ساری - فوتبال ساری که پس از انحلال تیم های نوژن و مازیان ، نماینده ای در لیگ دسته اول فوتبال کشور نداشت ، با پیگیری مسوولان این شهر در دو فصل گذشته ، امتیاز تیم ' مهرکام پارس تهران ' را خرید و با هدف بازسازی اعتبار از دست رفته فوتبال این شهر ، قدم به این رقابت ها گذاشت .

در ابتدا روزگار بر وفق مراد این تیم تازه تاسیس بود . امکانات مالی مناسب ، نتایج دلخواه و حضور تماشاگران ساروی که رویاهای از دست رفته خود را در ساق های بازیکنان تیم صنعت جستجو می کردند.

اما پس از گذشت چند هفته ورق برگشت و بر خلاف آن چه تصور می شد شرایط مطابق خواسته مدیران این تیم پیش نرفت.

در آغاز سکان مدیریت تیم به ' حسین فارسی ' سپرده شد؛ سرمایه گذاری که گفته می شد اگر چه مازندرانی نیست اما تعلقی به فوتبال این استان دارد و می خواهد سرمایه های خود را برای ارتقای فوتبال ساری هزینه کند.

این باور خیلی زود برای همگان آشکار شد ، آنجایی که فارسی به بهانه های مختلف حتی از صرف هزینه رفت و آمد تیم برای انجام مسابقه نیز خودداری کرد.

مدیران باشگاه که هدایت تیم را در ابتدا به ' محمود سورتچی' مربی باسابقه مازندران که سابقه هدایت تیم شموشک نوشهر را نیز داشت ، سپرده بودند پس از آغاز روند نزولی تیم ، با ' نادر دست نشان ' به توافق رسیدند.

دست نشان البته نتایج بدی در تیم صنعت نگرفت ، اما مشکل صنعت نه کادر فنی ، بلکه ساختار نامناسب شکل گرفته و بنا نهاده شده در این تیم تازه تاسیس بود.

فصل اول حضور تیم صنعت در لیگ دسته اول فوتبال کشور به پایان رسید ، اما مشکلات و سختی های این تیم در حال افزایش بود.

درگیری بر سر مالکیت تیم و ادعاهای فراوان مطرح شده بر سر داشتن تعداد سهام این باشگاه ، یکی از عجیب ترین اتفاقات فوتبال ایران را رقم زد.

از یک طرف 'حسین فارسی' همچنان مدعی مالکیت تیم صنعت بود و بازیکنانش را با هدایت ' رضا تقوی' برای حضور در مسابقات آماده می کرد و از طرف دیگر ناگهان سر و کله فردی به نام 'ابراهیم میثاقی ' پیدا شد و با ادعای مالکیت باشگاه و جمع کردن چند بازیکن و سپردن هدایت این تیم به ' رضا احدی' خود را برای حضور در لیگ دسته اول فوتبال کشور آماده می کرد.

فوتبال مازندران در آن روزها شرایطی بحرانی را می گذراند و برگزاری جلسات مختلف با مدعیان مالکیت تیم صنعت نیز به دلایل مختلف راه به جایی نبرد.

' غلامرضا بهروان ' ، رییس هیات فوتبال مازندران در مصاحبه ای ، واقعیت تلخ فوتبال مازندران در آن روزها را اینگونه بیان کرد : این افراد ( مدعیان مالکیت تیم صنعت)به جای مصاحبه های هر روزه و نگران کردن مردم فوتبال دوست استان ، به فکر حل مشکلات تیم خود باشند تا بیشتر از این با احکام انضباطی فدراسیون فوتبال رو به رو نشوند.

وی گفته بود : مدعیان مالکیت تیم صنعت به جای آن که به دنبال حل مشکلات تیم باشند ، می خواهند با سوء استفاده از احساسات مردم ، هیات فوتبال مازندران را به انجام کارهای خلاف قانون وادار کنند.

رییس هیات فوتبال مازندران افزود : این افراد، به جای این که مطالبات شش میلیارد ریالی طلبکاران فصل گذشته خود را پرداخت کنند با طرح ادعای تهیه 10 دست لباس تمرین برای بازیکنان تیم در رسانه ها تلاش می کنند خود را دلسوز فوتبال استان جلوه دهند و تقصیرها را به گردن هیات فوتبال بیندازند.

بهروان گفت : در شرایطی که قرارداد بازیکنان تیم صنعت در هیات فوتبال مازندران به ثبت رسیده است ، این افراد از هیات فوتبال انتظار دارند تمام این قراردادها را فسخ و قرارداد بازیکنان جدید را ثبت کند که این درخواست به دلیل پایان مهلت نقل و انتقالات غیرقانونی است.

معاون سابق مدیرکل ورزش و جوانان مازندران نیز در گفت و گو با خبرنگاران به شرایط تیم اشاره کرده و گفته بود : بالاخره با تشکیل جلسات متعدد با حسین فارسی و ابراهیم میثاقی به عنوان دو سرمایه‌گذار و اسپانسر که خواهان تیم صنعت ساری بودند ، این تیم به حسین فارسی واگذار شد.

' احمد سعادتمند' گفت : میثاقی با تشکیل تیم و معرفی 'رضا احدی' به عنوان مربی بی‌جهت ادعای مالکیت باشگاه صنعت ساری را دارد.

