به گزارش صبح جمعه ایرنا، تیم فوتبال پرسپولیس چهارشنبه شب در اراک موفق شد استقلال را در حساس ترین مسابقه هفته ششم لیگ برتر فوتبال شکست دهد و دربی ۱۰۴ به نام کارلوس گاریدو و شاگردانش ثبت شود.
با وجود اینکه دربی برنده داشت و خبری از تساوی های سریالی اخیر نبود، نه تیم پیروز یعنی پرسپولیس و نه تیم بازنده یعنی استقلال، در مجموع نمایش راضی کننده ای از نظر فنی نداشتند. به طوری که نمی توان دربی چهارشنبه شب را در در رده بازی های زیبا و تماشاگرپسند قرار داد.
علاوه بر ضعف های فنی ۲ تیم که از کیفیت این مسابقه کاسته بود، استرس و ترس از باخت در این مسابقه که بازیکنان را زیر فشار سنگینی قرار می دهد، باعث شد تا ۲ مربی به خصوص جواد نکونام، رویکرد محتاطانه ای را در بازی در پیش بگیرند و این ترس، زیبایی مهم ترین دیدار هفته ششم لیگ را گرفت تا تماشاگران کمتر از رویارویی استقلال و پرسپولیس، لذت ببرند.
دربی تهران در شرایطی در اکثر دقایق از نظر فنی کیفیت نازلی داشت که ۷۲ ساعت قبل از این مسابقه، دربی ایتالیا، بین تیم های اینتر و آ.ث میلان در ورزشگاه جوزپه مه آتزا برگزار شد. این مسابقه که یکی از مهم ترین دربی های باشگاهی فوتبال دنیاست، با برتری ۲ بر یک میلان به پایان رسید و شاگردان پائولو فونسکا توانستند سمیونه اینزاگی و شاگردانش را شکست دهند.
گرچه سطح فوتبال ایران و ایتالیا، چه از لحاظ فنی و چه زیرساختی و چه هزینه هایی که می شود، قابل مقایسه نیست اما با مقایسه آمار فنی دربی تهران و دربی میلان، شاید بهتر بتوان فاصله ای که فوتبال کشورمان با فوتبال روز دنیا دارد را آشکار کرد.
عددها قضاوت می کنند
بر اساس آمار دربی تهران، در بخش شوت، استقلال ۷ و پرسپولیس ۱۲ شوت ثبت کرده اند که از این تعداد تنها ۲ شوت استقلال و ۳ شوت پرسپولیس در چهارچوب بوده است. آماری که نشان می دهد ۲۸ درصد شوت های استقلال و ۲۵ درصد شوت های پرسپولیس داخل چهارچوب بوده است. آماری ضعیف که از هر ۴ شوت، تنها یک مورد در چهارچوب بوده است.
این در حالی است که در دربی دلامادونینا، ۱۶ شوت برای میلان و ۱۳ شوت برای اینتر ثبت شده است. از ۱۶ شوت میلان، ۱۳ شوت در چهارچوب بوده است که ۸۱ درصد کل شوت ها است. از ۱۳ شوت اینتر هم ۹ شوت در چهارچوب قرار گرفت که نزدیک به ۷۰ درصد شوت های بازیکنان نراتزوری است.
در آمار شوت های در چهارچوب آمار دربی میلان، بیش از سه برابر دربی تهران است و به خوبی تفاوت ها و دقتی که بازیکنان در سطح اول فوتبال دنیا در زدن ضربات دارند را نشان می دهد.
در بخش تعداد پاس ها، در دربی تهران، استقلال ۳۱۴ پاس و پرسپولیس ۴۵۷ پاس داده است. دقت پاس استقلال ۷۵ و دقت پاس پرسپولیس ۸۱ درصد است. در دربی میلان، اینتر ۵۰۴ پاس و میلان ۳۹۸ پاس ثبت کرده اند. ۸۹ درصد پاس های اینتر و ۸۵ درصد پاس های میلان سالم بود.
در یکی دیگر از مولفه ها، امید گل استقلال، ۰.۶۴ و امید گل پرسپولیس ۱.۲۱ است. در دربی میلان، امید گل اینتر ۰.۷۳ و امید گل میلان، ۱.۷۳ است.
در فاکتور لمس توپ در محوطه جریمه در زمان حمله، در دربی تهران، آمار استقلال ۲۸ بار و پرسپولیس ۳۱ بار بوده است. در دربی میلان، تیم اینتر ۲۷ و تیم میلان ۲۸ بار توپ را در محوطه جریمه بازیکنان تیم این تیم لمس کرده اند.
ترسی که ریشه دربی بی کیفیت است
در بررسی آمار دربی های تهران و میلان، این نکته را هم باید در نظر گرفت که بازی رفت ۲ تیم میلانی، با جذابیت مسابقات اخیرشان فاصله داشت. با این حال این مسابقه باز هم از نظر فنی در سطح یک دربی باشگاهی در سطح جهانی برگزار شد.
این در شرایطی است که دربی تهران به خصوص در سه دهه اخیر، همواره تحت تاثیر حساسیت های کاذب، در بیشتر رویارویی ها با توجه به روند توام با احتیاط استقلال و پرسپولیس، در پایین ترین سطح برگزار شده است، گرچه چند مسابقه معدود سرخابی ها هم جذاب و تماشایی از آب درآمده، با این حال روند کلی حاکم بر فضای دربی تهران خلاف دربی های باشگاهی در جهان، بر مبنای احتیاط و گل نخوردن پیش می رود؛ تاکتیکی که سبب شده است این مسابقه نسبت به دربی های باشگاهی دنیا، در سطح کیفی نازل و پایینی برگزار شود.
این در شرایطی است که پرسپولیس و استقلال در سه دهه اخیر چندین بار نشان داده اند که در صورتی که قفل احتیاط از پای بازیکنان باز شود و از همان شروع مسابقه، به جای نباختن و گل نخوردن، برای پیروزی و گل زدن وارد زمین شوند، می توانند نمایش باکیفیت و تماشاگرپسندتری داشته باشند.
