ورزش > آبی  - علی شاکری:
ناکامی تیم ملی واترپلو در چهاردهمین دوره مسابقات جا‌م‌جهانی رومانی و به‌خصوص شکست‌های این تیم با اختلاف فاحش در برابر حریفان اروپایی موجب شد تا با گذشت چند هفته هنوز انتقادات پیرامون این تیم و نتایج آن فروکش نکند و واترپلو در برزخ سیر کند.

این در حالی است که کنار گذاشتن اکثریت قریب به‌اتفاق بازیکنان این تیم با واکنش‌هایی از سوی کنارگذاشته‌شدگان در رسانه‌ها توأم شده و آنان به نوعی به تصمیم فدراسیون و کمیته فنی واکنش نشان داده‌اند. در این میان فدراسیون و کمیته فنی نیز واکنش نشان دادند و به رغم دفاعیه تنی چند از بازیکنان، تصمیم خود را مبنی بر ایجاد دگرگونی کامل در واترپلو و آن هم در آستانه بازی‌های آسیایی گوانجو گرفته‌اند و ترجیح می‌دهند تا زیربنای جدیدی برای این رشته جذاب گروهی آبی برای آینده طراحی کنند؛ رشته‌ای که با کسب مدال طلای بازی‌های آسیایی 1974 تهران به سر زبان‌ها افتاد و پس از آن باوجود مطرح بودن و کسب 2مدال برنز قهرمانی آسیا هرگز نتوانست مدالی را باوجود حضور منظم در اکثر دوره‌های بازی‌های آسیایی به‌رغم تبلیغات بسیار، به دست آورد.

ناکامی واترپلو تبعات سنگینی به همراه داشت تا جایی که اختلاف نظر بر سر اعزام این تیم به بازی‌های آسیایی گوانجو بالا گرفته است. اینکه آیا این رشته می‌تواند دوباره به پاخاسته و با تغییر ساختار به روزهای خوب دهه‌های گذشته برگردد باید منتظر ماند.
در این گزارش ضمن انعکاس دیدگاه‌های اعتراض‌آمیز تنی‌چند از بازیکنان کنارگذاشته‌شده به تصمیم فدراسیون و کمیته فنی واترپلو به سراغ آیت‌اللهی، رئیس‌فدراسیون شنا و همچنین خسروامینی، عضو برجسته کمیته فنی واترپلوی آسیا و جهان رفته‌ایم تا از زوایای مختلف نگاهی داشته باشیم به مشکلات این روزهای ورزشی که 36سال پیش با مردانی چون حیدرشبخانی، بهرام توکلی،‌ فیروز محمدی، مرتضی شریعت، احمد پیدایش،‌ رضا کامرانی، حسین نسیم،‌ داریوش موحدی،‌ حسین توکلی، عبدالرضا مجدپور و احمد یاقوتی برای نخستین‌بار در استخر شنای مجموعه ورزشی آزادی لقب گروه شگفتی‌ساز کاروان ورزشی ایران را در بازی‌های آسیایی به خود اختصاص دادند.

حرف‌های بازیکنان معترض

سجادعبدی یکی از دروازه‌بانان تیم ملی واترپلو در مورد اقدام کمیته فنی می‌گوید: «کمیته فنی خود را پشت عملکرد ضعیف مربی‌روس پنهان کرده و بازیکنان را قربانی کرده است».

وی با اشاره به حذف 12بازیکن تیم ملی واترپلو افزود: «اینها همان‌هایی هستند که در کاپ قهرمانی آسیا به عنوان دوم دست پیدا کردند و فدراسیون به واسطه این موفقیت تبلیغات زیادی کرد. چطور شد که این تیم باوجود قابل پیش‌بینی‌بودن نتایجش در چنین سطحی از مسابقات کم‌کار معرفی می‌شود؟»

عبدی با دور از اخلاق خواندن چنین تصمیمی می‌گوید: «مگر رئیس فدراسیون با اعلام قابل‌پیش‌بینی‌بودن نتایج کاپ جهانی رومانی، مسئولیت نتایج را پیش از آ‌غاز بازی‌ها برعهده نگرفته بود؟ چطور شده که کمیته فنی خود را پشت عملکرد ضعیف مربی روسی که از سوی همین فدراسیون دعوت شده بود پنهان کرده و بازیکنان را قربانی می‌کند؟ این دور از اخلاق است».

