علی جواد دهقان ـ خبرگزاری پارس فوتبال

صحبت درباره رونالدو است. اکنون 35 ساله است، همه با افتخاراتش آشنا هستند. یکی از بی شمار سوپر استارهای فوتبال برزیل. دارنده رکورد گلزنی تمام ادوار جام جهانی که بنظر نمی رسد تا مدتها قابل جابجایی باشد! سه بار در فینال جام جهانی حضور داشته است و دو بار بر جام قهرمانی بوسه زده است (تصویر او به هنگام بوسه زدن بر جام 2002 فراموش شدنی نیست). سه بار نیز برترین بازیکن سال فوتبال جهان شده است و این لیست ادامه دارد.
فوتبال را از برزیل شروع کرد و در اروپا ادامه داد. از هلند گرفته تا ایتالیا و اسپانیا. هر باشگاهی که رفت بزرگ بود چون خودش بازیکن بزرگی بود. کروزریو، آیندهوون، بارسلونا، اینتر میلان، رئال مادرید، آث میلان و سرانجام کورین تیانس. به او لقب مریخی دادند. یعنی در سیاره ما بی نظیر هستی. تصاویر ناخوشایندی نیز از او به یاد داریم. رفتنش از اینتر به رئال مادرید در اوج دوران حرفه ای اش، نقطه تاریکی است که همچنان برای بسیاری ابهام برانگیز است. تنها گذاشتن باشگاهی که دوران سنگین مصدومیت او را تحمل کرد. او اگر بیشتر قدر خودش را می شناخت دست نیافتنی ترین بازیکن تمام دوران می شد. اضافه وزن او را در این سالهای آخر که می بینیم این تفاوت محسوس است. سرانجام مصدومیت دوباره کار دستش داد و او در فوریه 2011 تصمیم گرفت که از فوتبال کناره گیری بکند با بیان این جمله که: «ترک کردن چیزی که من را خیلی خوشحال می سازد خیلی سخت است. من می خواستم ادامه بدهم اما من باید آگاه باشم که سلامتی ام را از دست می دهم».
ستاره برزیلی اکنون عضو کمیته برگزاری جام جهانی 2014 برزیل است و تلاشهایش را معطوف به خوب برگزار کردن جام جهانی در کشوری کرده است که اگر اغراق نکرده باشیم زیبایی فوتبال تا حدود زیادی مدیون بازیکنان آن است.
در ادامه مصاحبه فیفا دات کام با رونالدو را می خوانیم.

فیفا ـ بعنوان یک عضو کمیته برگزاری جام جهانی 2014 برزیل، انتظار شما از این تورنمنت چیست؟
ما خیلی افتخار می کنیم که میزبان جام جهانی در برزیل هستیم. ما می خواهیم از این فرصت بزرگ استفاده بکنیم چرا که برای مردم در کل خیلی اهمیت دارد، سرمایه‌گذاری بزرگی در زیرساختها، فرودگاهها، متروها، بیمارستانها و هتلها صورت گرفته است. اینها سرمایه هایی خواهند بود که در ادامه باقی می مانند. مواردی که گفتم فقط یکی از چیزهایی است که همراه جام جهانی می تواند توسعه بیابد.
فیفا ـ درباره حضور سلسائو در این بازیها چه نظری دارید؟
نسل جدیدی در تیم ملی برزیل از راه رسیده است که یقیناً بهترین نمایش شان را تاکنون ارائه نداده اند. من فکر می کنم فرصت بیشتری می خواهند تا به اوج برسند. اما از اکنون تا سال 2014 فرصت کافی وجود دارد تا به سطح خوبی از ثبات و جنگندگی برسند و قادر به کسب قهرمانی باشند.
