تیم ملی والیبال نشسته بانوان اکنون در میان مدعی های آسیا به حساب می آید تا جایی که همین چند ماه اخیر مدال نایب قهرمانی رقابت های پاراآسیایی هانگژو را بر گردن آویختند، این در حالی است که بازی تدارکاتی برون مرزی نداشته و مسابقات بین المللی اش به تعداد دو رقمی نمی رسد.
دختران پاراوالیبال ایران در مهم ترین رویداد پیش رو خود را برای رقابت های انتخابی پارالمپیک ۲۰۲۴ مهیا می کنند و لیلا بریانیان بر راس نیمکت تیم ملی قرار دارد.
ایسنا پیش از اعزام تیم ملی والیبال نشسته بانوان به مسابقات انتخابی پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس با لیلا بریانیان، سرمربی جوان و اصفهانی ملی پوشان در خصوص شروع دوران ورزشی تا رسیدن به نیمکت تیم ملی و چالش های این راه به گفت وگو نشسته که در ادامه می خوانید:
ایسنا: حدود ۲۰ سال کار با توان یابان، از کجا شروع شد؟
کارشناس تربیت بدنی و علوم ورزش از دانشگاه مبارکه را گرفتم و پس از آن مدرک مربیگری درجه ۱ ملی والیبال نشسته را کسب کردم. از سال ۱۳۸۴وارد عرصه مربیگری معلولین شدم . در این سال ها با هیات جانبازان و معلولین، سازمان بهزیستی و باشگاه فرهنگی ورزشی ذوب آهن اصفهان همکاری داشته و از سال ۹۵ تا کنون تحت پوشش باشگاه ذوب آهن در مسابقات سوپر لیگ کشوری شرکت کردیم . دو دوره به عنوان مربی در سال های ۱۳۹۲ و ۹۴ به تیم ملی دعوت شدم و اکنون نیز به عنوان سرمربی تیم ملی به ورزش بانوان خدمت می کنم.
ایسنا: چرا والیبال نشسته؟
بعد از زلزله بم و حضورم بعنوان امدادگر در سازمان بهزیستی با یکی از مددکاران عزیز که الان هم جزء دوستان خوبم هستند، آشنا شدم .ایشان کار مربیگری تیم والیبال سازمان بهزیستی را به من پیشنهاد دادند و من هم پذیرفتم .با نیت اینکه خدمت به این عزیزان تحت هرشرایطی زکات سلامتی خودم و پدر و مادرم باشد، مشغول به کار شدم و از آن روز تا الان که حدود ۲۰ سال طول کشیده تحت هرشرایطی با همه فراز و نشیب ها سعی کردم در درجه اول خدمتگزار و حامی این عزیزان باشم.
ایسنا: پس اگر به عقب برگردید باز هم همین مسیر انتخاب شماست؟
اگر بازهم به عقب برگردم با اینکه مطمئن هستم در حیطه کار با معلولین و ورزش معلولین پولی نیست ،اما باز هم با جان و دل همین مسیر را با آگاهی بیشتر انتخاب می کنم.
ایسنا: شرایط ورزش بانوان اصفهان را چطور ارزیابی می کنید؟
در استان اصفهان در حیطه ورزش معلولین استعدادهای شناخته شده خوبی داریم اما من فکر میکنم نسبت به پتانسیل کلان شهر اصفهان و شهرستان های اطراف هیچوقت برنامه منسجم استعدادیابی جهت گسترش نیروهای مستعد و جوان و سوق دادن انها به سمت ورزش صورت نگرفته و متاسفانه بعد از گذشت چند سال، نیروی جایگزین آموزش دیده برای نیروهای حال حاضر نداریم.
ایسنا: در بحث بانوان به ویژه حوزه بانوان معلول چه محدودیت یا موانعی وجود دارد؟
محدودیت هایی که برای ورزش بانوان وجود دارد، بیشتر در زمینه بعد تبلیغات و اسپانسری است. زیرا با توجه به پوشش و برخی معذوریت ها خیلی از مسابقات را نمی توان پخش خبری زنده داشت. همین امور سبب می شود که پای اسپانسرها، شبکه های خبری و رسانه ای زنده به ورزش بانوان باز نشده و بالطبع حامیان مالی هم در این زمینه تقریبا کم هستند. هدف عمده اسپانسرها دیده شدن و تبلیغات است که در حوزه ورزش بانوان معلول و در کل معلولین محدودیت ها خیلی بیشتراند.
فکر کنید یک فرد دارای محدودیتِ حرکتی برای بحث جابجایی و ایاب و ذهاب اگر ماشین شخصی نداشته باشد، چه سختی هایی به علت عدم مناسب سازی ها دارد. در همه نقاط هم با جامعه آماری کمتر نسبت به افراد سالم، نمی توان پایگاه های ورزشی قرار داد.
