به گزارش ایسنا، یکشنبه شب در فینال یورو ۲۰۲۴ که در ورزشگاه المپیک برلین برگزار شد تیم ملی فوتبال اسپانیا با نتیجه دو بر یک انگلیس را شکست داد. یکی از گل های اسپانیا را نیکو ویلیامز، وینگر ۲۲ساله باسکی، به ثمر رساند. داستان شگفت انگیز خانواده او تداعی کننده قدرت روح و باور انسان است.
والدین نیکو، فلیکس و ماریا، در غنا با هم آشنا شدند و شرایط بسیار سختی را تجربه می کردند و برای رهایی از مشکلات تصمیم گرفتند در جستجوی زندگی بهتر به اروپا بروند. تنها فرصت موجود برای آنها ملیلیه، شهری خودمختار در شرق مراکش، بود. برای رسیدن به آنجا والدین ستاره اسپانیا بیش از ۳۰۰۰ کیلومتر را با پای پیاده طی کردند.
ایناکی، برادر بزرگ تر نیکو که او نیز فوتبالیست است و برای تیم ملی غنا بازی می کند، درباره ماجرای ورودشان به اسپانیا گفت: همیشه این را از مادرم می پرسیدم که آنها چگونه به اسپانیا آمدند اما او از پاسخ دادن طفره می رفت. می دانم پدرم مشکل راه رفتن دارد و بعدا فهمیدم مشکل او به این دلیل است که با پای برهنه روی شن های صحرا در دمای ۴۰-۵۰ درجه راه می رفت. گاهی سوار کامیون بی سقفی می شدند و گاهی روزها پیاپی راه می رفتند. عده ای در راه جان باختند و در همان صحرا به خاک سپرده شدند. دزدی، تجاوز و کلاهبرداری از سوی کسانی که مردم را همراهی می کردند نیز وجود داشت.
مادرم فقط گفت: اگر می دانستم مسیر چگونه است، در خانه می ماندم.
در ملیلیه آنها را به زندان مهاجران فرستادند و باید بازگردانده می شدند اما یک وکیل از یک موسسه خیریه توصیه کرد که آنها تمامی مدارک قبلی شان را دور بریزند و هویت جدیدی پیدا کنند. او به خانواده ویلیامز گفت تنها شانس این است که بگویید از کشوری هستید که در آن جنگ رخ داده است. آنها اسناد غنایی خود را پاره کرده و گفتند که از لیبریا آمده اند (لیبریا گرفتار جنگ داخلی بود) و درخواست پناهندگی سیاسی کردند.
خانواده ویلیامز در باسک مستقر شدند؛ باسکی که سال ها برای استقلال از اسپانیا جنگیده است.
ویلیامزها برای رهایی از فقر به هر شغلی روی آوردند. پدر خانواده سال ها برای کار به لندن رفت و در آنجا هر کاری را انجام داد: نظافت، نگهبانی یک مرکز خرید و خدمه ورزشگاه. او تنها پس از اینکه پسر بزرگش ایناکی اولین قرارداد حرفه ای خود را با اتلتیک بیلبائو امضا کرد، توانست به طور کامل به اسپانیا بازگردد و دیگر کار نکند.
در حال حاضر هر دو برادر در اتلتیک بیلبائو بازی می کنند. با این تفاوت که نیکو در تیم ملی اسپانیاست و ایناکی در تیم ملی غنا.
اتلتیک بیلبائو باشگاهی با سنت های چند صدساله است که فقط بازیکنان فوتبالی که در باسک به دنیا آمده اند یا ریشه های باسکی دارند اجازه بازی در آن را دارند. به همین دلیل اتلتیک به هیچ وجه تمایلی به از دست دادن بازیکنانش ندارد. بر خلاف سایر تیم های لالیگا، آنها نمی توانند به سادگی وارد بازار نقل و انتقالات شوند و هر بازیکنی را که می خواهند بخرند.
ایناکی ویلیامز اکنون ۱۰ سال است که در اتلتیک بازی می کند و قرار نیست جایی برود. قرارداد او تا تابستان ۲۰۲۸ اعتبار دارد. استقامتی که ایناکی از پدرش به ارث برده بود به او اجازه داد تا رکورد شگفت انگیزی را ثبت کند.
به این رکورد توجه کنید:
از آوریل ۲۰۱۶ تا ۲۹ ژانویه ۲۰۲۳، به مدت شش سال و ۹ ماه و ۲۲ روز، ویلیامز در تمام بازی های اتلتیک بازی کرد و حتی یک بازی را هم به هیچ دلیلی از دست نداد. در لالیگا اینیاکی در تمام فصول ۲۰۱۷-۲۰۱۶، ۲۰۱۸-۲۰۱۷، ۲۰۱۹-۲۰۱۸، ۲۰۲۰-۲۰۱۹، ۲۰۲۱-۲۰۲۰ و ۲۰۲۲-۲۰۲۱ هر کدام ۳۸ بازی در مسابقات لالیگا انجام داد!
ایناکی غنا را برای تیم ملی خود انتخاب کرد که در حال حاضر ۱۷ بازی برای آن انجام داده است. نیکو، برخلاف برادرش، تصمیم گرفت برای تیم ملی اسپانیا بازی کند و در حال حاضر، همراه با لامینه یامال ستاره های آینده دار این تیم هستند. حالا همه از نیکو صحبت می کنند؛ زننده گل فینال یورو و قهرمان اروپا.
انتهای پیام
