محمدرضا کافی در گفت وگو با خبرنگار مهر در مورد عملکرد تیم فوتبال مس کرمان در لیگ دسته اول فوتبال کشور گفت: وقتی باشگاهی با مشکل مواجه است نشانه هایش را در رشته های مختلف می توان دید. به نظر من بازیکنان و کادر فنی تیم فوتبال ما تلاششان را کردند اما تغییراتی که صورت گرفت، مشکلات مالی و بودجه ای که وجود داشت و البته عملکرد رقبا باعث شد آن نتیجه مد نظر به دست نیاید.
وی در ادامه با ابراز رضایت از شرایطی که برای تیم فوتبال این باشگاه رقم خورده بود ادامه داد: وظیفه خودم می دانم از کادر فنی و بازیکنان تشکر کنم، با وجود مشکلاتی که وجود داشت کوتاهی و کم کاری ندیدم و امیدوارم در سال آینده عملکرد بهتری داشته باشیم.
مدیرعامل باشگاه مس در رابطه با قهرمانی تیم هندبال این باشگاه در لیگ برتر گفت: قهرمانی در لیگ فشرده هندبال البته که خوشایند است و من قبل از هر چیزی به مردم خوب کرمان، کارگران شرکت مس که پشتیبان ما هستند و بازیکنان و کادر فنی تبریک می گویم.
محمدرضا کافی تاکید کرد: این یک موفقیت جمعی است و با وجود مشکلاتی که در پرداخت ها وجود داشت تیم هندبال ما روی قهرمانی تمرکز کرد و دنبال بهانه جویی نرفت، از این منظر رفتار حرفه ای بازیکنان و کادر را تحسین می کنم. به عنوان مدیرعامل تلاش کردم قبل از هر چیزی با کادر فنی ارتباط بگیرم و این اطمینان خاطر را بدهم که کنار آنها هستم. خوشبختانه اعتماد دو سویه ای شکل گرفت که در نهایت به قهرمانی انجامید.
او در رابطه با مشکلات تیم داری تصریح کرد: هزینه های باشگاه داری واقعاً سرسام آور است. شما ببینید در لیگ برتر تیم های بزرگ حتی در مدیریت مالی یک تیم فوتبال درمانده شده اند اما اینجا ما باید ۱۶ رشته ورزشی را مدیریت کنیم. البته بسیار خوشحالم که کرمان این همه استعداد در رشته های مختلف دارد اما بهرحال بدهی های پیشین، برخی شکایات و پیگیری طلبکاران فشار زیادی را به من و همکارانم وارد می کند، این موضوع ان شاالله با حمایت مدیران ارشد شرکت ملی صنایع مس و البته مدیریت درون باشگاه حل خواهد شد. ما دنبال حذف رشته ورزشی نیستیم، با مدیرکل محترم ورزش و جوانان جلساتی برای ساماندهی رشته ها برگزار کردیم که امیدوارم در نهایت خروجی آن به سود ورزش کرمان شود.
در رابطه با میزان بدهی باشگاه مس اظهار داشت:. طلبکارانی وجود دارند که پیگیر مطالبات خود هستند. من مدیر تازه کاری نیستم، در چند استان کار کرده ام و تجربه هایی اینچنینی دارم، با علم به وجود چالش های این مأموریت را پذیرفتم. شاید رفتار مصلحت اندیشانه این بود که در تهران می ماندم و این مأموریت را نمی پذیرفتم؛ اما به واسطه رفتار پر از مهر مردم کرمان در ۱۰ سال پیش که اینجا خدمتشان بودم این را یک ادای دین می دانم. کار دشوار است؛ اما بالاخره باید ایستاد و به سمت جلو حرکت کرد.