از سوی دیگر میثم جعفری یکی دیگر از بازیکنان حاضر در رومانی نیز با اعتراض به تصمیم کمیته فنی می‌گوید: «چطور می‌توان از تیمی که فقط 2هفته تمرین مستمر داشته، انتظار معجزه در مسابقات جهانی داشت؟ بازیکنان تیم ملی سرمایه‌های این ورزش هستند و نباید به راحتی آنها را کنار گذاشت. مگر می‌توان از تیمی که در آسیا چهارم است، انتظار عملکرد درخشان مقابل 7تیم برتر جهان را داشت؟ این رقابت‌ها دستاوردی برای ما به جز خنده دیگران به همراه نداشته است».

تکذیب انحلال تیم ملی

شکست‌های سنگین و کیسه‌گل حریفان شدن در چهاردهمین دوره مسابقات جام‌جهانی رومانی کافی بود تا واترپلو در آستانه بازی‌های آسیایی گوانجو با تغییرات بنیادین روبه‌رو شود. حذف 12بازیکن از 13بازیکن اعزامی به جام جهانی برای اردوی آماده‌سازی بازی‌های آسیایی گوانجو حتی از سوی خیلی‌ها به انحلال تیم ملی واترپلو تعبیر و تفسیر شد، اما این موضوع را فدراسیون شنا به‌شدت تکذیب کرده است. در حالی که هم وحید مرادی، رئیس پیشین فدراسیون شنا و هم آیت‌اللهی، رئیس کنونی فدراسیون هر دو به‌رغم شکست‌های سنگین تیم ملی نفس حضور در جام‌جهانی را با ارزش می‌خوانند، معلوم نیست چگونه کمیته فنی واترپلو در قدم اول رأی به اخراج «استانیسلاو پیواروف» روسی و در گام بعدی بر لزوم تغییرات گسترده در این تیم، آن هم تنها با دعوت از یک بازیکن از تیم قبلی تاکید کرده است.

در این بین آنچه بیشتر عجیب می‌نماید تناقض در واکنش‌های پس از شکست و طبیعی جلوه دادن ناکامی تیمی است که با نداشتن آمادگی لازم و به‌رغم اذعان به بی‌تفاوتی تعدادی از بازیکنانش که غیابا محکوم شدند، پا را از حد زنگ تفریح حریفان شدن فراتر گذاشت و اسباب خجالت واترپلوی ایران و آسیا آن هم در یک رویداد جهانی شد. اگر چیزی که آیت‌اللهی، رئیس فدراسیون شنا می‌گوید درست باشد، پس لزومی برای این همه تغییرات نبوده است؛ «حد و اندازه این تیم در جام جهانی رومانی همین بود که دیدید. این اختلاف واقعی ما با تیم‌های اروپایی است. شاید اگر خیلی خوب هم ظاهر می‌شدیم این اختلاف 2 تا 3 گل هم می‌توانست کاهش یابد ولی در نهایت چندان فرقی نمی‌کرد. وقتی چین، قهرمان آسیا با شرایطی شبیه به ما به حریفان اروپایی می‌بازد ما که جای خود داریم.»

رئیس فدراسیون شنا در حالی در گفت‌وگو با خبرنگار همشهری در پاسخ به این سوال که «آیا نتایج به دست آمده در حد و اندازه و شأن واترپلوی ایران در جام جهانی بوده است؟» جمله بالا را بیان کرده که بلافاصله به نوعی دیگر یادآور شده که از نتایج این تیم چندان راضی نبوده است؛ «با این تیم نمی‌شد افق آینده را روشن دید و این تیم با این شرایط نه مطلوب سازمان تربیت بدنی بود و نه فدراسیون شنا و چاره‌ای جز تغییر نبود. از حضور در جام‌جهانی همچنان دفاع می‌کنم. ما اگر نمی‌رفتیم هرگز متوجه نمی‌‌شدیم در کجا ایستاده‌ایم؛ حالا به این نتیجه رسیده‌ایم که جلوی ضرر را هر موقع بگیریم استفاده است. به همین دلیل در 3ماه مانده به بازی‌های آسیایی در اندیشه‌ ایجاد تیم جدیدی برآمده‌ایم که مطمئنا در 4سال آینده می‌توان روی مدال‌آوری آن حساب کرد».

