فوتسال، فوتبال، والیبال، تکواندو، دوومیدانی، شمشیربازی، شنا و شیرجه، از جمله رشته هایی بودند که مس سونگون در آن ها فعال بود. اما با این حال فعالیت اکثر این رشته ها کمتر از چیزی حدود ۲ سال دوام آورد.
پس از روی کار آمدن یاسر نجف زاده به عنوان مدیرعامل، دایره فعالیت های مس سونگون در رشته های مختلف تقلیل پیدا کرد. ولو اینکه کمبود مبلغ بودجه را می توان تا حدود زیادی در این امر دخیل دانست؛ اما اکثر رشته های حذف شده برای سرپا ماندن، نیازی به صرف هزینه چندان چشمگیری نداشتند.
فوتبال و والیبال نقطه عطف و پس از فوتسال کانون اصلی توجه به مس سونگون بودند. اما در حال حاضر نه فوتبالِ مس حال و روز خوشی دارد و نه والیبالش.
درحالی که کم تر از ۴۰ روز به آغاز لیگ دسته اول فوتبال زمان باقی است؛ خبری از تیم فوتبال مس سونگون نیست. فوتبال مس به قدری سوت و کور است که گویی کلاً تیمی وجود نداشته است.
تیمی که اخیراً اخبار وجود جادو جنبل در آن بیداد می کرد و فصل گذشته را با ۴۳ امتیاز در رتبه دهم جدول لیگ آزادگان به پایان برد.
به گزارش ایسنا، والیبالِ مس سونگون روز های درمندتری را سپری می کند. آن ها اکثر ستاره هایشان را از دست داده اند و در فاصله کمتر از ۲ ماه مانده به آغاز رقابت های لیگ دسته اول در بلاتکلیفی مطلق به سر می برند.
تیم والیبال مس سونگون فصل گذشته عملکرد کم نظیری در لیگ دسته اول داشت. آن ها تا یک قدمی لیگ برتر پیش رفتند و در نهایت در مرحله نیمه نهایی مغلوب مهرگان نور شدند.
البته اخیراً اخباری مبنی بر انتقال سهمیه لیگ برتری مس رفسنجان به مس سونگون ورزقان به گوش می رسید که در صورت تداوم بلاتکلیفی سونگونی ها، این اتفاق هم بعید الوقوع به نظر می رسد.
علاوه بر فوتبال و والیبال اکثر رشته های این مجموعه ناپدید شده اند. رشته هایی که احتمالاً با مبالغی نه چندان هنگفت می توانستند به حیات خود ادامه دهند.
حالا باید دید بلاتکلیفی تیم های مس سونگون ورزقان تا چه زمانی ادامه خواهد داشت. آیا واژه انحلال مقابل نام این تیم ها قرار خواهد گرفت یا آینده ای روشن در پیش است؟
انتهای پیام
