برای استفاده از همه امکانات سایت باید جاوا اسکریپت مرورگر خود را فعال کنید.

رونالدو: رئال را می‌پسندم، ولی از بارسا هم نمی‌توان گذشت

ورزش > فوتبال  - همشهری آنلاین - مریم دری‌منش:
مطمئنا رونالدو نیاز به معرفی چندانی ندارد. موفقیت‌های این بازیکن 35 ساله برزیلی، خود گویای همه چیز است.

این پدیده بهترین گلزن تمام تاریخ جام جهانی، دو بار قهرمان جهان، سه بار مرد سال فوتبال جهان،‌ و دو بار برنده توپ طلای اروپا می‌باشد. به خصوص که با غلبه بر یک سری مصدومیت‌های پیچیده زانو، توانست نامش را در "کتاب طلایی" فوتبال جهان ثبت کند.

گلزن سابقی که در تیم‌هایی چون بارسلونا،‌ رئال مادرید، آ.ث و اینتر میلان بازی می‌کرده و ‌در حال حاضر در کمیته سازماندهی جام جهانی 2014 برزیل فعال می‌باشد، گفتگویی با سایت فیفا انجام داده است.

رونالدو،‌ شما عضو کمیته سازماندهی جام جهانی هستید. چه انتظاری از این تورنمنت دارید؟

ما افتخار می‌کنیم که جام جهانی را در برزیل برگزار می‌کنیم. این به ما شانس پیشرفت زیادی می‌دهد و این برای مردم ما از همه چیز مهم‌تر است. چرا که این تورنمنت سبب سرمایه‌گذاری‌های بزرگی در ساختارهای زیربنایی،‌ فرودگاه‌ها،‌ خیابان‌ها،‌ بیمارستان‌ها و هتل‌ها می‌شود. این‌ها میراثی خواهد بود که برای تمام زمان‌ها می‌ماند و فقط یک جام جهانی می‌تواند چنین کاری بکند.

شانس برزیل در این جام را چگونه می‌بینید؟

تیم ملی برزیل با یک تغییر نسل مواجه شده است و مسلما در حال حاضر بهترین فوتبال را بازی نمی‌کند. من فکر می‌کنم مدتی زمان می‌خواهد تا تیم ملی خودش را پیدا کند. اما تا سال 2014 هنوز وقت هست که روی توانایی‌های تیم کار کرده و قهرمانی را به دست آوریم.

به نظر می‌رسد که نیمار، پاتو و گانزو بازیکنان برجسته این نسل باشند. چه انتظاری از آنها دارید؟

آنها سه استعداد بسیار جوان هستند که می‌توانند خود را در باشگاهشان نشان دهند. من فکر می‌کنم بااستعدادترین آنها نیمار است که فقط با 19 سال سن توانایی‌های غیرقابل باوری دارد. او گل‌های زیادی می‌زند و برزیل را تسخیر کرده است. تجربه بین‌المللی که در مقابل بارسلونا داشت، گرچه خوب نبود،‌ولی خیلی برایش آموزنده بود. پاتو تا الان استعدادش را در اروپا ثابت کرده، و گانزو هم خیلی خوب است. او فقط کمی شانس در رابطه با آسیب‌دیدگی لازم دارد.

آیا هنوز در تیم ملی جایی برای بازیکنان قدیمی مثل رونالدینیو و کاکا وجود دارد؟

البته، آنها بازیکنان مهمی هستند. نقشی که آنها در زمین ایفا خواهند کرد، بستگی به نوع بازی تیم و این که آیا آنها در شرایط مطلوب بدنی باشند، در زمان برگزاری جام جهانی دارد. اما آنها خارج از میدان هم وظایفی دارند. تجربه آنها در چنین تیم جوانی سرنوشت‌ساز خواهد بود.

