ثروتی در کار نیست!
در حقیقت، گزارش‌های موجود، صحبت از ثروت‌های مجازی باشگاه‌ها می‌کنند چرا که امروزه فوتبال به دلایل شرط‌بندی‌های رسمی و غیررسمی، به مقوله خیلی گرانی تبدیل شده است. در واقع، جذب بازیکنان، هزینه‌های سنگینی برای باشگاه‌ها در پی دارد چون اگر این گونه نباشد از راه به در کردن آنها به کار ساده‌ای تبدیل خواهد شد.
وقتی از ثروت صحبت می‌کنیم یعنی در مورد ایجاد افزایش ارزش افزوده هنگفت بحث می‌کنیم. به این تعبیر، آیا باشگاه‌های ورزشی بزرگ، قابل رقابت با بانک‌های بزرگ یا تولیدکننده‌ها و صادرکنندگان مطرح هستند؟ آیا باشگاهی را در جهان می‌شناسید که قابل رقابت با کارخانه دایملر بنز یا ایرباس یا تولیدی‌های بزرگ دنیا باشد؟
باشگاهی مثل رئال مادرید مسلما با مشکلات کمتری نسبت به باشگاه‌هایی در اندازه‌های هوفنهایم روبه‌رو است، ولی به هر حال، هوفنهایم گردش امور خودش را در حد خود می‌چرخاند و رئال در حد خود.
این که گفته می‌شود برای انتقال بازیکنی، 130 یا 150 میلیون یورو اختصاص می‌یابد هم مورد پذیرش من نیست چون معتقدم این ارقام صرفا در دفاتری سیاهه می‌شوند.
از رئال‌مادرید در کنار منچستریونایتد به عنوان ثروتمندترین باشگاه‌های دنیا نام برده می‌شود در حالی که اگر به میزان بدهی‌های همین رئال‌مادرید نگاهی بیندازیم می‌بینیم آن باشگاه با چه بدهی سنگینی نیز روبه‌رو است. در حقیقت دولت اسپانیا با مدارا به رئال و بارسا نگاه می‌کند وگرنه آنها را به دلیل حجم سنگین بدهی‌هایشان، در ردیف ورشکسته‌های این کشور قرار می‌داد.
من رئال را ثروتمند نمی‌دانم چون بخش زیادی از ثروت آنها، به قیمت بازیکنانشان اطلاق می‌شود، حال آن که وقتی رئال صاحب پول کلانی می‌شود که بتواند همزمان، 20 بازیکن خود را با قیمت واقعی‌شان بفروشد، در حالی که اصلا چنین چیزی ممکن نیست و در آن صورت، اصلا رئالی باقی نخواهد ماند.
این که گفته می‌شود پرسپولیس باشگاه ثروتمندی است در قیاس با باشگاهی مثل شاهین بوشهر است ولی به واقع ثروت باشگاهی مثل پرسپولیس در برابر کارخانه‌هایی مثل سایپا و ایران‌خودرو کاملا ناچیز به نظر می‌رسد.
در مجموع، در بحران اقتصادی کنونی دنیا، فوتبال نیز در شرایط بد اقتصادی قرار دارد؛ طوری که هر از گاهی صحبت‌هایی از اعتصاب‌هایی در فوتبال ایتالیا، اسپانیا یا... درخصوص دریافت حقوق و مزایای بازیکنان به گوش می‌رسد.
بهمن فروتن - سرمربی تیم فوتبال مس رفسنجان