فیفا ـ نیمار، الساندرو پاتو و گانزو در زمره بازیکنان نسل جدید فوتبال برزیل به شمار می‌آیند. نظر شما درباره این سه گانه چیست؟
آنها خیلی جوان هستند و برزیلی های مستعدی هستند که برای باشگاههایشان خوب درخشیده اند. من فکر می کنم که نیمار در بهترین وضع ممکن است چرا که فقط 19 ساله است و دارای توانایی شگفت انگیزی نیز است. او گلهای زیادی زده است و به همراه برزیل پیروزی نیز بدست آورده است. تجربه بین المللی او ـ به همراه سانتوس در فینال جام باشگاههای جهان در سال 2011 ـ در مقابل بارسلونا، تجربه خوبی نبود اما من مطمئن هستم که درس خوبی برای او بود. پاتو نیز که خود را در اروپا به اثبات رسانده است، در حالیکه گانزو نیز خیلی خوب است ولی فقط با این مصدومیتهایی که دارد به شانس بیشتری نیاز دارد.
فیفا ـ آیا شما فکر می کنید که هنوز هم زمینه حضور بازیکنان با تجربه ای همچون رونالدینیو یا کاکا فراهم است؟
بازیکنان موثری هستند. این بستگی به فرم آنها دارد. اگر بازی خوبی ارائه دهند در جام جهانی نیز حضور می یابند. تجربه آنها برای بازیکنان جوان در تیم خیلی اساسی خواهد بود.
فیفا ـ حضور برزیل را در رنکینگ فیفا چگونه می‌بینید؟
در حال حاضر در جمع سه تیم برتر دنیا نیستیم اما فکر می کنم که در میان پنج تیم برتر دنیا هستیم حتی اگر در حال حاضر آنچنان این مسئله به وضوح دیده نشود. تغییرات خیلی آسان صورت نمی گیرد و این بازیکنان جوان نیاز به زمان دارند تا خودشان را نشان دهند. لازم نیست بترسیم. آنها باید زمان داشته باشند تا نتایج خوبی بگیرند.
فیفا ـ اگر شما بخواهید یک بازیکن را که برچسب رونالدوی جدید به او بخورد انتخاب کنید، آن فرد چه کسی خواهد بود؟
لئوناردو دامیائو، از اینترناسیونال پورتو آلگره. او بلند قد، قوی و همچنین گلزن خوبی است و در نبردهای هوایی هم خوب می‌جنگد و با هر دو پا توانایی بازی دارد. او در سال 2014 نقش بزرگی خواهد داشت.
فیفا ـ اجازه بدهید به دوران فوتبالی خودتان سری بزنیم. شما در برزیل، اسپانیا و ایتالیا بازی کردید، به نظر شما هواداران در کدام یک از این کشورها، بیشتر احساساتی هستند؟
من فکر می کنم که همه آنها دیوانه فوتبال هستند، اگرچه به شکلهای مختلف از یک بازی لذت می برند. در برزیل استادیوم ها خیلی قدیمی هستند و هواداران مجبورند بایستند و با بالا و پایین پریدن از تیمشان حمایت کنند. بنابراین به شکل فرمالیته در اروپا نیست و جو هیجان انگیزی در آنجا وجود دارد. در اروپا با اینکه نسبت به برزیل سردتر است ولی تماشاچی حضور واقعی خود را نشان می دهد بخصوص در دربی های بزرگی که که یک نمایش بزرگ است.
فیفا ـ براساس تجربه خودتان، شما چگونه فوتبال باشگاهی در برزیل و اروپا را با هم مقایسه می کنید؟
فوتبال اروپایی سریعتر است و جنگنده تر از برزیل هست ولی در برزیل هنوز در فرهنگ ما بازی کردن کندتر است و بیشتر تمرکز بر سبک فوتبال است. بازی کردن در همه جا تغییر یافته هست و این مسئله ای است که ما باید آن را یاد بگیریم. من فکر می کنم که استاندارد بازی کردن در اروپا از هر جایی بالاتر است. با این وجود، هنگامی که جام جهانی فرا برسد و استادیوم های جدید و زیر ساختهای جدید ایجاد بشوند این تغییر در برزیل نیز صورت خواهد گرفت.
فیفا ـ از میان همه تیمهایی که بازی کرده اید، کدام تیم، همچنان برایتان به یادماندنی تر است؟
من به رئال مادرید تمایل زیادی دارم بخاطر اینکه فکر می کنم که بهترین دوره فوتبالی ام بود. همچنین از بودن در اینتر نیز لذت می بردم، من عاشق تیم و شهر میلان بودم. اما هر جایی که بازی کردم دوستان زیادی پیدا می کردم و اوقات خوبی داشتم.