به نظر شما تیم فعلی برزیل در مقایسه با بهترین تیم جهان چه جایگاهی دارد؟

ما هنوز روی سکو نیستیم، ولی تصور می‌کنم یکی از پنج تیم برتر دنیا باشیم، حتی اگر بازی متوسطی ارائه دهیم. برگشت به روال اولیه اصلا راحت نیست، و این بازیکنان جوان باید پخته شوند. جای شکی در این نیست. آنها به زمان نیاز دارند تا نتایج خوبی کسب کنند.

اگر بخواهید از یک "رونالدوی جدید" نام ببرید، او چه کسی خواهد بود؟

لئوناردو دامیائو از باشگاه اینترناسیونال آلگره. او بزرگ، قدرتمند، یک گلزن خیلی خوب،‌ سرزنی قوی و دوپاست. مطمئنا در سال 2014 نقش مهمی ایفا خواهد کرد.

خب حالا از دوران بازیگری شما صحبت کنیم. شما در ایتالیا، برزیل و اسپانیا بازی کرده‌اید. تماشاگران کدام‌یک ازاین کشورها فوق‌العاده‌تر بودند؟

فکر می‌کنم در هر سه این کشورها تماشاگران دیوانه فوتبال هستند، ولی هرکدام به نوعی متفاوت از دیگری علاقه‌شان را نشان می‌دهند. در برزیل ورزشگاه‌هایی بسیار قدیمی داریم و در برخی از آنها تماشاگران مجبورند ایستاده تیمشان را تشویق کنند، آنها بالا و پایین می‌پرند و حسابی عرق می‌ریزند. به علاوه آنجا هوا خیلی گرم است و مردم مثل مردم اروپا رسمی نیستند. فضا در برزیل پرشورتر است. در اروپا هوا سردتر است، ولی مردم آنجا هم در ورزشگاه‌ها پرحرارت هستند، به خصوص در دربی‌ها که همیشه غوغای خاصی وجود دارد.

با توجه به تجربیات خودتان چه تفاوتی میان فوتبال اروپا و فوتبال برزیل وجود دارد؟

فوتبال اروپا همواره سریع‌تر بوده و بر مبارزه تاکید دارد و رقابت در آنجا بیشتر از برزیل است. اما در برزیل فوتبال آهسته‌تر بوده و کنترل توپشان قوی‌تر است. در مجموع باید بدانیم که شیوه بازی تغییر کرده است. فکر می‌کنم در اروپا استاندارد فوتبال بالاتر از جاهای دیگر است. به علاوه من معتقدم که برزیل پس از جام جهانی با ورزشگاه‌های جدید و یک ساختار دیگر، به پیشواز این تغییرات خواهد رفت.

• شما در تیم‌های زیادی بازی کرده‌اید. کدام باشگاه به خصوص در قلب شما جای گرفته است؟

من هنوز با لذت، دوران بازی‌ام در رئال مادرید را به یاد می‌آورم. فکر می‌کنم آن دوران بهترین دوران بازیگری‌ام بود. در اینتر هم دوران خوشی را داشتم، هم باشگاه و هم شهر میلان در قلب من جای دارند. اما در هر جایی که بازی کردم، دوستان زیادی پیدا کرده و دوران خوبی را تجربه کردم.

برویم سراغ بازی‌های شما در تیم ملی برزیل. چقدر برایتان اهمیت داشت که تنها با 17 سال سن به جام جهانی 1994 آمریکا بروید؟

خیلی اهمیت داشت. امکان تجربه بازی در کنار بازیکنانی در حد و اندازه روماریو یا ببتو، برای آینده من تعیین‌کننده بود. توانستم از آنها یاد بگیرم، به جزئیات کارشان توجه کنم ببینم که چطور تمرین و روی کارشان تمرکز می‌کنند. روماریو همیشه مرا بیرون می‌فرستاد تا کفش‌ها و قهوه‌اش را بیاورم،‌ چون من بازیکن جوان تیم بودم. اما همیشه با من با احترام رفتار می‌کرد. این دقیقا سلسه‌مراتب تیمی بود.

