به گزارش ایرنا، تیم فوتبال استقلال که مدتهاست در بحران خودساخته دست و پا می زند، شب گذشته به مصاف هوادار رفت و موفق شد با نتیجه ۲ بر یک پیروزی برسد. این پیروزی در شرایطی رقم خورد که جواد نکونام دیگر روی نیمکت این تیم حضور نداشت و سهراب بختیاری زاده که قرار است دستیار ایرانی سرمربی آینده استقلال باشد، به طور موقت هدایت این تیم را بر عهده داشت.
در خصوص اینکه چرا نکونام نتوانست در استقلال موفقیت خاصی کسب کند دلایل مختلفی وجود دارد. او در فصل گذشته علی رغم اختلافات ادامه دار با مدیریت وقت استتقلال عملکرد خوبی داشت و در نهایت با این تیم نایب قهرمان لیگ شد. تصور می شد در فصل جاری که بازیکنان طراز اولی به جمع آبی پوشان اضافه شدند، او و شاگردانش می توانند مدعی نخست قهرمانی در لیگ برتر باشند؛ اما کسب فقط ۵ امتیاز از ۵ بازی نخست آنها در لیگ و به خصوص شکست در دربی باعث شد، نکونام استعفا را به برکناری ترجیح بدهد.
با کناره گیری نکونام از هدایت استقلال، سهراب بختیاری زاده به طور موقت سرمربی این تیم شد و در بازی شب گذشته مقابل هوادار مشخص بود که آبی پوشان نسبت به دوران حضور نکونام، به دنبال بازی هجومی تری هستند. این اتفاق هم رخ داد و مصداق آن موقعیت های گل فراوانی بود که استقلالی ها روی دروازه هوادار ایجاد کردند. هر چند باید این نکته را هم در نظر گرفت که حریف استقلال در این بازی تیمی بود که در قعر جدول لیگ حضور دارد و پیش از بازی با استقلال حتی در زدن گل به حریفان هم ناکام بود.
با این حال تغییر سبک بازی استقلال نسبت به گذشته کاملا مشهود بود. فراموش نشود این تحول چشمگیر با حضور مربی ای رقم خورد که تجربه آنچنانی در مربیگری ندارد. او پیش از این در تیم هایی همچون شهرخودرو و صنعت نفت مربیگری کرده که البته موفقیت خاصی با این تیم ها کسب نکرده بود و پیروزی مقابل هوادار، اولین برد بختیاری زاده به عنوان مربی در لیگ برتر بود.
نکونام به واسطه سال ها پوشیدن پیراهن تیم ملی فوتبال و حضور در ۲ جام جهانی و البته بازی در لیگ معتبر لالیگا، قطعا به لحاظ فنی سطح بالایی دارد؛ اما مشکلی که باعث شد به واسطه آن او هم در فصل گذشته و هم به خصوص فصل جاری متضرر شود نگرش و ایدئولوژی فوتبالی این مربی بود. محدود کردن بازیکنان، یکی از مهمترین شاخصه های مربیگری نکونام است و همین شاخصه باعث شد بازیکنانش نتوانند همه داشته های خود را به نمایش بگذارند.
نکونام اعتقاد دارد اگر بازیکنان در زمین مسابقه محدود نباشند نتیجه گرایی زیر سوال می رود و حتی اگر این موضوع دافعه برانگیز باشد، باید انجام شود. این استراتژی نکونام باعث شد بسیاری از هواداران و حتی اهالی فوتبال او را نسخه ای از کی روش قلمداد کنند؛ اما واقعیت این است که فوتبال نتیجه گرا که مبتنی بر تاکتیک های تدافعی است عمر کوتاهی داشت و حتی مورینیو که سردمدار این تفکر بود به بن بست برسد. مربی ای که به لحاظ فهم فوتبالی جزو بهترین های دنیاست؛ اما پس از حضور در رئال مادرید، رفته رفته از جمع مربیان برتر دنیا خارج شد.
نکونام هم اگر نمی خواهد چنین سرنوشتی در انتظارش باشد باید یک بازنگری کلی در فلسفه مربیگری خود کند؛ در غیر این صورت خیلی زود به ورطه فراموشی سپرده می شود. تصور می شد او بتواند در آینده ای نزدیک حتی سرمربیگری تیم ملی را بر عهده بگیرد و موفقیت او در استقلال می توانست نقش کاتالیزور را در این خصوص ایفا کند؛ اما نکونام با اصرار بیهوده روی تفکراتش و البته افتادن در دام حواشی این شانس را از خودش گرفت. حالا شاید امیر قلعه نویی خوشحال ترین فرد بابت این موضوع باشد. چرا که نکونام می توانست یک آلترناتیو جدی برای او باشد که البته با ناکامی او در استقلال، این موضوع حداقل تا چند سال آینده مسکوت خواهد ماند.
نکونام در ماجرای ناکامی اش در استقلال نباید دنبال مقصر یا دشمن فرضی باشد؛ چرا که اشتباهاتش باعث شد چنین سرنوشت تلخی را در این تیم داشته باشد. اینکه هواداران استقلال بابت رفتن او که زمانی محبوب ترین چهره میان آنها بود ناراحت نیستند یک شکست تمام عیار محسوب می شود.
