به گزارش شنبه شب ایرنا، هفته سوم مرحله نهایی انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ در منطقه آسیا در حالی به پایان رسید که تیم ملی فوتبال پس از ۲ برد در ۲ هفته اول، در بازی سوم برابر ازبکستان به تساوی بدون گل رسید تا شاگردان امیر قلعه نویی با با ۷ امتیاز و به دلیل تفاضل گل کمتر نسبت به ازبک ها در همان رده دوم باقی بمانند. نگاهی به جدول گروه A در پایان هفته سوم، نشان می دهد که تیم ملی در خط دفاعی با سه کلین شیت و بدون گل خورده توانسته است تا همراه با ژاپن و عراق در بین ۱۸ تیم حاضر در مرحله نهایی، بهترین عملکرد را را به نام خودش ثبت کند، آماری که به تیم کشورمان در فاز دفاعی تا اینجای مسابقات، نمره قبولی می دهد.

خلاف خط دفاع، در خط حمله، گل های زده تیم ملی در ۳ بازی گذشته انتخابی جام جهانی، ناامیدکننده است. تیم ملی در ۳ بازی تنها ۲ گل توسط مهدی قایدی و مهدی طارمی در پیروزی های یک بر صفر برابر قرقیزستان و امارات به ثمر سانده است.

آمار تیم ملی نشان دهنده میانگین ۰.۶۶ گل در هر مسابقه است؛ یعنی تیم ملی در ۳ بازی، هر ۱۳۵ دقیقه یک گل به ثمر رسانده است که نشان می دهد تیم ملی فوتبال خلاف خط دفاع، در خط حمله با مشکل روبه رو است.

دومین خط حمله ضعیف آسیا

تیم کشورمان در پایان هفته سوم انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶، در بین ۱۸ تیم مرحله نهایی، از نظر گل زده، در رده شانزدهم قرار دارد و تنها کویت و فلسطین با یک گل در ۳ بازی، گل زده کمتری نسبت به تیم کشورمان دارند. ایران در کنار عراق با ۲ گل زده، در رده دوم خط حمله ضعیف سه هفته گذشته قرار دارد.

آمار ضعیف ایران در شرایطی است که ژاپن با ۱۴ گل زده در ۳ بازی که معادل ۴.۶ گل در هر مسابقه، بیشترین گل زده را در تا اینجای مسابقات به نام خودش ثبت کرده است. البته در بین تیم های مطرح آسیایی عربستان و استرالیا هم در آمار گلزنی عملکرد چندان بهتری نسبت به تیم کشورمان ندارند و تنها یک گل بیشتر از تیم کشورمان زده اند و با ۳ گل در ۳ بازی، در رده سوم ضعیف ترین خطوط حمله انتخابی جام جهانی در منطقه آسیا قرار دارند.

هر چند باید زمان بیشتری به تیم ملی داد و با گذشت ۳ بازی نمی توان قضاوت کاملی درباره عملکرد تهاجمی تیم ملی کرد، اما زدن ۲ گل در ۳ بازی با توجه به حریفانی که تیم ملی به خصوص در ۲ بازی اول پیش رو داشته، زنگ خطر را به صدا درآورده است.

تیم ملی فوتبال در حالی دور سوم و نهایی انتخابی جام‎ جهانی ۲۰۲۶ را با یک آمار ناامیدکننده در خط حمله دنبال می کند که تیم کشورمان مرحله قبلی را با آمار ۱۶ گل زده در ۶ بازی به پایان رسانده بود. آمار گلزنی تیم ملی در مرحله قبلی، میانگین ۲.۶ گل در هر بازی بوده است. مقایسه آمار مرحله گذشته با آمار فعلی نشان می دهد که تیم ملی در هر بازی ۲ گل کمتری نسبت به مرحله قبل به ثمر رسانده است.

گلزن در باشگاه، گل‎ نزن در تیم ملی

عملکرد غیرقابل قبول تیم ملی در خط حمله در فاصله یک هفته مانده به پایان دور رفت، در شرایطی است که در خط حمله تیم ملی یک دوجین مهاجم و هافبک هجومی تراز اول و آماده در اختیار دارد؛ بازیکنانی که هر کدام از تیم های آسیایی، آرزوی داشتن آنها را دارند.

مهدی طارمی و سردار آزمون، زوج خط حمله تیم ملی در تیم های باشگاهی شان در بهترین شرایط قرار دارند. طارمی که در فصل جدید به ایتالیا رفته است و پیراهن اینتر را بر تن می کند، در این تیم بزرگ گرچه به عنوان آلترناتیو مارکوس تورام و لائوتارو مارتینز از سوی سیمونه اینزاگی به بازی گرفته می شود اما در فرصت هایی که برای بازی پیدا می‎ کند، توانسته عملکرد قابل قبولی را به نمایش بگذارد.

او قبل از اضافه شدن به تیم ملی برای فیفادی و بازی های انتخابی جام جهانی، توانست در هفته دوم لیگ قهرمانان اروپا و در بازی اینتر برابر ستاره سرخ بلگراد، اولین گلش را با لباس نراتزوری در یک بازی رسمی به ثمر برساند و در پیروزی ۴ بر صفر تیمش، با زدن یک گل و دادن ۲ پاس گل، عملکرد چشمگیری را ثبت کند.

آزمون هم که از ایتالیا به امارات کوچ کرده و برای شباب الاهلی بازی می‎ کند، در این تیم اماراتی عملکرد خیره کننده ای را در آمار گلزنی در بازی های گذشته از فصل جاری داشته است. آزمون در ۹ بازی برای این تیم اماراتی در ۹ دیدار در تمامی رقابت ها، ۹ گل به ثمر رسانده است.

مهدی قایدی دیگر مهاجم تیم ملی هم در ۵ بازی برای تیم باشگاه اش یعنی اتحاد کلبا در فصل جدید، ۳ گل زده است. شهریار مغانلو، دیگر مهاجم ایران که در فصل جاری او هم راهی اتحاد کلبا و لیگ امارات شده، در ۵ بازی که تاکنون برای تیم اماراتی به میدان رفته، ۲بار گلزنی کرده است.

قفل از پای مهاجمان باز شود

چرا اما مهاجمان آماده ای که در باشگاه شان توانسته اند گلزن ظاهر شوند، در تیم ملی تاکنون قفل به پا دارند؟ طارمی و قایدی، ۲ گلزن تیم کشورمان بوده اند و تاکنون سردار با وجود آمار خوبی که در لیگ امارات در همین شروع کار داشته، نتوانسته تا در تیم ملی موفق ظاهر شود.

به نظر می رسد ضعف بازی گرفتن از مهاجمان و عدم تغذیه از سوی هافبک ها و همچنین بی دقتی در زدن ضربات آخر مهم ترین عوامل در کاهش زهر بازیکنان خط آتش تیم ملی باشد که سبب شده آنها خلاف گذشته، پایشان کمتر به گلزنی باز شود و دیگر خبری از آن خط حمله مرگباری که توان عبور از هر خطر دفاعی در آسیا را داشت، نباشد.

به نظر می رسد امیر قلعه نویی باید با تجدیدنظر در برنامه ها و تاکتیک هایی که در خط حمله و هافبک دارد، با تغییراتی به دنبال احیای توان خط حمله ایران باشد، توانی که امروز به نظر می رسد محصور شده و بازیکنان نمی توانند زهرشان را به تیم های رقیب بریزند و به اصطلاح قفل به پایشان زده شده است!