مهاجم تیم ملی فوتبال اروگوئه گفت: بازیکنی مطرح نه فقط در گلزنی که حتی در خلق موقعیت گل هستم.
 لوئیس سوارز در گفت‌وگویی با روزنامه مورگن‌پست آلمان اظهار داشت: بازیکنی هستم که برای کار گلزنی مطرح هستم. چه گل بزنم و چه گل بسازم. به عنوان مهاجم همیشه این احساس را دارم که در نزدیکی دروازه، از کمترین فرصت ممکن ، برای موفقیت تیم گلزنی کنم.
وی افزود: حتی می‌توانم چیزی دیگری به آنچه گفتم اضافه کنم. این که فوتبالم فراتر از آن است که فقط در گلزنی محدود شود. منظورم این است که قابلیت‌هایم فراتر از گلزنی است.

این بازیکن در تیم آژاکس هلند درخشش خیره‌کننده‌ای داشت، اکنون در خدمت تیم انگلیسی لیورپول است. وی در این گفت‌وگو به نکات دیگری نیز اشاره کرده که در زیر اظهارات این بازیکن ملی پوش اروگوئه را مرور می‌کنیم:

*آقای سوارز چرا علاقمندان‌تان شما را شکارچی دروازه می‌نامند؟
نمی‌دانم. شاید چون مهاجم هستم و گل می‌زنم.

*چنین لقبی،‌ باعث ناراحتی‌تان نمی‌شود؟
نه. چیزی غیرعادی نیست. قبلا که به من لویی می‌گفتند. در ورزشگاه‌ها مرتب لویی، لویی صدایم می‌زدند. نه. مخالفتی با این این گونه تشویق هواداران ندارم.

*در این مورد که برخی از کارشناسان می‌گویند شما با زدن گل زنده هستید، چه می‌‌گویید؟
در آن صورت می‌گویم بازیکنی هستم که برای کار گلزنی مطرح هستم. چه گل بزنم و چه گل بسازم. به عنوان مهاجم همیشه این احساس را دارم که در نزدیکی دروازه، از کمترین فرصت ممکن، برای موفقیت تیم گلزنی کنم. حتی می‌توانم چیزی دیگری به آنچه گفتم اضافه کنم.

*چه چیزی؟
این که فوتبالم فراتر از آن است که فقط به گلزنی محدود شود. منظورم این است که قابلیت‌هایم فراتر از گلزنی است. بازیکنی هستم که تاکنون زیاد جنگیده‌ام و البته لطمه زیادی هم خورده‌ام. این مساله را نباید فراموش کرد. پس با توپ تنها برای گلزنی تلاش نمی‌کنم.

*در تمرینات برای گلزنی چه برنامه‌ای را دنبال می‌‌کنید؟
اول از همه این نکته که تمرین هم جزیی از بازی است. به تمرین من به عنوان یک سرگرمی نمی نگرم. تمرین، تمرین است و باید جدی گرفته شود. به نظرم اگر این دیدگاه باشد، اشکالات برطرف می‌شوند، ولی اگر به شوخی و خنده بگذرد، ثمره‌ای نخواهد داشت.

*در تمرینات روی این که به شکل‌های گوناگون بتوانید گل بزنید، کار می‌کنید؟
بله. در وضعیت‌های مختلف این کار تمرین می‌شود. من خودم را در وضعیت‌های گوناگون می‌‌گذارم. یا این که مربی از من چنین چیزی را با توجه به توانایی‌های حریف یا تاکتیک روز بازی، می‌‌خواهد که باید انجام دهم.

*می‌گویند شما حافظه قوی دارید. همه گل‌هایی که تا به حال زده‌اید، به خاطر دارید؟
خیر. کسانی که چنین تعریفی در مورد من داشته‌اند،‌ لطف دارند. با این که حافظه خوبی دارم ولی همه گل‌های که زده‌ام را در خاطر ندارم.

*یکی از بازی‌های قابل تعریف شما، همین بازی بود که در کوپا آمه‌ریکا مقابل آرژانتین انجام دادید. بازی که با حذف تیم میزبان همراه شد. به عنوان یک اروگوئه‌ای بازی را چگونه دیدید؟
می‌توانم بگویم یک بازی سخت و رویایی. در حالی‌که بیشتر کارشناسان شانس اروگوئه را زیاد می‌دانستند. ما برنده شدیم. چرا؟ چون با همه وجود جنگیدیم و به آنچه استحقاقش را داشتیم، رسیدیم.

*تیم شما برای آن بازی و کلا دیدارهای کوپا آمه‌ریکا نسبت به یک سال قبل که در جام جهانی 2010 به مقام چهارمی رسید، خیلی تفاوت کرده؟
خیلی نه. یک سال قبل گاهی اوقات بدشانسی آوردیم. در برخی اوقات هم از موقعیت‌ها خوب استفاده نکردیم، ولی در کوپا آمه‌ریکا با استفاده از تجریه یک سال قبل، عملکرد بهتری داشتیم. در واقع در فوتبال آمریکای‌جنوبی که اکنون فاصله قدرت‌ها بسیار به هم نزدیک شده، ما از کوچک‌ترین فرصت‌ و روزنه‌ها بهره‌برداری کردیم. در حالی‌که آرژانتین و برزیل از چنین شانسی برخوردار نشدند.

*در این دوره درخشش خاص کدامیک از تیم‌های شرکت‌کننده توجه شما را به خود جلب کرد؟
ونزوئلا. آنها واقعا عالی بازی کردند. البته در دفاع اشتباهاتی داشتند که اگر معایب خود را برطرف کنند، بیشتر از این مطرح خواهند شد.

*در جام جهانی 2010 و در دیدار با غنا یک توپ را با دست از گل بیرون کشیدید که از آن پس در آمریکای جنوبی خیلی از نویسندگان شما را با دیگو مارادونا مقایسه می‌کنند. آیا سوارز دست خدای اروگوئه است؟
از این بابت به آنها خرده نمی‌گیرم. آنها می‌گویند دست من، معروف‌ترین دست در اروگوئه به خاطر گرفتن آن توپ در بازی با غنا بوده است. بازهم می‌گویم با چنین تعبیری، مخالفتی ندارم. می‌دانم آن حرکت با روح ورزشی چندان که باید همخوانی نداشت، ولی حرکت من موجب آسیب به هیچ‌کس نشد. بعد هم داور بهترین تصمیم‌ ممکن را گرفت و به من کارت قرمز نشان داد.