جلد اول از کتاب جامع پرسپولیس با نام «نسل مردان طلایی» تالیف دکتر محمد نویدی و مهدی حدادپور به بازار آمد و هواداران این تیم پرطرفدار را خوشحال کرد اما نکات و ضعف‌هایی نیز در آن دیده می‌شود که اگر برطرف می‌شد توقع کتابخوان‌های جدی آثار ورزشی را بیشتر برآورده می‌کرد.-خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- این کتاب به همت معاونت فرهنگی باشگاه پرسپولیس در پنج بخش «گفتار سردار محمد رویانیان»، «گفتار دکتر علیرضا اسماعیلی»، «دیباچه مولفین» (شامل دو بخش به نام‌های تاریخچه و همه نبردهای پرسپولیس)،«مشاهیره» و «تمام یاران پرسپولیس» به چاپ رسیده است. این اثر متاسفانه فاقد هرگونه شناسنامه است؛ در حالی که می‌بایست صفحات اولیه کتاب حاوی اطلاعات ظاهری و ثبت شده قانونی باشد که در همه کتاب‌های استاندارد دیده می‌شوند. 

از کارهای ارزنده نویسندگان این کتاب می‌توان به بازشناخت نام پرسپولیس (Perespolis) اشاره کرد که در بخشی از کتاب درباره آن توضیح داده شده است. همچنین تاریخچه باشگاه و شرح این نکته که بنیانگذاران آن هیچ وقت فکر نمی‌کردند روزی مجموعه آنان یکی تأثیرگذارترین و مهم‌ترین مجموعه‌های ورزشی و مردمی در فوتبال آسیا شود، از مطالب خواندنی این اثر است. 

با مطالعه‌ای نه چندان عمیق در این کتاب به کاستی‌هایی برمی‌خوریم که از آن جمله می‌توان به ذکر نکردن انحلال پیکان و نقشی که این امر در روند تکامل تیم پرسپولیس داشت اشاره کرد؛ در حالی که سال‌ها پیش پرویز دهداری، مربی آن سال‌های تیم شاهین دراین‌باره توضیح داده بود: «وقتی تیم ما منحل شد، تیم‌های پاس، عقاب، تاج و دارایی خواهان جذب بازیکنان ما شدند اما در آن زمان تصمیم گرفتیم به پیکان برویم تا تشکل‌ تیمی خود را حفظ کنیم تا شاید بعداً شرایط دیگری به وجود آید.» تیم پیکان نیز بعدها منحل شد و بازیکنانش به پرسپولیس پیوستند که همین امر باعث شد این تیم به ‌یکباره جان تازه‌ای بگیرد و به ‌عنوان تیمی سرشناس مطرح شود. دهداری علت انحلال پیکان را تاکید شاه بر تمرکز فعالیت‌های صنعتی این کارخانه و دوری از مسایل حاشیه‌ای چون گرداندن باشگاه ورزشی عنوان کرده بود. مطالبی از این دست که بزرگان باقیمانده از تیم شاهین آن را به خوبی به‌یاد دارند می‌توانست در بالا بردن شناخت مخاطب از پیشینه تیم پرسپولیس مفید باشد که متاسفانه در این کتاب از آن سخنی به میان نیامده است. 

همچنین می‌توان به دقیق نبودن اطلاعات در این کتاب اشاره کرد مثلا درباره رضا وطن‌خواه، محل تولد او تبریز قید شده که این صحیح نیست. وی متولد خیابان قندچی واقع در چهارراه مختاری است. او و بیوک (عزت) وطن‌خواه برادرش همراه با فریدون و مسعود معینی هر چهار نفر در کوچه‌ای کوچک و بن‌بست در این محل رشد کرده و بزرگ شدند و زیر نظر مرحوم مدد نوعی، الفبای اولیه فوتبال را در تیم راه‌آهن یاد گرفتند. 

در صفحه 181 این کتاب به بیوگرافی حمید جاسمیان دفاع آبادانی شاهین و پرسپولیس اشاره شده است اما متاسفانه در عکس تیم ملی به جای تصویر وی دایره‌ای دور صورت مرحوم محمد رنجبر که کنار او ایستاده است کشیده شده یا در بیوگرافی علیرضا عزیزی عکس بزرگی از جواد الله‌وردی چاپ شده و همچنین در تصویری در این صفحه شخص دیگری به جای او با دایره مشخص است و اشتباهاتی از این دست. 

در صفحات پایانی این کتاب عکس‌هایی از چند تیم چاپ شده که بیشتر آنان مربوط به دوره‌های مختلف تیم ملی و باشگاه‌های دیگر ورزشی است که متأسفانه تاریخ و نامی ذکر نشده در حالی که با دعوت از یکی از پیشکسوتان فوتبال می‌شد به راحتی تمام افراد در این تیم‌ها را شناسایی و با ذکر اسامی چاپ کرد. به عنوان مثال در صفحه 195 عکسی از تیم پرسپولیس چاپ شده است که نفرات آن ایستاده از راست به چپ عبارتند از جعفر اشرف کاشانی، صفر ایرانپاک، هادی طاووسی، محراب شاهرخی، همایون بهزادی و همچنین نشسته از راست به چپ عبارتند از فریدون معینی، بیوک (عزت) وطن‌خواه، اصغر ادیبی، ابراهیم آشتیانی، علی پروین و حسین‌علی کلانی؛ شخصیت‌هایی که برای ورزش‌دوستان قدیمی گرچه چهره‌‌هایی آشنایند اما معرفی آن‌ها برای جوان‌ترها ضروری به نظر می‌رسد.

گردآوری چنین کتابی در حالی که اثری مشابه وجود ندارد هرچند کاری ارزشمند به‌شمار می‌آید اما شاید اگر به نکته‌ها و ظرایف توجه بیشتری می‌شد و سهل‌انگاری کمتری رخ می‌داد، اثر بهتر و ماندگارتری به دست مخاطب می‌رسید؛ اثری که شایسته تیم بزرگ و پرطرفداری چون پرسپولیس است.