آیدین علیاری روز چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: شاید برخی ها نخواهند باور کنند اما واقعیت این است که دوچرخه سواری در بخش پیست حال و روز خوبی ندارد و اگر با همین وضعیت پیش برویم، نباید انتظار مدال و کسب موفقیت داشت.
وی ادامه داد: به عنوان رکوردار ۴ کیلومتر ایران و فردی که در ۹۰ درصد اعزام های فدراسیون حضور داشته و رویدادهای متعدد قهرمانی را تجربه کرده ام می گویم که وضعیت پیست ما خوب نیست، ۲ سال در لیگ برتر پیست حضور نداشتم و حتی در قهرمانی کشور هم شرکت نکردم و الان هم تمایلی به انجام آن ندارم چراکه شرایط برای این حضور فراهم نیست و نمی خواهم در این فضا کار کنم.
این رکابزن کشورمان یادآور شد: وقتی در لیگ برتر تنها ۳ یا ۴ تیم شرکت می کند، وضعیت مشخص است. همین حضور هم کافی نیست بلکه کیفیت تیم ها و رکابزنانی که در آن مسابقات شرکت می کنند را هم باید دید. اینکه لیگ برتر با این تعداد تیم برگزار شود اتفاق خوبی نیست و باید برای آن چاره اندیشی کرد.
علیاری افزود: بهترین های پیست ما کجا هستند و چرا در این بخش پا نمی زنند؟ نبود تجهیزات و لوازم مورد نیاز باعث شده بسیاری از ورزشکاران قید حضور در این رقابت ها را بزنند. متاسفانه دوچرخه سواران ما در رقابت های معتبر و مهم حضور ندارند و این خوب نیست چرا که حضور در چنین رقابت هایی محلی برای کسب تجربه خواهد بود.
وی یادآور شد: ژاپن با حضور در همین مسابقات جهانی موفق شد در مدیسن المپیک چهارم یا پنجم شود. وقتی رقابتی نباشد، موفقیتی هم نیست و نتایج ما در بخش پیست آسیا نشان می دهد کجا هستیم و به کجا می رویم. شاید برای خیلی ها مشخص نباشد یا نمی خواهند واقعیت را باور کنند اما دوچرخه سواری پیست ما از مسیر خارج شده و فاصله اش با تیم های آسیایی، بسیار زیاد است.
ملی پوش دوچرخه سواری ایران تاکید کرد: در گذشته ای نه چندان دور، رکورد ایران با رکوردهای آسیا همخوانی داشت اما الان این فاصله زیاد شده است. با مرور نتایج، همه چیز مشخص می شود؛ البته دوچرخه سواران مقصر نیستند بلکه شرایط باید اصلاح شود تا دوچرخه سواری دوباره به روزهای طلایی خود بازگردد.
وی ادامه داد: متاسفانه تیم داری در دوچرخه سواری کم شده و باشگاه هایی که در گذشته حضور داشتند و به رونق این ورزش کمک می کردند، دیگر نیستند. این به فدراسیون باز نمی گردد اما به هر حال ضرر آن به این رشته باز می گردد، وضعیت مالی هم به گونه ای است که برخی از باشگاه ها به نوعی می خواهند ورزشکار برای آنها رایگان پا بزند که این درست نیست و نباید چنین تفکری در دوچرخه سواری نهادینه شود.
علیاری خاطر نشان کرد: اگر دوچرخه سواری ما در پیست هنوز زنده مانده به خاطر عشق و علاقه رکابزنانی است که همچنان به آینده امید دارند، تنها باشگاهی که در دوچرخه سواری هزینه می کند سپاهان اصفهان است و سایر تیم ها در حد متوسط یا ضعیف هستند. در جاده هم دانشگاه آزاد و گل گهر سیرجان تیم های لیگ برتری هستند و سایر تیم ها یا قرارداد ندارند یا مبالغ پیشنهادی بسیار پائین است. در کل اگر بخواهیم تعریفی از رقابت های پیست داشته باشیم باید بگویم در این بخش از سطح اول خود خارج شده ایم و تعداد شرکت کنندگان به ۱۰ نفر هم نمی رسد.
این رکابزن کشورمان به وضعیت دوچرخه سواری جاده هم پرداخت و گفت: در جاده شرایط بهتر از پیست است و امیدوارم شرایط رکابزنان در این بخش همچنان حفظ شود تا به سرنوشت پیست دچار نشوند. متاسفانه به دلیل اینکه در بخش پیست رقیب جدی نداریم در مسابقات داخلی عملا نمی توانیم خود را محک بزنیم، رویدادهای خارجی، برای ما حکم مسافرت دارد تا قهرمانی.
او در انتقاد از شرایط دوچرخه سواری در استان آذربایجان شرقی گفت: با آنکه در این استان پیست مناسبی داریم اما متاسفانه هیچ تیمی در لیگ برتر از استان دیده نمی شود و در این بخش نقطه ضعف هایی داریم. در حال حاضر من، علی لبیب و حسین علیزاده که در جاده پا می زنیم در پیست هم حضور داریم که این برای این استان و ظرفیت هایی که دارد، خوب نیست. تبریز در جاده همواره بین مدعیان بوده اما در پیست هم باید خود را نشان دهد و این نیاز به تغییر نگاه دارد.
علیاری تاکید کرد: متاسفانه از نظر امکانات آنقدر ضعیف هستیم که حتی اگر هم بخواهیم رایگان برای استان پا بزنیم، شرایط مهیا نیست. سرمایه گذاری در پیست بسیار کم است و لوازم و تجهیراتی هم وجود ندارد که بخواهیم از آن استفاده کنیم. تمامی فعالیت های هیات به برگزاری چند رویداد قهرمانی استان و رقابت هایی این چنینی باز می گردد.
این رکابزن کشورمان به حضور و نقش موثر جاناتان ویگنز مربی انگلیسی دوچرخه سواری اشاره کرد و گفت: او یکی از مربیان خوب و مطرحی است که دانش و علم خوبی در این حوزه دارد و در دو بخش پیست و جاده می تواند کمک کند. خوشبختانه فدراسیون با همکاری وزارت ورزش و جوانان شرایطی را رقم زد تا بتوانیم از دانش این مربی استفاده کنیم. قرار است او با دادن برنامه های تخصصی به ما شرایط را به گونه ای رقم بزند که در قهرمانی آسیا و بازی هایی آسیایی بتوانیم عملکرد بهتری داشته باشیم که از این بابت قدردان تلاش های صورت گرفته هستیم.
وی یادآور شد: از سویی دیگر وزارت ورزش و جوانان با مساعدتی که در راه به روز کردن تجهیزات ورزشی داشت نور امید را در دل ما روشن کرد، این موضوع بسیار به ما کمک خواهد کرد تا در مسیر قهرمانی حرکت کنیم اما نباید یک مورد را فراموش کرد. برخی از روی ناآگاهی یا هر مورد دیگری است مسائلی را مطرح می کنند که از نظر حرفه ای درست نیست. به عنوان مثال برخی صحبت از مدال هایی می کنند که نیازمند زمان، برنامه ریزی، تجهیزات و علم و دانش روز است و تا همه این موارد در کنار هم نباشد و چندسالی کار مداوم و مستمر صورت نگیرد، نباید در مورد آن صحبت کرد.
