به گزارش ایرنا، حاشیه های تیم وزنه برداری جوانان ایران و اعزام آن به مسابقات جهانی اسپانیا هر روز دستخوش داستان ها و اتفاقات جدیدی است. حذف ۶ وزنه بردار، لیست پر حاشیه اعزام، ترک هتل از سوی یکی از دختران در اسپانیا و استعفا یا برکناری سرمربی تیم وزنه برداری جوانان از مهمترین این حاشیه ها است که به سوژه خبری این روزهای رسانه ها تبدیل شده است.
حاشیه های متعدد وزنه برداری ایران حتی پای وزارت ورزش و جوانان را به میان کشید و بعد از جلسه رئیس فدراسیون با سیدمحمدشروین اسبقیان معاون وزیر ورزش، سجاد انوشیروان ضمن عذرخواهی از جامعه وزنه برداری قول برخورد با مقصران این اتفاقات را داد. کمیته فنی فدراسیون نشست ویژه ای را ۱۱ مهر ماه برگزار و در نهایت سیدهادی پانزوان از هدایت تیم جوانان استعفا کرد.
برکناری پانزوان این ذهنیت را ایجاد کرد که وی تنها مقصر اتفاقات است. اما او صحبت ها و روایت جدیدی از اتفاقات چند هفته اخیر فدراسیون مطرح کرد.
وی روز دوشنبه در گفت گو با خبرنگار ایرنا گفت: نمی دانم سمت انوشیروانی در کمیته فنی چیست اما او بدون توجه به نظر اعضای کمیته، خود شخصا نامه عدم همکاری من را امضا کرد.
متن کامل این مصاحبه در زیر آمده است؛
کمیته فنی با استعفای شما موافقت کرد، چرا شما با وجود همه تلاش ها برای ساختن یک نسل خوب در وزنه برداری باید کنار بروید؟
من استعفا ندادم بلکه نامه عدم همکاری را به فدراسیون ارسال کردم. همه من را می شناسند و می دانند چه جایگاهی در وزنه برداری ایران دارم. چندین سال در این رشته کار کردم و نیاز به موافقت یا مخالفت اعضا برای استعفا ندارم خودم نامه عدم همکاری زدم و کنار رفتم زیرا باور دارم که اتفاقات اخیری که برای تیم وزنه برداری به وجود آمد مشکوک بود.
پس چرا با وجود ارسال نامه عدم همکاری در جلسه کمیته فنی حضور پیدا کردید؟
به کمیته فنی رفتم تا توضیحاتی در خصوص نتایج تیم بدهم، اما سوالاتی که از من شد که کاملا بی ربط بود. نمی دانم سجاد انوشیروانی چه جایگاهی در کمیته فنی دارد که من تمام سوالاتش را باید پاسخگو باشم. سوالات اصلا فنی نبود بلکه حاشیه ای بود تا جایی که از من پرسیدند که چرا در فلان جا، فلان حرف را زدید. من حتی بعد از جلسه کمیته فنی با برخی اعضا صحبت کردم که آنان مخالف رفتن من بودند و گفتند که تنها انوشیروانی موافق رفتنم بود.
اگر اعضا مخالف بودند، چرا نامه را امضا کردند؟
در کمیته فنی فقط پاسخگوی سوالات انوشیروانی بودم و سئوالات فنی نبود بلکه بیشتر حاشیه ای بود و طبق آنچه اطلاع دارم او شخصا نامه استعفای من را امضا کرد. اینکه چه سمتی در کمیته فنی دارد برای من جای سئوال است. متاسفم بزرگانی با این همه سابقه و تحصیلات در کمیته هستند و سکوت کردند و این من را به شک انداخت.
شاید به خاطر نتایج تیم با استعفای شما موافقت شد؟
کدام نتایج، من اسم ۱۰ وزنه بردار را برای رقابت های جهانی اعلام کردم که هفت نفر آنان شانس مدال و سه نفر نیز برای نتایج تیمی بود. زمانی که داستان حذف آن ۶ نفر به وجود آمد من نامه زدم و اعلام کردم که آن سه وزنه بردار هم اعزام نشوند. فقط به دنبال اعزام علیرضا عباسپور بودم که مدال هم گرفت، اما با اصرار سجاد انوشیروانی سه نفر دیگر اعزام شدند. زمانی که دنبال نتایج تیمی نیستیم چرا باید سه نفر اعزام شوند تا هزینه اضافه به فدراسیون تحمیل شود.
من با چهار وزنه بردار چهار مدال گرفتم و همه دیدند اگر داوران با عباسپور بیشتر مهربان بودند می توانستیم طلایی هم داشته باشیم و این نتیجه کار من است. رئیس فدراسیون در جلسه کمیته فنی هیچ اشاره ای به این موضوع نداشت که خود موافق اعزام سه وزنه بردار بود و من مخالف اعزام محمد اسفندیاری، امیررضا آقایی و حسن عمادی بودم اما این نفرات با صلاحدید انوشیروانی اعزام شدند.
یعنی اگر تیم کامل بود قهرمان جهان حتمی بود؟
شک نکنید اگر آن اتفاقات رخ نمی داد مقتدرانه قهرمان می شدیم. تیم جوانان کشورمان سال گذشته در مکزیک قهرمان جهان شد و جابجایی رکورد داشتیم و از آن تیم شماری به تیم بزرگسالان رفتند و نفرات دیگری را جایگزین کردم و تیمی را ساختم که آینده وزنه برداری ایران است. این تیم دست هر کسی باشد بی شک نتیجه خواهد گرفت. شاگردانم الان در تیم ملی هم موفق هستند.
سال گذشته در مسابقات قهرمانی بزرگسالان آسیا در ازبکستان ۲ نفر از این جوانان مدال گرفتند. دوباره این سوال را تکرار می کنم که چرا از نتایج ضعیف صحبت می کنند من که مخالف اعزام سه وزنه بردار بودم و خودشان اعزام کردند حال چرا از نتایج ضعیف صحبت می کنند. مگر تیم کامل را در اختیار داشتم که از نتایج درخشان حرف بزنم.
پس چرا فدراسیون و شخص انوشیروانی چشم بر روی این واقعیت ها بست؟
نمی دانم، رسانه ها باید این موضوع را بررسی کنند. سال گذشته و در پیکارهای جوانان جهان در مکزیک چه کسانی در تیم بودند و امسال قرار بود چه وزنه بردارانی اعزام شوند. چند شاگرد جوان من در تیم ملی هستند؟ با وجود اینکه چند جوان به تیم ملی وزنه برداری تحویل دادم امسال جایگزین آنان را در کمتر از ۶ ماه پیدا کردم و شاید نمی خواهند این عملکرد را ببینند و شاید نفرات کمیته فنی و رئیس فدراسیون به بهانه نتایج اسپانیا به دنبال کمرنگ کردن تلاش های من هستند و شاید هم می ترسیدند. انگار کسی دوست نداشت تیم به اسپانیا برود و نتیجه بگیرد. سخت است بخواهیم این کار را به اتفاقات سهوی ربط بدهیم.
در کمیته فنی کادر تیم نوجوانان از جوانان جدا شد. نظر شما در این باره چیست؟
من بر تیم های پایه نظارت داشتم و در ۲ سال گذشته نیز همواره در سکوی جهانی و آسیایی بودیم. همه نتایج مشخص است نمی دانم با چه استدلالی دارند برای تیم نوجوانان مربی انتخاب می کنند و حکم می دهند، مگر من در این تیم بد کار کرده بودم در حالی که به دنبال پست و شهرت نیستم و همه من را می شناسند. مهم نیست چه کسی را معرفی کنند، چرا که این تیم دست هر کسی باشد نتیجه خواهد گرفت چون یک تیم خوب ساختم.
شاید دنبال مقصر حذف ۶ وزنه بردار هستند.
اگر دنبال مقصر می گردند و کسی را پیدا نمی کنند، من گردن می گیرم اما مستندات چیز دیگری می گوید. من چند روز گذشته یک نامه را در فضای مجازی منتشر کردم و نوشتم باید علم غیب داشته باشید و واقعیت ها را هم نوشتم. در نامه فدارسیون هیچ اشاره ای به زمان دقیق تست دوپینگ و زمان ۱۴ روزه نشده بود. از کجا باید بدانم که باید فاصله ۱۴ روزه رعایت شود، وقتی که در نامه فدراسیون هیچ اشاره ای به این زمان نشده است. این نامه گویای همه چیز و پیام های زیادی در آن نهفته است.
این نامه یکسال پیش به فدراسیون آمده و یک ماه قبل از مسابقات به دست من رسید، حال چه کسی مقصر است. من نمی دانم.
شاید هم نامه دیر ترجمه شده بود.
من با مسوول کمیته روابط بین الملل فدراسیون هم صحبت کردم و او نیز اذعان داشت که نامه ۲ بار ترجمه و در اختیار مسوولان قرار داده شده و حتی به فدراسیون پزشکی نیز ارسال شده اما چرا یک ماه قبل از مسابقه به دست من رسید، جای سوال است.
یعنی عمدی در کار بوده؟
گفتم که آن نامه خود گویای همه چیز است. نامه یک ماه پیش از مسابقات جوانان جهان در اسپانیا به اصرار خودم به من داده شد. برای این قصور باید ۲ حالت را متصور بود نخست آنکه فدراسیون بی در و پیکر است و به نامه فدراسیون بین المللی بی توجهی شده و کسی از آن خبر نداشته است. این حالت برای من قابل پذیرش نیست زیرا با شناختی که از انوشیروانی و مدیریتش دارم این اتفاق نباید رخ می داد و حتی از چند جا پیگیری کردم و همه از نامه خبر داشتند و حتی نامه ۲ بار ترجمه و برای مسوولان ارسال شده است.
حالت دوم قصد و غرض است که احتمال آن نسبت به فرضیه نخست بیشتر است. نمی دانم چرا این نامه دیر به من داده شده و فدراسیون نشین ها به دنبال چه چیزی بودند؛ اما زمانی که مستندات را کنار هم می گذاریم نشان می دهد قصد و غرضی بوده است. با شناختی که از رئیس فدراسیون دارم وی کارش را همیشه درست انجام می دهد اما چرا در این مورد تعلل شده جای سوال دارد و مستندات هم قصد و غرض را نشان می دهد.
پس اهمال و کم کاری از سوی شما نبوده؟
من تمام حرف ها و مستندات را گفتم حال قضاوت با مردم است که چه کسی اهمال کرده است. باید یک واقعیت دیگر را نیز بگویم. من از اسفندماه سه نامه را برای تست دوپینگ ۲۴ ورزشکار به فدراسیون زدم و متن نامه ها هم موجود است اما بعد از چند ماه این کار انجام شد؟ من یک نامه اسفندماه زدم که تمام ورزشکاران دعوت شده به اردو تیم های پایه باید تست دوپینگ بدهند و امضای رئیس فدراسیون نیز پای این نامه است اما چه زمانی تست انجام شد. اعتقاد من به ورزش پاک است و همواره تاکید دارم که باید حتما تست انجام شود.
مشکلی برای ورزشکاران محروم در آینده ایجاد نمی شود؟
نه خدا را شکر محرومیت فقط از این مسابقه بود و آن هم به خاطر ۲ روز تاخیر در تست دوپینگ، برخی نیز داستان ها و حرف های دیگری را سر هم می کنند. ما از اسفندماه خواستار تست دوپینگ بودم و برایم فرقی نداشت چه زمانی تست گرفته شود. اما برای فدراسیون بین المللی بسیار مهم است و این همان حلقه مفقوده نامه فدراسیون است که در آن اشاره ای به ۱۴ روز نشده است. وقتی که نامه فدراسیون یک دستورالعمل محسوب می شود و ۱۴ روز قید نمی شود چرا باید من مقصر قلمداد شوم؟ من سه بار برای گرفتن تست دوپینگ نامه زدم اما این کار را پشت گوش انداختند. به نظرم قصور در کار بوده و از قصد و عمد این اتفاق افتاده است.
این قصور موجب شد تا هم بچه ها از مسابقات جهانی بازبمانند و هم اینکه قهرمانی تیمی از ایران گرفته شود. حال چه کسی پاسخگوی هزینه های یکسال گذشته است؟
یعنی شما در این موضوع هیچ تقصیری ندارید؟
من تمام چیزهایی که لازم بوده انجام دادم و به فدراسیون اعلام کردم. فدراسیون نیز نامه ای به من داد که در آن ۱۴ روز قید نشده و این همان حلقه مفقوده داستان است. اولین بار نیست که به مسابقات بین المللی می روم و سال ها در این رشته فعالیت دارم و آدم بی تجربه ای نیستم که چنین خطای بزرگی از من سر بزند. از ۶ وزنه بردار محروم، چهار نفر با من کار کردند و ۲ نفر (آریا پایدار و ایلیا صالحی پور) در اردوی تیم ملی بودند چرا آنان محروم شدند و کسی از این ۲ قهرمان تست نگرفت. مگر آنان در تهران و فدراسیون نبودند چرا با استناد به همان نامه از این ۲ شانس مدال ما تست گرفته نشد. چرا قانون ۱۴ روز برای آریا و ایلیا رعایت نشد. من حرف بی حساب نمی زنم و با سند اعلام می کنم که فدراسیون کم کاری کرده است.
اما یک واقعیت نیز وجود دارد و الان من هر چه بگویم کسی به راحتی باور نمی کند زیرا برخی به دنبال مقصر می گردند به قول ضرب المثل معروف «دزد نگرفته پادشاه است» و من را به عنوان مقصر این اتفاقات معرفی کردند.
