حدود 100 نفر از هواداران استقلال از دقايقي قبل از سوت آغاز بازي راه‌آهن و سپاهان در ورزشگاه اكباتان تهران انتظار بازيكناني را مي‌كشيدند كه به زعم آنها نامهربانانه استقلال راترك كردند.
به محض ورود سپاهان به زمين مسابقه اين عده اعتراض به خسرو حيدري را كه در تركيب اصلي حضور داشت، آغاز كردند. فقط كافي بود توپ به خسرو حيدري برسد تا استقلالي‌ها ورزشگاه را روي سرشان بگذارند و به بازيكن پابه توپ سپاهان حمله كنند.آنها در تمام طول بازي راه آهن را تشويق كردند و اين شايد براي اولين بار بود كه مديريت راه آهن براي غريب نماندن در ورزشگاه خانگي دست به دامن تماشاگران اجاره‌اي نشد. در دقايق پاياني بازي كار به جاهاي باريك كشيد و تماشاگران منتسب به استقلال كه پرچم‌هاي آبي رنگ در دست داشتند با ركيك ترين الفاظ خسرو حيدري را خطاب قرار دادند. حيدري كه تا اين لحظه انگار پنبه در گوش هايش گذاشته بود بالاخره از كوره در رفت و چند واكنش منفي نسبت به تماشاگران نشان داد. بازيكن ديگري كه از حملات كلامي در امان نماند.

رضا عنايتي بود. او در واكنش به اين اتفاقات مي‌گويد:

 آقايان 90 دقيقه به كساني كه سال‌ها براي استقلال زحمت كشيدند فحش دادند و خسته نشدند. به نظر من خسرو حق داشت واكنش نشان دهد. وقتي پاي ناموس وسط بيايد ما از همه چيزمان مي‌گذريم. تماشاگران استقلال و پرسپوليس مي‌خواهند بازيكناني كه دوست‌شان دارند تا ابد در تيمهاي‌شان بمانند و به آينده خود فكر نكنند. اين تفكر حرفه‌اي نيست. اعتراف مي‌كنم سال گذشته با انتخاب استقلال اشتباه بزرگي مرتكب شدم و به كساني اطمينان كردم كه ارزش اطمينان كردن نداشتند. اينجا در سپاهان وقتي امير قلعه نويي را كنار زمين مي‌بينيم اعتماد به نفسم بالا مي‌رود.» تماشاگران استقلال در اين بازي حتي به امير قلعه نويي هم رحم نكردند و از خجالت او هم درآمدند.