اما در چند سال اخیر باید ببینیم چه به وزنه برداری داده ایم و قرار است چه چیزی از این رشته برداشت کنیم؟! گاهی وقت ها شرایط یک رشته ورزشی به گونه ای است که تنها باید داشته های آن رشته را حفظ کرد، این شرایطی که کار را سخت می کند.
وی گفت: در وزنه برداری زمان حرف اول را می زند، البته شاید برخی این حرف را بهانه می دانند اما واقعیت وزنه برداری همین است. این رشته در طول زمان می تواند به شرایط ایده آل برسد. در مسابقات جهانی این دوره، میرمصطفی جوادی فراتر از انتظار ظاهر شد اما برخی دیگر از وزنه برداران حتی وزنه هایی که در تمرین زدند را هم در شرایط مسابقه نتوانستند بالای سر ببرند. قهرمانی مصطفی و عملکرد خوب علی داوودی در مقایسه با سایر وزنه برداران تناقض داشت. از برخی از وزنه برداران انتظار بیشتری می رفت اما متأسفانه خوب کار نکردند.
عضو کمیته فنی وزنه برداری اظهار داشت: فدراسیون وزنه برداری و تیمش به دنبال این هستند تا از تمامی ظرفیت وزنه برداری استفاده کنند، طبیعی است در این شرایط نباید زیاد تحت فشار قرار بگیرند تا بتوانند کارشان را به درستی انجام دهند. درست است که ویترین یک فدراسیون تیم ملی بزرگسالان است اما نباید از عملکرد تیم جوانان و نوجوانان در مسابقات قهرمانی آسیا غافل شویم، آن ها ما را به آینده وزنه برداری امیدوار کردند. به نظرم با توجه به داشته هایی وزنه برداری و پوست اندازی در این رشته باید به آن ها فرصت داد. در همین مسابقات قهرمانی جهان برخی از وزنه برداران مثل رضا دهدار انتظارات را برآورده نکردند، اما بقیه وزنه برداران در حد و اندازه خودشان کار کردند. نمی توان انتظار داشت وزنه بردار در آن سطح رکورد قهرمانی جهان را جابه جا کند.
توکلی خاطرنشان کرد: به غیر از رضا دهدار و آیت شریفی مابقی وزنه برداران در حد خودشان ظاهر شدند. علی داوودی هم در این مسابقه تغییر بسیار محسوسی داشت و شاید آن استرس و فشاری که روز آخر برای عنوان تیمی به وجود آمد روی عملکرد او تأثیر گذاشت. به نظرم در نتایج به دست آمده در مسابقات جهانی یک دوگانگی در کار وجود داشت؛ یک وزنه بردار خوب نتیجه گرفته و دیگری انتظارات را برآورده نکرد. البته در فاصله زمانی ۶ ماه انتظار زیادی نمی توانیم داشته باشیم، حتی اگر این تیم طلاهای بیشتری هم می گرفت باز هم نمی توانستیم بگوییم در فاصله ۶ ماه آن ها خوب کار کردند.
سرمربی اسبق تیم ملی وزنه برداری در مورد انتقادهایی مبنی بر اینکه عنوان تیمی ارزشی ندارد، عنوان کرد: متأسفانه برخی افراد تا زمانی که بیرون از گود نشستند مدام در حال انتقاد کردن هستند و هر زمانی به آن ها مسئولیت داده شود شرایط فرق می کند و همه چیز گل و بلبل می شود. کادرفنی هر کاری که از دستش برمی آمد انجام می داد. اکثر وزنه برداران شروع سنگینی داشتند و وزنه های پایینی برای آن ها گرفته نشد. اگر کادرفنی فقط به دنبال نتیجه تیمی بود این اتفاق رخ نمی داد. سرمربی تیم با یک شرایط نرمالی وزنه ها را انتخاب می کرد. برای علی داوودی باید در شروع چه وزنه ای انتخاب می شد؟! مگر برای او وزنه ۱۹۰ یا ۱۸۰ انتخاب کردند. داوودی یک بار وزنه ۲۱۰ را زده که به اعتقاد من مربی انتخاب وزنه ۱۹۵ کار درستی بود. وقتی وزنه بردار یک وزنه را از دست می دهد طبیعی است که تاکتیک سرمربی در رابطه با او تغییر می کند. با این حال ریسک پذیری داشتند و از وزنه های خوبی شروع کردند.
وی گفت: مگر تالاخادزه که نفر اول شد در حرکت دو ضرب از چه وزنه هایی شروع کرد؟! به نظرم منتقدین بهتر است براساس مقایسه رکوردها با هم انتقاد کنند. من نه سمت و سوی فدراسیون هستم و نه منتقدین. اما سوالم این است که برای علی داوودی باید از چه وزنه هایی شروع می کردند؟! آیا باید وزنه سنگین تری انتخاب می کردند؟! هیچ کس در وزنه برداری لزوماً با انتخاب وزنه های سنگین نتوانسته موفق شود. اگر وزنه بردار از وزنه های سبک شروع کرده چرا نتوانست آن را مهار کند؟!
توکلی عنوان کرد: وقتی وضعیت تیمش خوب نیست، در روزهای پایانی سرمربی سعی می کند به حداقل ها هم نیم نگاهی داشته باشد. این سیاست غلط نیست و هر کس دیگری هم بود این تصمیم را می گرفت. منتها برخی افراد به خاطر اینکه در سیستم نیستند انتقاد می کنند و به خیلی از مسائل توجه نمی کند. در حال حاضر در بدنه فدراسیون وزنه برداری افرادی که خاک خورده این رشته هستند، روی کار آمدند. من به عنوان یک چهره ورزشی باید تلاش کنم تا قهرمانان پیشین ورزش که به بدنه مدیریتی وارد شدند آسیب نبینند. این خانواده برای ورزشی هاست و ما باید آن ها را حمایت کنیم. اگر هم ایرادی هست باید آن را مطرح کنیم نه اینکه با غرض ورزی مانع فعالیت آن ها شویم.
وی گفت: من بارها در مورد برخی مسائل با انوشیروانی صحبت کردم و حتی انتقاد هم به او داشتم. وزنه برداری ایران فردی مثل سهراب مرادی را به دلیل آسیب دیدگی از دست داده است. اگر چند نفری مثل او در وزنه برداری بودند می توانستیم به نتیجه تیم خرده بگیریم. در کل دنیا سهراب و کیانوش تک هستند. وقتی در کل دنیا این افراد تک هستند چطور برخی افراد انتظار دارند کادرفنی فعلی در مدت زمان ۶ ماه وزنه بردارانی مثل آن ها بسازد؟!
توکلی در مورد بازی های آسیایی هانگژو عنوان کرد: در بازی های آسیایی هانگژو اصلی ترین رقیب ما کشورهای آسیایی هستند و سطح این رقابت ها با مسابقات جهانی تفاوتی ندارد. در حال حاضر چین دنیا را قبضه کرده و ما باید در آسیا با آن ها هم بجنگیم. وقتی تیم ما در جهان این نتیجه را به دست آورده، نمی توان انتظار معجزه در آسیا داشت. متأسفانه منتقدان وزنه برداری دوست دارند بحث کسب عنوان تیمی را جا بیندازند در حالی که حرف آنها کاملاً غیرمنطقی است، چرا که اگر کادرفنی صرفاً به دنبال امتیاز تیمی بود برای حسین سلطانی وزنه های خاص مدنظر قرار می دادند.
