هاجر صفرزاده در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: قبل از اعزام به بازی های پاراآسیایی هانگژو چین با وجود این که رکورد ورودی برای شرکت در مسابقات جهانی و پارالمپیک را کسب می کردم اما چون کمیته ملی پارالمپیک معتقد بود که شانس کسب مدال ندارم امکان شرکت در مسابقات جهانی و پارالمپیک را نداشتم. از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳ تنها تورنمنتی که شرکت کردم بازی های پاراآسیایی هانگژو چین بود که در دوی ۲۰۰ متر توانستم به مدال طلا دست پیدا کنم.

وی ماموریت بعدی خود را شرکت در مسابقات جهانی ژاپن در اردیبهشت سال آینده عنوان کرد و گفت: چون رنکینگ سوم جهان را دارم برای اولین بار قرار است به مسابقات جهانی ژاپن که اردیبهشت سال آینده برگزار می شود، اعزام شوم. همچنین بعد از شرکت در این تورنمنت، رقابت های قهرمانی کشور برای کسب سهمیه پارالمپیک زیر نظر IPC در خرداد برگزار می شود که تلاشم بر این است در این مسابقات سهمیه پارالمپیک پاریس در ۲۰۰ و ۴۰۰ متر زنان را کسب کنم.

تنها بانوی دونده کم بینا اظهار کرد: از بازی های پاراآسیایی جاکارتا تا به امروز با وجود یکسری آسیب هایی که در ناحیه کمر داشتم زیر نظر یک مربی تخصصی تمرینات سنگینی را پشت سر گذاشتم تا با ارتقای رکوردم مورد توجه و حمایت کمیته ملی پارالمپیک قرار بگیرم. برای پیشگیری از آسیب و حضور در پارالمپیک هزینه های زیادی کردم که امیدوارم بعد از این همه سختی و تلاش به هدفم دست پیدا کنم.

وی یکی از مشکلات اصلی خود را تامین هزینه ها برای خرید مکمل، لباس و کفش تخصصی و انجام کارهای فیزیوتراپی، ماساژ و ... عنوان کرد و افزود: یک ورزشکار حرفه ای باید تمام وقت خود را صرف ورزش کند و دغدغه ای از نظر مالی نداشته باشد. متاسفانه چون از جایی حمایت نمی شوم و تمام هزینه ها را باید خود پرداخت کنم به جای این که تمرکزم روی ورزش حرفه ای باشد بیشتر دغدغه آن را دارم که چگونه هزینه ها را تامین کنم.

صفرزاده خاطرنشان کرد: قبل از اعزام به هانگژو تحت حمایت کمیته ملی پارالمپیک بودم و ماهی ۱۰ میلیون بابت اردونشینی حقوق دریافت می کردم اما بعد از هانگژو این مبلغ قطع شد، امیدوارم دوباره تحت حمایت کمیته ملی پارالمپیک قرار بگیرم تا در شرایط بهتر و بدون دغدغه خود را برای شرکت در مسابقات جهانی ژاپن و مسابقات انتخابی آماده می کنم و بعد از سال ها که آرزوی حضور در پارالمپیک را دارم، محقق شود.

انتهای پیام