فیفا ـ به دوران ابتدای فوتبال تان برویم، به همراه برزیل به جام جهانی 1994 امریکا رفتید در حالی که فقط 17 سال داشتید؟
خیلی مهم بود. دیدن بازیکنانی همچون روماریو و ببتو تاثیری اساسی در آینده من گذاشت. من قادر بودم از آنها درس بگیرم، به جزئیات کارشان توجه کنم، این که چگونه تمرین می کنند، چگونه تمرکز پیدا می کنند. روماریو عادت داشت درباره من همچون یک رئیس رفتار کند، کفشهایش و قهوه اش را بیاورم چون که من بازیکن جوان تیم بودم اما او همیشه با احترام با من رفتار می کرد که همین مسئله تاثیرش را در تیم گذاشت.
فیفا ـ در فرانسه 1998 شما موقعیت خودتان را در تیم پیدا کردید، با وجود اینکه تیم در فینال مقابل میزبان تن به شکست داد. چه احساسی درباره آن تجربه دارید؟
من خاطره های خوبی از 1998 دارم. ما بازیهای خوبی تا فینال داشتیم، فینالی که ما مقابل فرانسه خیلی ضعیف بازی کردیم. اما من ترجیح می دهم تا جو آن روز را به یاد بیاورم. من تلاش داشتم تا در آن مسابقه خوب بازی کنم، ما همه کاری کردیم اما بازی کردن در فینال جام جهانی در مقابل ملت میزبان خیلی سخت بود بخصوص هنگامی که زیدان نیز اوج گرفته است. اما جام جهانی 2002 را نیز ببینید که ما عنوان قهرمانی را کسب کردیم در حالی که آنها در همان دور اول حذف شدند و به خانه برگشتند.
فیفا ـ از جام جهانی کره ـ ژاپن 2002 بیشتر بگویید.
من قبل از آن بازیها مصدوم بودم و درباره حضور به موقع تردید وجود داشت اما به محض اینکه من با دوستانم شروع به تمرین کردیم فهمیدم که جام جهانی بزرگی را در پیش داریم. ما تیم واقعا بزرگی داشتیم که خیلی منسجم و خیلی متحد بود و در نهایت خیلی موثر. این تیم بهترین تیم ملی برزیلی بود که من در آن بازی کردم. ما توانایی این را داشتیم که در هر سطحی کارمان را بکنیم. فراتر از آن، بزرگترین خاطره من نیز است، شما به سادگی نمی توانید قهرمانی در یک جام جهانی را توصیف کنید.
فیفا ـ به زمان حال برگردیم، کدام تیم را در حال حاضر بیشتر دوست دارید؟
من نوع بازی کردن مادرید را دوست دارم اما شما نمی توانید بارسلونا را نیز انکار کنید که یک تیم عالی است. آنها ممکن است همیشه خوب نباشند اما به نظر می رسد هر کاری را ساده ساخته اند. هر بازیکنی در هر سطح تیم می داند که نباید فرصت را از دست بدهند، آنها توانایی نگه داشتن توپ را دارند و با حوصله در مقابل حریف کار می کنند. کار بزرگی که گواردیولا انجام داده است قابل تحسین است. بارسا یکی از بهترین تیمهایی هست که من در 35 سال عمرم در این سیاره دیده ام. این حرفهای من ممکن است با مادریدی بودن من در تناقض باشد اما من فکر می کنم که ما می توانیم با قهرمانی مان (در امسال) آنها را به چالش بکشیم.
فیفا ـ نکند هنگامی که بازی آنها را دیدید، خواستید تا کفشهایتان را به یکباره آویزان کنید؟
نه، نه! (خنده) من از دورانی که بازیکن بودم لذت بردم و اکنون من بعنوان یک هوادار لذت می برم.
فیفا ـ در پایان، بازیکنان تیم برزیل منتخب تان را بگویید؟
کار سختی است، اما من با تافارل کار کرده ام، کافو، آلدایر، لوسیو، روبروتو کارلوس، جونیور، زیکو، ریولینو، پله، رومایو و خودم! این تیم خیلی تهاجمی است! همه جنگنده هستند! (خنده)