گفت‌وگو با بشیر بابا‌جانزاده، چهره سرنوشت ساز فینال جام جهانی کشتی فرنگی پیروزی فراموش نشدنی
در فینال جام‌جهانی کشتی‌فرنگی در بلاروس سرنوشت قهرمانی ایران (تیم مدافع عنوان قهرمانی) و روسیه (قهرمان جهان در سال 2010) پس از تساوی 3 بر3 در 6 وزن به کشتی وزن 120کیلوگرم کشیده شد.
تا قبل از این کشتی سرنوشت‌ساز میان بابا‌جانزاده و ایوب‌اف روسی، این تیم ایران بود که در شروعی توفانی ابتدا صاحب 3 برد متوالی توسط حاجی‌پور، نوروزی و عبدولی شد و در حالی که همگان کار روس‌ها را همانند ترکیه، کره‌جنوبی، کوبا و بلاروس تمام‌شده تلقی می‌کردند و کادر فنی تیم و اندک تماشاگران ایرانی حاضر در سالن پاتیناژ مینسک از خوشحالی قهرمانی زود‌هنگام سر از پا نمی‌شناختند، با شکست علیزاده ورق برگشت و در پی آن با غافلگیری نعمت پور و قربانی موجی از یاس و ناامیدی بر اردوی تیم ایران سایه افکند. در فضایی رعب‌آور و نفسگیر و با توجه به قدرت و تکنیک کشتی‌گیران روسی کمتر کسی شانسی برای تیم ایران و بابا‌جانزاده جوان قائل بود، اما ملی‌پوش مازنی تیم ملی با شهامت و رشادت تحسین‌برانگیزی،دلاوری به خرج داد و کاری کرد که همه چند هزار تماشاگر بلاروسی طرفدار روسیه و مارتینتی، رئیس سوئیسی فیلا را در پایان کشتی دلاورانه‌اش به تحسین خود واداشت تا تیم ایران برای دومین سال پیاپی قهرمان جام‌جهانی کشتی‌فرنگی شود. مرد خبر‌ساز کشتی ایران در گفت‌وگو با همشهری از لحظات سخت و نفسگیر کشتی آخرش می‌گوید و اینکه چگونه توانست با مات کردن روس‌ها، سند قهرمانی تیم ایران را امضا کند. ماحصل این گفت‌وگو را می‌خوانید.
از کشتی آخر شروع کنیم و اینکه هنگامی که سرنوشت قهرمانی تیم ایران به کشتی شما با حریف روسی گره خورد چه حالی داشتید و چگونه توانستید آن فضای پراسترس را پشت سر بگذارید؟استرس من طبیعی بود که بالا برود، توصیف فضای مسابقه آخر بسیار دشوار است. همه چهره‌ها ملتهب بود و نگران. هیچ کس پس از شکست‌های علیزاده و نعمت‌پور گمان نمی‌کرد که بابک قربانی هم مغلوب حریف روسی‌اش شده و سرنوشت قهرمانی به دیدار آخر 2تیم کشیده شود. اما این اتفاق افتاد و حالا برنده‌شدن تیم و قهرمانی آن به پیروزی من بستگی داشت که بتوانم با یک کشتی جسورانه هم شایستگی‌هایم را اثبات کنم و هم با بردم خوشحالی را برای یک ملت چشم انتظار به ارمغان بیاورم. هیچ گاه در طول مسابقات مهم در چنین موقعیتی قرار نگرفته بودم. لحظات دشواری بود، حرف‌های محمد بنا هم مثل همیشه برایم دلگرم‌کننده بود و به من روحیه و اعتماد به‌نفس می‌داد. همه نگاه‌ها در سالن به‌من دوخته شده بود و همین نگاه‌های سنگین و به خصوص تمنای پیروزی در نگاه هم‌تیمی‌هایم چنان انگیزه‌ای به من بخشید که اصلا واژه ترس را فراموش کرده بودم و فقط به پیروزشدن و بالا رفتن دستم مقابل «ایوب اف» می‌اندیشیدم.
با روحیه و ذهنیتی تهاجمی به طرف حریفم حمله بردم و او در بیشتر لحظات کشتی چاره‌ای جز دفاع نداشت. ایوب‌اف کشتی‌گیر پرنفسی بود و قبل از من همه مسابقاتش را برده بود. یکی از پیروزی‌های مهم او شکست دادن نایب قهرمان المپیک پکن از قزاقستان بود؛ همان کشتی‌گیری که در بازی‌های آسیایی گوانجو با کمک داوران توانست امیر علی‌اکبری را شکست دهد. آنقدر بر او تاختم که تمرکزش را کاملا از دست داد و در نهایت در 2تایم در برابر تهاجمات بی‌وقفه‌ام تسلیم شد و این درحالی بود که من آنقدر غرق در کشتی شده بودم که اصلا متوجه سوت پایان کشتی از سوی داورنشدم.
و بعد هم نوبت جشن و سرور و شادی بود.در سکوت کامل سالن فقط صدای خنده و شادی تماشاگران ایرانی بود که به گوش می‌رسید و من از شادی کادر فنی وهم‌تیمی‌هایم که اشک شوق می‌ریختند و مرا در آغوش خود می‌فشردند، در آسمان‌ها سیر می‌کردم و حس عجیبی داشتم که حتی به هنگام قهرمانی در مسابقات جوانان جهان و هیچ رویداد دیگری آن را تجربه نکرده بودم. می‌توانم این را بگویم که آن شب بهترین شب زندگی‌ام بود که توانستم از عهده کار بزرگی بر‌آیم.
