دیگر روی حنجره شیرازی ها ملودی «این تیم شیرانه یا شاهچراغ» و « برق سه فاز شیراز» نقش نمی بندد.

به نقل از سایت گل، به همین سادگی، در پلک بر هم زدنی همه چیز آوار شد. دیگر روی حنجره شیرازی ها ملودی «این تیم شیرانه یا شاهچراغ» و « برق سه فاز شیراز» نقش نمی بندد. شعار ها یخ زده اند، نگاهها منجمد شده اند و کسی نمی داند چرا آب حیات از حیات گلوی زیبای نارنجی پایین نرفت. برق، تیم 65ساله فوتبال ایران راهی دسته دوم شد. راهی همان راهی که روزگاری شموشک نوشهر رفت و آب پشت سرش پاشیدیم تا بلکه زودتر برگردد و برنگشت. برنگشت و حالا در دسته دوم هم برای لیگ پایین تر بیقراری می کند.
آمار برق در این فصل چیزی شبیه فاجعه بود.از 17 دیدار پایانی خود یک برد، 3تساوی 13 باخت، 5 گل زده و28گل خورده در کارنامه دارند.
خاک برای رسول دره شوریان و ابراهیم عباسی و حسن منجمی خبر نبرد. اینجا شیراز است. دیگر برق ندارند. تیمی که سال اول حضورش در دسته اول را تنها با تفاضل یک گل از دست داد و نتوانست صعود کند به یکباره اسیر تصمیمات غیرورزشی شد تا حالا با ضعف مدیریت به ایستگاهی برسد که بوی کافور و طعم مرگ می دهد. افسوس شیرازی ها زمانی بیشتر می شود که در روز سقوط تیمشان برقی ها کمترین نقش را در باشگاه داشتند. نه مدیر باشگاه و نه سرپرست تیم هیچکدام حتی دقیقه ای برای برق ندویده و توپ نزده اند. حضور غریبه ها نتیجه اش باید همین باشد. افسوس.