روح جوان و پروازگر آبی‌های لندن
در این روال و روند پیتر چک، دروازه‌بان دو متری و 101 کیلویی اهل کشور چک تیم چلسی نیز نقش مهمی را ایفا کرده است. وی در سی و یک سالگی با احتساب سن طولانی و دیرپایی فراوان سنگربانان، آینده‌ای طولانی دارد و با این که در هشت سال گذشته به هر افتخار ممکن در جمع آبی‌های استمفورد بریج دست یافته، هنوز سیر نشده و در پی افتخاراتی تازه همراه تیمی است که بعد از روی کار آمدن روبرتو دی‌ماتئو ایتالیایی به جای آندره ویاش بواش پرتغالی در اسفند سال گذشته متحول شد و هر چند بیش از حد تدافعی کار کرد، اما امسال با کنارگذاشتن نسبی آن روح تدافعی، تهاجمی‌تر و مثبت‌تر شده است.
چک گزینه درستی برای تشریح دستاوردهای اخیر یاران تری و لمپارد و پیش‌بینی اتفاقات بعدی و همچنین صحبت درباره تیم ملی چک است.
در دو بازی نخست‌تان در فصل جدید لیگ فوتبال قهرمانان اروپا چهار امتیاز گرفته‌اید. فکر نمی‌کنیم دستاورد بدی باشد.
بد نیست، ولی ما در دیدار اول‌مان بازی 2 بر صفر برده از یوونتوس را در زمین‌مان به تساوی 2ـ2 کشاندیم که این نقطه تاریک‌مان از شروع فصل تاکنون و در سه ماهی است که از فصل 2013ـ2012 می‌گذرد. با این حال در راه صعود قرار داریم و نوردشلاند دانمارک و شاختار اکراین قاعدتا توان جلوگیری از صعود ما و یوونتوس به مرحله بعدی را ندارند.
در لیگ انگلیس وضع از این هم بهتر بوده است.
همین‌طور است. مهم‌ترین مساله در این رقابت‌ها این بوده که خط دفاعی‌مان بسیار خوب کار کرده و در هشت هفته اول چهار بار اتفاق افتاد که اصلا گل نخوریم. برای یک دروازه‌بان معمولا این مهم‌ترین دستاورد است. اگر از هیجانات مفرط مسابقه‌مان با تاتنهام بگذریم که به رویارویی با مربی سابق‌مان (ویاش‌بواش) مربوط می‌شد، ما در هشت دیدار اول‌مان حتی تنش روحی هم نداشتیم و دیگر بهتر از این چه می‌خواهیم؟
فکر می‌کنید نقاط روشن و قوت اصلی‌تان در این فصل چه بوده است که چنین حضورهایی را در داخل و خارج داشته‌اید؟
نحوه بازی‌مان اینک با سه ماه و 20 روز پایانی فصل پیش که دو جام بزرگ برایمان به ارمغان آورد، تفاوت‌های زیادی کرده است. مهم‌تر از همه این‌که به جای بازی‌های فیزیکی و درشت و پربرخورد و رویکردهای تدافعی صرف، ظریف‌تر و تهاجمی‌تر و مثبت‌تر شده‌ایم. به لطف آمدن ادین هازارد بلژیکی و اسکار برزیلی، تیم ما فنی‌تر و صاحب یک قدرت تازه برای حرکت به سمت جلو شده است. ما اینک با این دو نفر و همچنین ماتا و رامیرز بازیکنانی فنی و گره‌گشا داریم که می‌توانند هر لحظه سرنوشت یک مسابقه را تغییر بدهند.
مشخص است که اسکار و هازارد با انطباق سریع‌شان با شرایط فوتبال انگلیس و ویژگی‌های چلسی شما را هم شگفت‌زده کرده‌اند.
همین‌طور است. هر دوی آنها جوان و تهاجمی و سرشار از ایده‌های تازه‌اند و با روح جوانی‌شان کل تیم ما را نیز جوان کرده و ما را به پرواز درآورده‌اند و دیگر نمی‌توان به اندازه سه چهار سال اخیر چلسی را به مسن‌بودن و بالا بودن معدل سنی متهم کرد.
هازارد به لطف چند سال بازی در لیگ فرانسه از همه روش‌های روز و آنچه برای پیشبرد تیم در شرایط کنونی مورد نیاز است، اطلاع دارد و اسکار نیز با دو گلش در برابر یوونتوس همه را شگفت‌زده کرد. مهم‌تر از تاثیرگذاری مثبت آنها بر کل تیم، روحیه مساعدی است که خودشان بر اثر درخشش سریع در چلسی به دست آورده‌اند.
همه می‌گویند دو تیم بزرگ شهر منچستر رقبای اصلی شما در کورس تصاحب عنوان قهرمانی لیگ انگلیس‌اند.
آرسنال را هم از محاسبات‌تان خارج نکنید. درست است که امسال رابین فان پرسی از جمع‌شان رفت، اما فصل را خوب شروع کرده‌اند و مشکل اوایل فصل‌شان در زمینه گل‌نزدن حل شده و در خط دفاعی نیز بهتر از تمام دو سه فصل اخیر عمل کرده‌اند. با این اوصاف، حداقل چهار تیم در این کورس حضور دارند و فکر می‌کنم فشردگی لیگ امسال از فصل پیش نیز بیشتر و نزدیکی سطح کار تیم‌ها بیشتر از گذشته باشد.