چهار سال بعد شما بخش ثابت و فعال تیمی بودید که در فینال در مقابل میزبان شکست خورد. یادآوری این رویداد چه حسی در شما ایجاد می‌کند؟

من خاطرات بسیار خوبی از سال 1998 دارم. آن جام تا فینال یک جام جهانی جنجالی بود. ما در فینال مقابل فرانسه خیلی بد بازی کردیم. اما من هنوز هم با لذت حال و هوای آن روز را به یاد می‌آورم. در آن بازی من سعی کردم خوب بازی کنم. همه ما تلاش کردیم. اما در فینال یک جام جهانی، بازی کردن مقابل میزبان خیلی دشوار است، به خصوص وقتی زیدان یک روز خوب داشته باشد. بعدها وقتی ما دو نفر هم‌باشگاهی شدیم، کمک زیادی به پیشرفت من کرد. ولی در سال 2002، وقتی ما قهرمان جهان شدیم، انتقام گرفتم و فرانسوی‌ها پس از همان مرحله اول مجبور شدند به خانه برگردند.

کمی در خصوص تجربیاتتان در جام جهانی کره/ژاپن توضیح دهید.

من مصدوم بودم و معلوم نبود به موقع به فرم مطلوب برسم. اما وقتی در بازی‌های دوستانه شرکت کردم، دانستم که جام جهانی فوق‌العاده‌ای خواهد شد. به علاوه ما یک تیم عالی داشتیم، ‌خیلی باثبات و با هماهنگی بسیار بالایی که در پایان هم واقعا موثر واقع شد. آن بهترین تیم برزیل بود که من در آن بازی کرده بودم. ما درهمه زمینه‌ها بهترین کیفیت را داشتیم. همچنین آن جام بهترین خاطره من است. قهرمانی در یک جام جهانی غیر قابل توصیف است.

دوباره به زمان حال برگردیم. کدام تیم در حال حاضر تیم محبوب شماست؟

من سبک بازی رئال مادرید را می‌پسندم. اما از تیم عالی بارسلونا هم نمی‌توان گذشت. آنها با سروصدا فوتبال بازی نمی‌کنند، وهمه چیز در بازی‌شان ساده به نظر می‌رسد. هر بازیکنی هر زمان و در هر منطقه دقیقا می‌داند که چه کاری می‌کند و نیز این توانایی را دارد که توپ را حفظ کند، و با بردباری‌ خود را به دروازه حریف می‌رساند. این نمایانگر کار خوبی است که گواردیولا توان انجام آن را دارد. این تیم یکی از بهترین تیم‌های است که من در طول 35 سال عمرم دیده‌ام. به عنوان هوادار مادرید برایم گوارا نیست که به این مطالب اقرار کنم، ولی با وجود این فکر می‌کنم که ما امسال می‌توانیم چند عنوان را از آنها بگیریم.

وقتی بازی تیم را تماشا می‌کنید،‌ آرزو نمی‌کنید که می‌توانستید به میادین برگردید؟

نه،‌ نه. من دوران بازی‌ام را سپری کرده و از آن لذت برده‌ام و حالا به عنوان هوادار از فوتبال لذت می‌برم.

در پایان یک سوال دیگر: اگر می‌خواستید بهترین تیم تمام زمان‌های برزیل را برگزینید،‌ چه کسانی را انتخاب می‌کردید؟

کار سختی است،‌ اما من تافارل،‌ کافو، آلدایر، لوسیو، روبرتو کارلوس، جونیور، زیکو، ریوه‌لینو، پله و روماریو را انتخاب می‌کنم .... و طبیعتا خودم! یک تیم کاملا تهاجمی!

تاریخ: 1391/2/5
اشتراک گذاری:          
لینک کوتاه:

نظرات
نام:
ایمیل:
وب سایت:
متن:
کد امنیتی:کد امنیتی
تکرار کد امنیتی: