به گزارش ایرنا، پس از کش وقوس های فراوان و اتفاقاتی که در آستانه مجمع انتخابات فدراسیون بسکتبال رخ داد در نهایت جواد داوری در ۹ اسفند ۱۴۰۰ و با کسب ۳۸ رای سکان مدیریت این فدراسیون را در دست گرفت.

حضور داوری در راس فدراسیونی که خود او سال ها برای تیم های باشگاهی و ملی آن بازی کرده بود نوید بخش روزهای خوب بود، به زعم بسیاری از اهالی بسکتبال او فردی سالم و به دور از هیاهو و جنجال است اما طبق تجارب همین مدتی که او ریاست فدراسیون را در دست گرفته و بر اساس روند حرکتی که در این فدراسیون شاهد هستیم، باید قبول کنیم او با پدیده مشاوران اشتباه مواجه شده که اگر او را از مسیر دور نکند، حداقل سرعت حرکتی او را به شدت کاهش داده اند و این چالشی است که در فدراسیون بسکتبال شاهد آن هستیم.

بنا بر هزاران دلیل که برخی از آنها برای ما هم ملموس است او برای انتخاب و حضور سکان دار تیم ملی با چالش های بسیاری دست به گریبان بود. فراموش نکنیم یکی از مولفه های مدیریت، تخصص و ثبات است اما در همین مدت و بعد از حضور او در راس فدراسیون بسکتبال شاهد تغییرات متعددی در تیم ملی بودیم چراکه با آمدن او به همکاری مصطفی هاشمی پایان داده شد که حاشیه هایی هم در آن زمان به همراه داشت. در همان ایام رئیس فدراسیون بسکتبال در مصاحبه ای با ایرنا به چرایی این مساله پاسخ داد و گفت: این تغییرات به این دلیل بود که می خواستم فردی سکان هدایت تیم ملی را بر عهده بگیرد که درگیر لیگ و مسائل آن نباشد تا به نوعی تنش ها را از تیم ملی دور کنم و از قبل هم نظرم این بود که از مربی خارجی یا مربی که در ایران شاغل نباشد استفاده کنم و در شرایط کنونی، گزینه ای بهتر از سعید ارمغانی نبود که بخواهیم با او همکاری کنیم.

با این صحبت ها، سعید ارمغانی به عنوان گزینه نهایی تیم ملی بسکتبال از مجارستان راهی تهران شد تا روی نیمکت تیم ملی بنشیند اما بعد از مدتی این همکاری هم خاتمه یافت و طرفین با رضایت به این تعامل خاتمه دادند، بعد از او قرعه به نام هاکان دمیر افتاد تا در روز چهارشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ به صورت رسمی نام او مطرح شود تا از ترکیه به تهران برسد اما این مسیر هم خیلی زود به خط پایان رسید و در نهایت ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ سوتیریس مانولوپولوس مربی ۵۴ ساله یونانی که سابقه مربیگری و سرمربیگری در تیم ملی مردان یونان، دینامو بوکورشتی رومانی، پاناتینایکوس یونان، آریس، ایفایستوس بی سی، پریستری و AEK آتن را در کارنامه دارد، هدایت تیم ملی ایران را برعهده گرفت و باید منتظر ماند و دید او تا چه زمانی روی نیمکت تیم ملی خواهد نشست.

بدون شک داوری از نظر تخصص و تجربه اشراف کاملی به بسکتبال دارد اما چرا تصمیم های او تا این حد به بن بست می رسد که شاهد تغییرات آن هم در سطح وسیع و مکرر باشیم. این تغییرات تنها در راس تیم ملی نیست به عنوان مثال در بخش های مختلف فدراسیون هم شاهد تغییرات بسیار زیادی هستیم که نشان می دهد انتخاب های او با مطالعه نبوده است.

مشکل دیگری که فدراسیون بسکتبال این روزها با آن بسیار درگیر شده به نقش شبکه های مجازی باز می گردد، متاسفانه روند فدراسیون به گونه ای است که این تصور را برای مخاطب ایجاد می کند اگر من را نقد کنید، دیده می شود و این آفتی است که نه تنها به جان فدراسیون بسکتبال بلکه به جان ورزش و سایر فدراسیون های دیگر هم افتاده است اما اینکه فدراسیون بسکتبال خواسته یا ناخواسته خود را با آن درگیر می کند، قابل قبول نیست و این کُد دادن غلط به سایر افرادی است که به دنبال نفوذ یا ورود به مجموعه بسکتبال تحت هر نام و عنوان هستند.

یک بار دیگر تاکید می کنیم نقدهایی که می کنیم نه از سر حُب وبغض بلکه از سر دلسوزی و اشراف به اخبار و اطلاعاتی که پیش خود محفوظ داشته و امانت دار هستیم اما به ملی پوش اسبق تیم ملی، رئیس فدراسیون کنونی و یکی از مدیران جوان ورزش کشور می گوئیم نقد منصفانه را بهتر از اطرافیانی بداند که به هر دلیل با مشاوره های غلط به دنبال اهداف خاص خود هستند و فراموش نشود در نهایت هر چه در بسکتبال رقم بخورد به نام جواد داوری در تاریخ ثبت خواهد شد.