به گزارش ایرنا، پیش از مراسم افتتاحیه، سونکمبا سیلا، دونده سرعتی فرانسوی، به دلیل بر سر داشتن روسری در خطر حذف از ترکیب کاروان فرانسه برای حضور در این مراسم قرار گرفت. با این حال در لحظات آخر تصمیم گرفته شد که موجب آن سیلا موهای خود را با کلاه پوشانده و او اجازه پیدا کرد تا در رژه کاروان فرانسه شرکت کند.

تینا رحیمی، اولین بوکسور زن مسلمان که نماینده استرالیا در المپیک است و در رقابت ها، آستین های بلند و حجاب زیر پوشش محافظ دارد، در پستی در شبکه های اجتماعی نسبت به ممنوعیت پوشیدن روسری توسط یک ورزشکار فرانسوی برای حضور در المپیک اعتراض کرد.

رحیمی نوشت: شما نباید بین عقایدو مذهب یا ورزش تان یکی را انتخاب کنید. این چیزی است که ورزشکاران فرانسوی مجبور به انجام آن هستند. فرقی نمی کند چگونه لباس بپوشید، چه قومیتی دارید یا از چه مذهبی پیروی می کنید. ما همه دور هم جمع می شویم تا به این یک رویا برسیم. برای رقابت و برنده شدن. هیچکس نباید کنار گذاشته شود. تبعیض در ورزش، به ویژه در المپیک و آنچه که نشان می دهد، مورد استقبال قرار نمی گیرد.

ممنوعیت حجاب فرانسه فقط شامل ورزشکاران فرانسوی می شود که در این بازی ها شرکت می کنند و این ممنوعیت برای بازدیدکنندگان از مسابقات اعمال نمی شود. این ممنوعیت در مورد ورزش هایی از جمله فوتبال، بسکتبال، والیبال و بوکس اعمال می شود و تمامی سطوح مسابقات از جمله مسابقات آماتور را نیز در بر می گیرد.

در ماه ژوئن، ائتلافی از گروه ها از جمله دیده بان حقوق بشر و عفو بین الملل در نامه ای به کمیته بین المللی المپیک، این ممنوعیت را محکوم کردند و خواستار مداخله IOC شدند.

در این نامه آمده است: ممنوعیت های اعمال شده توسط مقامات ورزشی فرانسه تبعیض آمیز است و ورزشکاران مسلمانی را که تصمیم به پوشیدن حجاب دارند، از استفاده از حق انسانی خود برای ورزش بدون هیچ گونه تبعیض باز می دارد. این ممنوعیت ها همچنین با الزامات حقوق بشر برای کشورهای میزبان و چارچوب استراتژیک حقوق بشر کمیته بین المللی المپیک و اصول بنیادین المپیک نیز مغایر است.

فرانسه سابقه طولانی در تلاش برای ممنوعیت پوشیدن لباس و حجاب دارد که این عمل از نظر سیاسی به نام laïcité (سکولاریسم) توجیه شده است.