نمایش عالی شما در فینال لیگ قهرمانان اروپا، در فصل گذشته، جایی که ضربه پنالتی آرین روبن را در وقت اضافی مهار کردید و سپس در جنگ ضربات پنالتی هم خوب ظاهر شدید، هنوز از یادها نرفته است.
خودم نیز آن را بخوبی در ذهن دارم. لحظات حساسی بود. اگر روبن آن پنالتی را گل می‌کرد، بسیار بعید بود که ما باز بتوانیم بازی را به تساوی و ضربات پنالتی پایانی بکشانیم بایرن مونیخ برنده و قهرمان می‌شد.
با چلسی چیز زیادی نمانده که نبرده باشید و بنابراین نگاه‌تان لابد به تیم ملی کشورتان است.
با چلسی هنوز جام باشگاه‌های جهان را نبرده‌ایم و به همین سبب در ماه دسامبر (آذر) با اشتیاق زیادی به ژاپن محل انجام این رقابت‌ها خواهیم رفت و می‌خواهیم با فتح آن، شکست سنگین‌مان در برابر اتلتیکو مادرید در سوپرجام اروپا را جبران کنیم، اما در سطح ملی، قصه طولانی‌تر از این حرف‌ها و اهدافم بیشتر است.
البته من در سال 2002 وقتی فقط 21 سال داشتم با تیم ملی چک قهرمان اروپا در این رده سنی شدم، اما هرچه کوشیده و تلاش کرده‌ام که آن پیروزی در سطح بزرگسالان تکرار شود، نتوانسته‌ام.
هنوز افسوس شکست در برابر یونان در مرحله نیمه‌نهایی مسابقات یورو 2004 را می‌خورم زیرا تیم آن سال ما بسیار خوب و توانا بود و تیم امسال‌مان نیز به مرحله یک‌چهارم پایانی این پیکارها رسید و جا داشت بالاتر هم بیاید.
قبول دارم شکست سنگین ما در برابر روسیه در مسابقه نخست‌مان رویداد بسیار بدی بود، اما تیم ما توانست بعد از آن خود را جمع کند و به‌تدریج بهتر شود و از گروهش بالا بیاید و در این راه روسیه و یکی از دو میزبان «یورو»(لهستان) را حذف کند که اصلا کار کم و کوچکی نبود.
بدیهی است که هدف و ماموریت بعدی‌تان راهیابی به مرحله نهایی جام جهانی 2014 باشد.
همین‌طور است و برخلاف برخی اظهارنظرها نتیجه تساوی که در زمین دانمارک در اولین مسابقه‌مان در گروه دوم انتخابی اروپا گرفتیم، نتیجه بسیار مناسبی بود.
با ایتالیا که ظاهرا و روی کاغذ قدرت اول گروه‌تان است، چه خواهید کرد؟
حتی اگر ایتالیا در قیاس با ایام یورو 2012 قدری نزول کرده باشد باز هم تیم نیرومندی است و دانمارک همان‌طور که صحبت آن را مطرح کردیم دیگر مدعی صعود از گروه دوم است.
با این حساب اگر چک خواهان بالارفتن از این گروه است، باید یکی از آنها را ناکام و حذف کند. تیمی که در گروه‌های 9گانه اروپا دوم شود به مرحله پلی‌اف گسیل می‌شود و به این خاطر ما نیم‌نگاهی هم به رتبه اول گروه‌‌مان داریم تا مستقیما بالا برویم، اما واقع‌بینی به ما می‌گوید کسب رتبه دوم کاری معقول‌تر و هدفگذاری عاقلانه‌تری است.
یاروسلاو پلاسیل (سرمربی تیم ملی چک) بتازگی در مصاحبه‌ای گفته که نسل جوان‌تر و تازه‌تر تیم چک نوعی حالات تازه و حرکات غیرقابل پیش‌بینی را به بازی این تیم افزوده و خصلت‌های مثبت شما و نسل شما را که مسن‌تر و پخته‌تر هستید، کامل ساخته است.
یک حسن مهم در تیم ملی فعلی چک که حتما پلاسیل هم آن را قبول دارد، یکپارچگی و وحدتی است که در این تیم وجود دارد. روحیه تیمی و کار گروهی ما در سطحی بالاست و تا به حال توانسته‌ایم با کمک همین سلاح از معابر سخت و متعددی عبور کنیم.
البته قبول داریم که 31 سال برای یک دروازه‌بان هنوز سنی کم محسوب می‌شود و بسیاری از سنگربانان تا 38 تا 40 سالگی هم درون دروازه ایستاده‌اند ولی آیا شما به زمان مشخصی برای اعلام بازنشستگی‌تان فکر کرده‌اید؟
فعلا فقط به جام جهانی 2014 و کسب مجوز حضور در آن فکر می‌کنم که همین مساله به معنای باقی‌ماندن حداقل 19 ماه از عمر حرفه‌ای من است. بعد از آن هم شرایط جسمانی و روحی من حکم می‌کند که چقدر اضافی در صحنه خواهم ماند ولی هدف و ایده‌آلم این است که پنج، شش سال دیگر در صحنه بمانم و فعلا مشکل فیزیکی هم ندارم که این امر را غیرممکن سازد.
منبع: Uefa.Com - وصال روحانی
