تهران - فوتبال اسپانیا شاید با وجود دو باشگاه قدرتمند رئال مادرید و بارسلونا، یکی از موفق ترین دوران های خود را سپری می کند اما در پس همه این شادمانی ها، داستان غم انگیزی از انبوه بدهی ها وجود دارد.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، هم اکنون دو تیم رئال مادرید و بارسلونا به نیمه نهایی رقابت های لیگ قهرمانان باشگاه های اروپا راه یافته اند و سه تیم اسپانیایی دیگر در نیمه نهایی مسابقات لیگ اروپا حضور دارند اما مطالعاتی که اخیرا در مورد حساب های مالی باشگاه های برتر اسپانیا صورت گرفته است، بدهی های فلج کننده و عقب افتادگی های مالیاتی زیادی را نشان می دهد.

در حال حاضر رئال مادرید و بارسلونا با اختلاف چهار امتیاز رقبای اصلی قهرمانی در لالیگا هستند اما این دو باشگاه پر ستاره در زمینه بدهی هم رقیبند به طوریکه مجموع بدهی های رئال مادرید 589 میلیون یورو و مجموع بدهی های بارسلونا 578 میلیون یورو اعلام شده است.

حتی سودهای کلانی که دو باشگاه در فصل 2010 به دست آوردند نیز کفاف این بدهی ها را نمی دهد. سود رئال مادرید در این مدت 479 میلیون یورو و سود بارسلونا مبلغ 450 میلیون یورو اعلام شد.

دو تیم والنسیا و اتلتیکو مادرید که به نیمه نهایی مسابقات لیگ اروپا رسیده اند نیز به ترتیب 382 و 514 میلیون یورو بدهی بالا آورده اند.

اما آخرین چیزی که تیتر روزنامه های اسپانیا را به خود اختصاص داد بدهی 752 میلیون یورویی این باشگاه ها به دستگاه مالیاتی است آنهم در زمانی که اسپانیا بیش از 5 میلیون نفر بیکار دارد.

به همین دلیل وزارت ورزش اسپانیا برنامه ای را اعلام کرد که بر اساس آن باشگاه های فوتبال باید بدهی های خود را صاف کنند اما در حال حاضر معلوم نیست چطور می توانند این کار را انجام بدهند.

شش باشگاه از 20 باشگاه حاضر در لالیگا شامل رایو وایکانو، راسینگ سانتاندر، رئال بتیس، ساراگوسا، گرانادا و مایولا به همراه شش باشگاه دسته دومی در آستانه ورشکستگی قرار دارند.

پروفسور 'خوزه ماریا گای دی لیبانا' استاد اقتصاد دانشگاه بارسلونا و متخصص در امر فوتبال می گوید: این شاخص به تنهایی نشان می دهد که فوتبال اسپانیا از نظر مالی به خوبی اداره نمی شود.

وی بدهی های فوتبال اسپانیا به مبلغ تخمینی 3.5 میلیارد یورو را با حباب بازار املاک کشور در سال 2008 مقایسه می کند.

این استاد دانشگاه اظهار داشت: فوتبال در اسپانیا آینه ای برای نشان دادن وضعیت کلی اقتصاد است. برای چندین سال بیش از حد توانمان هزینه کردیم و بیشتر و بیشتر در بدهی غرق شدیم. فوتبال هم همینطور است. باشگاه ها برای چند سال سرمایه گذاری های کلان انجام دادند و به دلیل اینکه نتوانستند بودجه خود را با هزینه هایشان تطبیق بدهند، بدهکاری های زیادی به بار آوردند.

بهترین مثال در این زمینه رقابت برای سرمایه گذاری روی ورزشگاه 'نیو مستایا'ی باشگاه والنسیا بود.

والنسیا در سال 2007 با وجود اینکه فقط 39 هزار نفر عضو داشت تصمیم گرفت یک ورزشگاه 70 هزار نفری بخرد و برای تأمین 300 میلیون یورو هزینه ساخت آن قرار شد زمین ورزشگاه قدیمی خود را به مبلغ 400 میلیون یورو بفروشد.

دو سال بعد به دلیل شدت گرفتن بحران بازار ملک و زمین، باشگاه فهمید که نمی تواند خریداری برای ورزشگاه قدیمی خود پیدا کند و کار ساخت و ساز ورزشگاه جدید متوقف شد.

یک عامل دیگر برای انباشته شدن این بدهی ها، عدم نظارت مالی از سوی سازمان ها و مؤسسات اسپانیا بود.

برخی سهل انگاری لیگ فوتبال اسپانیا را در این زمینه مقصر می دانند و برخی دیگر تقصیر را به گردن ناتوانی مسوولان لیگ برای تحملی مجازات های سنگین ورزشی می اندازند.

سازمان لیگ حرفه ای فوتبال اسپانیا تا همین اخیرا اختیاری برای سقوط باشگاه های ورشکسته به دسته های پایین تر نداشت.

تعدادی از باشگاه ها حتی از قانون ورشکستگی به نفع خود استفاده می کردند و با بهره گیری از حمایت قانونی در مقابل طلبکاران خود، به حضور و بازی در مسابقات سطح بالا ادامه می دادند.

'خوآن دی دیوس کرسپو' از وکلای ورزشی در این باره گفت: به نظر من قانون جدیدی که از ژانویه 2012 اجرایی شد و به مسوولان این اختیار را می دهد که حکم سقوط باشگاه های ورشکسته را صادر کنند، خیلی چیزها را عوض می کند.

با وجود این هنوز مشخص نیست که آیا مسوولان حاضرند ریسک واکنش عمومی نسبت به سقوط یک باشگاه فوتبال را بپذیرند یا خیر.

در دهه 1990 وقتی مقامات لیگ اسپانیا تهدید به سقوط باشگاه های سلتا ویگو و سویا کردند، مجبور شدند به دلیل فشار هواداران از حرف خود عقب نشینی کنند.

9126 1418