ایسنا: والیبال نشسته در حوزه باشگاه ها تا چه میزان حمایت می شود؟
نکته قابل توجه ورزش بانوان در استان اصفهان وجود دو باشگاه بزرگ ذوب آهن و سپاهان است که چندسالی در حوزه ورزش معلولین ایفای نقش می کنند. باشگاه ذوب آهن پرچم دار ورزش والیبال نشسته در ایران است و افتخارات زیادی تیم آقایان والیبال نشسته در دنیا و آسیا دارند، از سال ۹۵ هم در بخش بانوان فعالیت خود را شروع کرد و باشگاه سپاهان نیز در سال ۹۸ وارد عرصه تیم داری در بخش بانوان و آقایان والیبال نشسته شد . حضور این دو باشگاه باعث شده لیگ رنگ و بوی متفاوت تری بگیرد. بحث مالی بین ورزشکاران بانوی والیبال نشسته جایگاه ویژه ای پیدا کرده و همین عوامل باعث ایجاد انگیزه بین اسپانسرهای دیگر شهرها شده تا حتی برای کنجکاوی هم که هست یک سالی حمایت از جامعه ورزش معلولین شهر خود را به عهده بگیرند و این نوید بخش روزهای بهتر برای ورزش بانوان دیار نصف جهان و همه شهرها و استان های دیگه دارد.
ایسنا: به عنوان بانو ورزشکار در اصفهان، دیدگاه جامع نسبت به ورزش بانوان چگونه است؟همچنان ورزش بانوان زیر پرچم آقایان است یا خیر؟
به عنوان یک بانوی ورزشکار امیدوارم روزی برسد که ورزش بانوان با بهره گیری از تمام نیروهای کارآمد و جوان و باتجربه بتواند روی ریل موفقیت و پیشرفت حرکت کرده و ما هرروز شاهد درخشش هرچه بیشتر این عزیزان باشیم. همینطور ک الان هم می بینید کاروان پارا المپیک ما همیشه دست پر تر از کاروان المپیکی ما در بخش افراد سالم به میهن برمی گردد و افتخارات بچه های جانباز و معلول بسیار زیاد است، اما متاسفانه رسیدگی ها خیلی کمتره .قبول داریم مناسب سازی ها و اقدامات دیگر ویژه افراد دارای محدودیت هزینه بر تر و سخت تر هست اما مطمئنم با نگاهی ویژه تر شاهد موفقیت های بیشتر می شویم. حتی در بحث پاداش ها هم تقریبا طرف انصاف رعایت نمی شود. یک تیم فوتبال می رود، شاید نتیجه هم نگیرد اما آنقدر وعده و پاداش داده میشه که دیگر بین بازیکنان انگیزه ای نیست،
اما تیم های معلولین با هزار سختی آماده می شوند در مسابقات شرکت می کنند اما گاها حتی از پاداش و وعده خبری نیست.
ایسنا: حال تیم ملی پیش از اعزام به مسابقات انتخابی پارالمپیک چطور است؟
با بازگشت بازیکنان از بازی های هانگژو، تقریبا تیم والیبال نشسته ما برای اعزام مشخص نبود، زیرا با هزینه و بودجه بسیار، تامین این بودجه برای اعزام و سهمیه مشکل بود. خداراشکر بعد از سه ماه اسپانسری در بخش خصوصی یک شرکت پیدا شد که تیم را با هزینه اسپانسری برای کسب سهمیه اعزام کنند. بازیکنان همان افرادی هستند که به مسابقات هانگژو رفته بودند، البته دو تغییر اساسی انجام شد. یکی از بازیکنان به دلیل شخصی نتوانست تیم را همراهی کند و دیگری به دلیل شرایط سنی از ترکیب حذف و بازیکنی جوان تری اضافه شد. تلاش می کنیم با داشتن این بازیکن ها فرصت های خوبی را به دست آوریم.
ایسنا: اردوهای آماده سازی برگزار شد؟
سه اردو برای تیم برنامه ریزی شده بود که اولین اردو بلافاصله بعد از مسابقات لیگ از ۸ تا ۱۴ اسفندماه و دیگری ۲۰ تا ۲۶ اسفندماه برگزار شد. اردو آخر از ۵ تا ۹ فروردین که متصل به اعزام است که ۹ فروردین ماه به کشور چین برای برگزاری مسابقات انتخابی پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس اعزام خواهیم شد.
ایسنا: شرایط و آمادگی تیم در چه سطحی است؟
بازیکنان از انگیزه بسیار بالایی برخوردار هستند که تمام تلاش خود را برای نتیجه خوب انجام می دهند. علاوه بر اینکه تمرینات آن ها سخت و فشرده بوده، اما انگیزه آن ها باعث جنگیدن برای یک نتیجه خوب می شود.
انتهای پیام