فصل سخت تیم صنعت از هفته اول مسابقات آغاز شد ، آنجایی که پس از تداوم این کشمکش ها و حل نشدن قضایای مربوط به آن ، دیدار هفته اول تیم صنعت مقابل استیل آذین در شرایطی که تیم تحت هدایت ' رضا تقوی' خود را به سمنان رسانده بود لغو شد .

تیم به فارسی بازگردانده شد اما مشکلات مالی به دلایل نامشخص همچنان پابرجا بود و بازیکنان تیم صنعت علاه بر دریافت نکردن مطالبات مالی خود ، از کمترین امکانات در زمین تمرین و زمان انجام مسابقه نیز محروم بودند .

فارسی که بدون تردید به دنبال منافع شخصی بود و تیم صنعت را فقط برای جلب نظر مسوولان استان می خواست ، پس از آن که نتوانست به اهداف اقتصادی خود برسد ، عطای حضور در فوتبال مازندران را به لقایش بخشید و برای همیشه از تیم صنعت رفت .

تلاش مسوولان ورزش استان برای پیدا کردن حامی مالی جدید به جایی نرسید و تیم صنعت این بار به اداره ورزش و جوانان ساری سپرده شد .

شکست های پیاپی خانگی و خارج از خانه ، افت محسوس کیفیت فنی تیم ، تعطیلی چند باره تمرینات توسط بازیکنان برای دریافت مطالبات ، قهر و آشتی مربی و بالاخره روی گرداندن تماشاگران از حضور در ورزشگاه شهدا ساری کار را به جایی رساند که در بازی های آخر این تیم ، تعداد تماشاگران به کمتر از 200 نفر رسید .

در فاصله چند هفته مانده به پایان رقابت ها و در شرایط که تیم صنعت هفته ها در انتهای جدول رده بندی جا خوش کرده بود، مدیران تیم ، با 'فرشاد پیوس' به توافق رسیدند و تیمی کاملا از هم گسیخته و کم روحیه و بدون امکانات را به پیوس سپردند تا با استفاده از نام بزرگ این مربی ، از پاسخگویی به افکار عمومی مبنی بر کم کاری در تیم فرار کنند.

اگرچه نتایج پیوس در تیم صنعت اندکی امیدواری را در میان هواداران فوتبال ساری ایجاد کرد اما بدون تردید مشکل تیم صنعت ، مربی نبود.

تیم فوتبال صنعت ساری در هفته آخر مسابقات میهمان تیم بدون انگیزه ایرانجوان بوشهر بود و در شرایطی که با کسب تساوی در این مسابقه بقای خود در لیگ دسته اول را قطعی می کرد ، متحمل شکست یک بر صفر شد و وداعی تلخ و البته قابل انتظار با این رقابت ها داشت.

مدیران تیم صنعت که نمی خواستند در مقابل افکار عمومی متهم شوند ، پیکان انتقادات خود را این بار به سمت تیم سایپا شمال قائمشهر نشانه گرفتند و مدعی شدند آن ها در دیدار مقابل مس رفسنجان تعمدا نتیجه را واگذار کردند تا تیم صنعت از این رقابت ها سقوط کند.

مدیران باشگاه باز هم دست از فرافکنی های خود برنداشتند و تیم سایپا شمال را تهدید به پیگیری شکایت خود از طریق فیفا کردند.

سکوهای خالی ، غرور سرکوب شده ، بازیکنان بی انگیزه و چندین و چند مورد دیگر ، ره آورد خرید امتیاز تیم صنعت ساری است .

در حالی که بازیکنان تیم صنعت از کمترین امکانات مالی برخوردار نبودند ، مسوول روابط جوان این باشگاه مدعی عقد قرارداد 50 میلیون ریالی با این تیم است، تناقضی که خود گویای سرنوشت نافرجام تیم صنعت است.

قصد مدیران و مسوولان ورزش مازندران در نگهداری از این تیم اگرچه خیر و با نیت زنده کردن مجدد فوتبال ساری بود ، اما باید پذیرفت که فوتبال در سال های اخیر آنقدر پر و بال گرفته و گسترش یافته است که نمی توان با کدخدامنشی و ریش سفیدی امور یک تیم فوتبال را پیش برد .

پروژه تیم داری فوتبال ساری در لیگ دسته اول فوتبال کشور در سال های گذشته و با ناکامی تیم های نوژن ومازیران ، شکست خورده بود و در لیگ امسال نیز ، صنعت به جمع این تیم ها و پروژه های ناکام پیوست .

تیم فوتبال استقلال ساری که فعالیت خود را از لیگ دسته اول فوتبال کشور آغاز کرد این روزها صدرنشین مرحله پلی آف لیگ دسته سوم و جدی ترین مدعی حضور در لیگ دسته دوم فوتبال کشور است.

مسوولان ورزش و فوتبال ساری اگر حمایت جدی از این تیم را در دستور کار خود قرار دهند دیگر نیازی به صرف هزینه های فراوان برای خرید تیم نیست و می توان باز هم به فکر بزرگی فوتبال این شهر در فوتبال کشور و ماندگاری طولانی مدت فوتبال ساری امیدوار بود . ک/4

7331/1654