به گزارش ایرنا، تیم ملی فوتسال ایران در بازی های مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی ۲۰۲۴ ازبکستان مقابل مراکش شکست خورد و خیلی زود جام را ترک کرد. شاگردان وحید شمسایی اگر چه با ۹ امتیاز به مرحله حذفی رسیدند اما در نهایت نتوانستند انتظارات مردم را برآورده کنند. در این گزارش قصد داریم به علل این ناکامی بپردازیم.
مدیریت غیراصولی
تیم ملی فوتسال کشورمان در سال منتهی به جام جهانی می بایست با یک آماده سازی خوب و برگزاری دیدارهای تدارکاتی، خود را به بهترین شکل ممکن برای حضور در ازبکستان آماده می کرد اما این تیم نه در تامین یک مربی بزرگ برای دستیاری وحید شمسایی و نه در تدارک بازی های دوستانه با کیفیت موفق نبود.
احسان اصولی رییس کمیته فوتسال در این مدت نتوانست انتظارات کادرفنی را برآورده کند و در نهایت این تیم با کمترین سطح آمادگی پا به جام جهانی گذاشت و شاید باید او نفر اول دلایل ناکامی تیم ملی معرفی کرد.
شمسایی پس از قهرمانی در جام ملت های آسیا از اصولی خواسته بود که یک مربی خارجی با کیفیت به تیم ملی اضافه شود اما تعلل رییس کیمته فوتسال و فدراسیون فوتبال باعث شد تا این اتفاق صورت نگیرد. از طرفی ضعف در مذاکرات در خصوص برگزاری بازی های دوستانه نیز باعث شد تا تیم ملی کشورمان نتواند در این زمینه اتفاقات خوبی را تجربه کند. این مدیریت غیر فوتسالی که همیشه مورد نقد اهالی فوتسال هم بوده، در جام جهانی بزرگترین ضربه را به تیم ملی وارد کرد و حالا باید ببنیم مهدی تاج رییس فدراسیون فوتبال چه تصمیمی در خصوص این کمیته خواهد داشت.
کمک مربیان ناکارآمد
از ابتدای حضور شمسایی روی نیمکت تیم ملی فوتسال، بحث حضور یک مربی خارجی با کیفیت مطرح شد اما هیچگاه این اتفاق رخ نداد و در نهایت کادر تمام ایرانی تیم ملی به جام جهانی رسید. بسیاری از کارشناسان فوتسالی معتقدند که کادرفنی تیم ملی به جز شمسایی، به مربیان بزرگتری احتیاج داشت. کسانی که روی نیمکت تیم ملی حضور داشتند، بازیکنان بزرگی در عرصه ملی محسوب می شدند اما در بحث مربیگری نیاز بود تا بازنگری بیشتری صورت بگیرد.
بدون شک حضور مربی بزرگ در کنار شمسایی می توانست در بزنگاه ها کمک او باشد و نکته های مثبتی به او اضافه کند. مربی با کیفیت چه در علم تمرین، چه در آنالیز حریفان و چه در کوچینگ حین بازی می توانست روند کار تیم ملی را تغییر دهد اما هیچوقت این اتفاق رخ نداد تا در نهایت تیم ملی از این موضوع ضربه بخورد.
انتخاب مسیر اشتباه
تیم ملی ایران از همان ابتدا می دانست که باید برای انتخاب مسیر آسان تر در مرحله حذفی، باید به عنوان تیم دوم از گروه خود صعود کند. از طرفی کادرفنی این موضوع را هم می دانستند که فرانسه از دو تیم دیگر یعنی ونزوئلا و گواتمالا قدرتمندتر است. کادرفنی تیم ملی باید این پیش بینی را می کرد که ایران و فرانسه هر دو با ۶ امتیاز در بازی آخر به مصاف هم خواهند رفت و در این قسمت تفاضل گل اهمیت زیادی پیدا خواهد کرد اما این نکته در دو بازی ابتدایی تیم ملی فراموش شد و ایران با نتیجه ۷ بر یک ونزوئلا را شکست داد.
تیم ملی ایران می توانست با گل های کمتری ونزوئلا را شکست دهد تا در بازی آخر تفاضل گل کمتری نسبت به فرانسه داشته باشد اما این نکته مهم فراموش شد و ایران با تفاضل گل بهتری نسبت به فرانسه در دیدار پایانی در مرحله گروهی حاضر شد. در نهایت ایران فرانسه را نیز شکست داد و به عنوان تیم نخست صعود کرد و در مرحله یک هشتم با مراکش روبرو شد.
ترس از حریفان
کادرفنی تیم ملی بارها پیش از شروع جام جام جهانی از قدرت تیم های دیگر تعریف می کردند و همین موضوع باعث شد تا بازیکنان کشورمان نیز قوی تر بودن حریفان را باور کنند. این در حالی است که تیم ایران در رنکینگ جهانی در رتبه چهارم جهان قرار داشت و همه تیم ها نیز از قدرت بالای بازیکنان تیم ایران واهمه داشتند. ترس از تیم های دیگر باعث شد تا تیم ما در بازی مقابل مراکش، روحیه خودباوری اش را از دست بدهد و در نیمه اول با نتیجه ۴ بر یک شکست بخورد.
بی توجهی به ۲ ضعف بزرگ
از شروع کار شمسایی در تیم ملی، کارشناسان همواره ۲ نکته مهم را در خصوص بحث فنی تیم ملی مطرح می کردند؛ کار دفاعی ضعیف و تکیه بیش از حد بر خلاقیت فردی. تیم ملی در بازی های جام ملت های آسیا نیز نشان داد که علی رغم کار هجومی قوی، در کار دفاعی شکننده است. شاگردان شمسایی در کار دفاعی در مقابل تیم های بعضا ضعیف نیز ضعف هایی از خود نشان می دادند و همین موضوع اهالی فوتسال را نگران کرده بود. در بازی با مراکش این موضوع به وضوح دیده شد و ضربه نهایی را به تیم ملی وارد کرد.
یکی دیگر از ضعف های تیم ملی تکیه بیش از حد بر خلاقیت فردی بازیکنان تکنیکی بود. تیم ملی هرگاه به مشکل در امر گلزنی برمی خورد یا از حریف عقب می افتاد، از مسلم اولادقباد و سالار آقاپور به عنوان ۲ فلنک تکنیکی و دریبل زن استفاده می کرد و عملا کار تاکتیکی دیگر معنایی نداشت. این موضوع نیز همیشه مورد توجه کارشناسان فوتسال بود اما هیچوقت راه حلی برای این معضل پیدا نشد.
در نهایت تیم ملی کشورمان پس از کسب یک مقام سوم در جام جهانی در سال ۲۰۱۶ و حذف در مرحله یک چهارم نهایی در جام جهانی ۲۰۲۱ لیتوانی، در سال ۲۰۲۴ یک پله دیگر پسرفت کرد و در یک هشتم جام را ترک کرد تا نشان دهیم در فوتسال به جای پیشرفت، پسرفت داشته ایم. فدراسیون فوتبال باید هرچه سریع تر عیب یابی خود را آغاز و آسیب های تیم ملی را درمان کند. بدون شک تیم ملی با این رویه نمی تواند در جام های جهانی بعدی حرفی برای گفتن داشته باشد.
