به گزارش ایرنا، مسابقات جهانی mxgp به میزبانی شهر افیون قره حصار کشور ترکیه طی روزهای ۱۷ و ۱۸ شهریور برگزار شد. تیم ملی موتورکراس ایران برای دومین سال در این مسابقات حضور داشت. محمدحسین دانش پژوه و پیمان علیزاده ۲ ورزشکاری بودند که در کلاس mx۲ به رقابت پرداختند. هستی رضایی تنها دختر شرکت کننده از قاره آسیا و ایران بود که برای سومین بار در این مسابقات شرکت کرد.

در پایان، پیمان علیزاده با کسب مقام نوزدهم، در رتبه بندی جهانی قرار گرفت. محمدحسین دانش پژوه با آسیب دیدگی و نقص فنی موتورسیکلت موفق به حضور در رتبه بندی نشد و انصراف داد. همچنین هستی رضایی نیز در ریس اول خود توانست مقام ۲۳ جهان را کسب کند و در ریس دوم موفق نشد از خط پایان عبور کند.

مسابقات mxgp بالاترین سطح مسابقات موتورکراس است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، طی۲۰ راند در کشورهای مختلف برگزار می شود. مرحله ۱۸ این مسابقات در کشور ترکیه برگزار شد. تیم ملی ایران سال گذشته نیز برای نخستین بار به عنوان یک تیم عازم این مسابقات شده بود.

پیمان علیزاده روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار ورزشی ایرنا در خصوص حضورش در مسابقات قهرمانی جهان برای اولین بار اظهار داشت: قبلا در رقابت های آسیایی مالزی مقام هشتم را کسب کردم و در یک مسابقات باکو نیز دوم شدم ولی این بار خیلی سطح حریفان بالا بود. مسابقات MXGP بالاترین سطح مسابقات موتور کراس در جهان را دارد و اکثر شرکت کنندگان آسیایی به خاطر عدم نتیجه گیری حاضر نمی شوند. حتی خود من نیز با دیدن سطح امکانات رقبا کمی روحیه ام را باختم زیرا خاک پیست به قدری نرم بود که موتورها و امکانات ما دوام نمی آورد.

وی ادامه داد: من با موتور ساخت سال ۲۰۱۸ در رقابت ها شرکت کردم ولی رقبا بهترین امکانات و آخرین مدل های موتور را به میدان آورده بودند. شرکت های موتورسازی جهان، رانندگانی را استخدام می کنند تا بتواند با موتورهای آن ها رقابت کند و مقام کسب کنند. برخی از رقبا را دیدم که موتورهای سال ۲۰۲۵ را برای تست از شرکت های سازننده تحویل گرفته بودند تا در صورت نتیجه گیری، در سال آینده تایید شود. دیگر رقبای اروپایی نیز آخرین امکانات و تجهیزات را روی موتورهایشان بسته بودند که می توانستند عملکرد بهتری نسبت به ما داشته باشند. با وجود همه امکاناتی که رقبا داشتند ما با تکنولوژی ۷،۸ سال گذشته به میدان رفتیم.

ملی پوش موتورکراس ایران با اشاره به سطح موتورسواران ایران عنوان کرد: ما در تکنیک و سطح آمادگی، ضعف نداشتیم و همین مسئله موجب شد که با کم ترین امکانات باز هم بین عنوان داران اروپایی جای بگیریم. با این حال اگر در ایران هم پیست ها و یا سخت افزار استاندارد مهیا شود، می توانیم نتیجه بهتری بگیریم؛ برای مثال من در بخش دوم مسابقه با تجربه ای که در بخش اول کسب کرده بودم، توانستم همه موانع را پشت سر بگذارم و این مسئله نشان می دهد که اگر به خوبی حمایت شویم، نتایج هم متفاوت خواهد بود.

وی افزود: در دورهای گذشته اجازه واردات به ورزشکاران حرفه ای داده می شد تا بتوانند موتور و سخت افزارهای مورد نیاز را تهیه کنند ولی متاسفانه از این مجوزها سوء استفاده کردند و باعث شد که کار برای ما سخت شود. برخی از مسئولان مجوزها را برای خودشان می گرفتند و با هزینه های پایین تر می توانستند موتور وارد کنند تا سود مالی خوبی به جیب بزنند و به دست ورزشکاران چیزی نمی رسید. در حال حاضر روند کار سخت شده و فدراسیون نیز تلاش می کند مجوزهایی را برای ورزشکاران بگیرد تا امکانات مورد نیاز را تامین کنند. اگر بنا بر این باشد که کسی سود مالی ببرد باید اجازه بدهند خودمان موتورهای خاصی را وارد کنیم و پس از فروش درآمدی داشته باشیم و خرج ورزش حرفه ای کنیم.

علیزاده همچنین در مورد پیست های داخلی خاطرنشان کرد: خاک پیست آزادی ترکیبی از رس و ماسه است که به دلیل شخم نزدن، سفت شده. خاک نامناسب باعث می شود که استهلاک موتورها نیز بیشتر شود ولی اگر سخت افزار درست باشد، قطعا هزینه ها نیز پایین می آید. برعکس خاک پیست رقابت های جهانی نرم است. وقتی موتورهای ما ضعیف تر باشد و پیست مناسب هم نداشته باشیم، نمی توانیم مثل رقبای اروپایی تکنیک ها را پیاده کنیم و قطعا به عناوین بالا نخواهیم رسیم.

وی گفت: هزینه های این رشته بسیار بالاست و بدون کمک نمی توان از پس آن برآمد. در رقابت های گذشته، پدرم ۱۵۰ میلیون تومان هزینه لباسم را پرداخت کرد که تامین آن کار ساده ای نبود. برخی مسابقات دیگر همچون رقابت های دوبی در آسیا برگزار می شد که جوایز خوبی نیز دارد. اگر فدراسیون بتواند هماهنگی و حمایت لازم را برای حضور در این مسابقات انجام دهد، قطعا می توانیم ارتقای سطح و درآمد خوبی داشته باشیم که کمک بسیاری خواهد کرد.

ملی پوش موتورکراس ایران در آخر بیان کرد: باید از مسئولان فدراسیون به خاطر اعزام به مسابقات جهانی تشکر کنم زیرا همین اعزام ها نیز در سال های گذشته وجود نداشت.