به گزارش ایسنا، علی حاجی پور بازیکن جوان تیم ملی والیبال ایران در جریان لیگ ملت های ۲۰۲۳ دچار مصدومیت شد و مدت ها از والیبال دور ماند اما بازگشتی تماشایی داشت. او در جام باشگاه های آسیا ۲۰۲۴ که به میزبانی یزد برگزار شد، برای تیم فولاد سیرجان ایرانیان بازی کرد و همراه این تیم مدال قهرمانی را به گردن آویخت اما مهمترین موضوع برای این بازیکن جوان کسب عنوان ارزشمندترین بازیکن مسابقات در حضور بازیکنانی چون سید محمد موسوی، اروین انگاپت، ژان پاتری و امیر غفور بود.
این بازیکن با ایسنا به گفت وگو نشست و از بازگشت دوباره به والیبال، قهرمانی در جام باشگاه های آسیا و شانس خود برای برگشت به تیم ملی صحبت کرد که مشروح آن را در ادامه می خوانید.
از جام باشگاه های آسیا شروع کنیم. در شرایطی که تماشاگران یزدی سالن مسابقه را پر کرده بودند و فضا کاملا به نفع تیم شهداب بود، برنده فینال شدید و جام قهرمانی را به دست آوردید. فکر می کردید در آن فضا سه بر صفر برنده شوید؟
وقتی وارد تورنمنت شدیم تقریبا همه می دانستیم هیچ تیمی قدرت تیم ما را ندارد. دقیقا روزی که برای فینال می آمدیم هم می دانستیم که قهرمان می شویم و بازی به ست چهارم و پنجم نمی رسد. گیم اول که شروع شده بود چند امتیاز عقب افتادیم اما برایمان مهم نبود چون می دانستیم قهرمانی برای ماست. همه هم خواستیم و شد.
برخی معتقد بودند شاید اگر تماشاگران آن فشار را به شما نمی آوردند بازی پیاپای پیش می رفت اما اتفاقات بازی نیمه نهایی و فینال باعث شد که تیم شما برای بردن مصمم تر شود.
این هم تاثیرگذار بود که فعل خواستن را صرف کنیم و قهرمان شویم. اگر آن حرکات را انجام نمی دادند احتمال داشت که بازی به ست چهارم، پنجم کشیده شود اما به خاطر حرکت زشتی که انجام دادند، مصمم تر شدیم و انگیزه بیشتری گرفتیم که قهرمان شویم و سه بر صفر برنده شویم. ما و شهداب زیر یک پرچم بودیم و تنها باشگاه ها متفاوت بود.
بعد از مصدومیتی که داشتی دوباره به والیبال برگشتی و در اولین تورنمنت عنوان ارزشمندترین بازیکن را کسب کردی، فکر می کردی چنین بازگشتی داشته باشی؟
دو نفر از بازیکنان تیم ما در جریان این موضوع هستند؛ روزی که از تهران به سمت یزد می آمدیم، گفتم موقعی که برگردیم من کاپ ارزشمندترین بازیکن را می گیرم. اینگونه هم شد. مطمئن بودم این کاپ را خواهم گرفت چون از آمادگی خودم مطمئن بودم. در دوران مصدومیتم بازه ای طولانی برای رسیدن به آمادگی تمرین کردم. به غیر از خانواده ام فقط دو تا سه نفر می دانند چه کشیدم و چه فشاری را تحمل کردم تا به این سطح آمادگی برسم. دوست داشتم تیم های چین و ژاپن هم در این تورنمنت حضور پیدا می کردند و در حضور آنها این کاپ را می گرفتم اما باز هم بازیکنان بزرگی مثل آقای محمد موسوی، انگاپت و ژان پاتری بودند. تیم شهداب هم بازیکنان بزرگی مثل امیر غفور و مسعود غلامی داشت. سه، چهار تیم کیفیت بالایی داشتند و برایم قشنگ بود که در حضور بازیکنان بزرگ و باتجربه این کاپ را بگیرم.
چند روز دیگر لیگ برتر شروع می شود. تیم شما با قهرمانی در جام باشگاه ها و ترکیبی که دارد نشان داده یکی از مدعیان اصلی قهرمانی در لیگ برتر است.
لیگ یک تورنمنت پرفشار و فرسایشی است. سعی می کنیم این فشار را بین تمام بازیکنان تقسیم کنیم تا نتیجه بگیریم. ما مدعی قهرمانی هستیم و این موضوع را در جام باشگاه ها ثابت کردیم. هر بازی برایمان مهم است و با تمام قدرت بازی می کنیم. سوای هر نتیجه ای ابتدا لذت بردن از بازی برایمان اهمیت دارد. معتقدم اگر از والیبال لذت ببریم، برنده از زمین بیرون می آییم. امیدوارم سال خوبی داشته باشیم.
آقای پیاتزا سرمربی تیم ملی شده است و به مسابقات بازگشته ای. به نظر می رسد امسال در لیگ زیر ذره بین مربیان تیم ملی هستی.
من پله به پله جلو می روم. در تورنمنت های پیش رو سعی می کنم بهترین خودم باشم تا برسیم به اینکه تصمیم سرمربی تیم ملی چه باشد.
نظرت در مورد انتخاب آقای پیاتزا به عنوان سرمربی تیم ملی چیست؟
آقای پیاتزا یکی از مربیان بزرگ دنیاست. به نظرم می تواند خیلی به سطح والیبال ایران و بازیکنان جوانی مثل من، پوریا حسین خانزاده و دیگر بازیکنان کمک کند. من بیشتر دوست دارم یاد بگیرم و پیشرفت کنم. به نظرم آقای پیاتزا بهترین گزینه ای بود که می تواند به پیشرفت والیبال ایران کمک کند.
در شرایطی مصدوم شدی که بازی های خوبی ارائه می دادی. فکر می کنی دوباره آن بازی ها را در تیم ملی به نمایش بگذاری و خود را به آقای پیاتزا ثابت کنی؟
تمام ورزشکاران دوست دارند برای تیم ملی کشورشان بازی کنند. من هم دوست دارم برای تیم ملی بازی کنم اما باید عملکردم به گونه ای باشد که به تیم ملی کمک کنم. سعی می کنم در تورنمنت های پیش رو عملکردم به بهترین شکل باشد تا خودم را به سرمربی تیم ملی ثابت کنم.
رقابت سختی هم در تیم ملی با امین اسماعیل نژاد داری.
ابتدا سعی می کنم بهترین خودم باشم. معتقدم رقابت ابتدا با خود آدم است. بهتر است از روز قبل خودت بهتر باشی تا اینکه خودت را با فرد دیگری مقایسه کنی.
انتهای پیام