در مجموع با بودن محمد قربانی در این وزن، شما در چند کشتی در ترکیب تیم ایران قرارگرفتید؟من 3 بار با صلاحدید مربیان در دیدار با تیم‌های کره‌جنوبی، بلاروس و روسیه به میدان رفتم که در هر سه آنها مقابل رقبایم به پیروزی رسیدم.
چه اتفاقی افتاد که قربانی در مصاف با کایالپ از ترکیه کشتی نگرفت؟با توجه به برد در 6 وزن و مصدومیت قربانی، مربیان ترجیح دادند تا او کشتی نگیرد.
چرا بعد از کشتی اول مقابل حریف کره‌ای در 2دیدار بعدی غایب بودید؟با توجه به خستگی مسابقات صبح، مربیان برای مسابقه حساس با بلاروس ترجیح دادند تا من کشتی نگیرم و همین تصمیم درست بود که باعث شد تا در مقابل حریف مطرح قدرتمند بلاروسی چوگوشویلی با برخورداری از آمادگی جسمانی عالی در پیکاری حساس و نزدیک به پیروزی برسم.
شما قبلا هم در عین جوانی چند بار دیگر عضو تیم‌ملی در جام‌جهانی بودید، به نظر می‌رسد این دوره برایت متفاوت‌تر از دوره‌های پیشین بوده است؟این چهارمین باری بود که به عضویت تیم ملی در جام‌جهانی درآمده بودم و فکر می‌کنم این دوره با تجربیات به‌دست آمده تاثیر‌گذارتر از گذشته برای تیم ملی ظاهر شدم.
حالا برای رسیدن به دوبنده تیم ملی در رویدادهای پیش‌رو از جمله قهرمانی آسیا، قهرمانی جهان و بازی‌های المپیک کدام کشتی‌گیران حریفان اصلی بابا‌جانزاده محسوب می‌شوند؟قرار است من و قربانی به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام شویم و با صلاحدید مربیان هر کدام که آماده‌تر بودیم، برای تیم‌ملی کشتی بگیریم. محمدقربانی در واقع اصلی‌ترین حریف من محسوب می‌شود که سابقه پوشیدن دوبنده تیم ملی را دارد. اگر مربیان تشخیص بدهند که برای عضویت در تیم ملی باید در مسابقات انتخابی شرکت کنیم، من مصمم به پیروزی در مقابل هر حریفی هستم.
حتی امیر علی اکبری که سابقه کشتی گرفتن در 120کیلوگرم در مسابقات جام‌جهانی و بازی‌های آسیایی گوانجو را دارد؟امیر کشتی‌گیر بسیار قدرتمندی است و بعید می‌دانم که مربیان از او در وزنی غیر از 96کیلوگرم استفاده کنند.
از نگاه شما، بهترین کشتی‌گیر این دوره از مسابقات جام‌جهانی کدام کشتی‌گیر بود؟محسن حاجی‌پور بدون کمترین تردید بهترین کشتی‌گیر این دوره از مسابقات جام‌جهانی بود که با شکست دادن قهرمانان عنوان‌دار جهانی و قهرمان المپیک، همه را شگفت‌زده کرد.
فکر می‌کنید اگر مربیان تصمیم به انجام مسابقه انتخابی بین سوریان و حاجی‌پور بگیرند، شانس کدام یک برای رسیدن به دوبنده تیم ملی بیشتر خواهد بود؟سوریان از نوابغ کشتی‌فرنگی جهان است و تجارب ارزشمندی دارد اما حاجی‌پور نیز همانند سوریان یک کشتی‌گیر تکنیکی و بسیار جوان است که در ابتدای راه قهرمانی قرار دارد. باید منتظربود و دید مربیان چه تصمیمی در این خصوص می‌گیرند ولی فکر می‌کنم پیش‌بینی فرد برنده درصورت انجام مسابقه کار سختی خواهد بود.
آرزوی بابا‌جانزاده در کشتی؟اول رسیدن به دوبنده تیم‌ملی در مسابقات جهانی و المپیک و بعد دستیابی به مدال در این دو رویداد تاریخی.
شما در ابتدای ورود به دنیای کشتی هم در کشتی‌آزاد و هم در فرنگی فعالیت می‌کردید. چه شد که تصمیم به انتخاب کشتی‌فرنگی گرفتید؟این کار را به توصیه مربی سازنده‌‌ام هاشم‌میرزاده انجام دادم و او تشخیص داد که شانس موفقیتم در کشتی‌فرنگی بیشتر از کشتی آزاد است.
کدام مدال و کدام پیروزی برای شما در چند سال اخیر دلچسب‌تر از سایر مدال‌ها و پیروزی‌ها بوده است؟همه مدال‌ها و همه پیروزی‌های ورزشی که با زحمت زیاد حاصل می‌شود، به‌نوبه خود ارزشمند و خاطره‌برانگیز است اما برد آخری که مقابل «ایوب اف» روسی به‌دست آوردم و باعث قهرمانی ایران شدم، هرگز از یادم نخواهد رفت.