ماحصل عملکرد 10سال گذشته

رئیس فدراسیون شنا انتقادکنندگان امروز را همان کسانی می‌داند که در ساختن تیم کنونی نقش داشته‌اند و عملکرد تیم واترپلو را ماحصل عملکرد 10سال گذشته فدراسیون قبلی می‌داند؛ «تمام کسانی که امروز انتقاد می‌کنند نقش اصلی در تاروپود تیم فعلی و نتایج آن داشته‌اند وگرنه این تیم که حاصل عملکرد چندماه اخیر فدراسیون کنونی نیست. این شکست‌ها حاصل ترس و 15سال شرکت نکردن در مسابقات قهرمانی آسیا است که منجر به کسب چنین نتایجی برای تیم ملی واترپلو شده است». وی درباره تاثیرات نامطلوب دگرگونی کلی در گرفتن نتیجه در بازی‌های آسیایی گوانجو می‌گوید: «چندان تفاوتی ندارد. شاید با تیم قبلی ششم می‌شدیم و حالا با تیمی جوان با یکی دو پله تفاوت حداقل می‌توانیم برای آینده کسب تجربه کنیم».

آیت‌اللهی در همین حال شایعات موجود مبنی بر عدم به‌کارگیری بازیکنان جام‌جهانی رومانی را در تیم ملی اعزامی به گوانجو تکذیب می‌کند؛ «از بسیاری از بازیکنان اعزامی به رومانی در ترکیب تیم گوانجو استفاده می‌کنیم و شاید دیگر نیازی به تعدادی از بازیکنانی نباشد که چندان انگیزه‌ای برای بازی در تیم ملی ندارند».

جذب یک سرمربی صاحب‌نام خارجی

رئیس فدراسیون شنا باوجود دفاع از جذب پیواروف روسی در 4ماه پیش برای همراهی واترپلو در بازی‌های آسیایی و کنارگذاشتن او از سوی کمیته فنی گفت: «در آن موقع پیواروف را به دلیل شناخت از تیم‌های آسیایی و کسب نتیجه در گوانجو جذب کردیم و حالا باتوجه به ساختن تیم جدید به دنبال جذب یک سرمربی سرشناس هستیم که به‌زودی مقدمات حضورش در ایران فراهم خواهد شد».

وی در خصوص اینکه چه زمانی می‌توان به مدال‌آوری تیم جدید امیدوار بود گفت: «این تیم برای مدال‌آوری حداقل به 3سال زمان نیاز دارد و آن وقت می‌توان گفت این تیم محصول فدراسیون کنونی است».

شرم از بی تفاوتی

« برخورد شدید و قاطع با خاطیان و آن دسته از بازیکنانی که عرق ملی نداشتند و در بازی با حریفان بی‌تفاوت بودند تنها نباید به محرومیت از بازی‌های تیم ملی محدود شود. بهترین جریمه این دسته از بازیکنان، محرومیت از حضور در مسابقات باشگاهی است که هرکدام از این بازیکنان را از درآمدهای میلیونی محروم می‌سازد. در برخی از بازی‌ها از شرم ‌آب شدم از اینکه می‌دیدم برخی بازیکنان بعد از بازی‌ به جای ناراحتی لبخند بر لب داشتند و انگار که هیچ اتفاقی نیفتاده است».

این جملات گوشه‌ای از درددل‌های یکی از بزرگان ورزش واترپلوی ایران، آسیا و جهان با همشهری است. خسرو امینی، عضو کمیته فنی واترپلوی فدراسیون جهانی و رئیس‌کمیته فنی واترپلوی آسیا که خود از نزدیک نظاره‌گر این بازی‌ها بوده است در ارزیابی‌اش از نتایج تیم ایران و دلایل ناکامی این تیم می‌گوید: «واقعیت آنکه تفاوت سطح واترپلوی آسیا و اروپا واقعا زیاد است.

این تنها تیم ایران نبود که با چنین اختلاف فاحشی در مقابل رقبا شکست خورد، چین هم به عنوان قهرمان آسیا شرایطی مشابه با تیم ایران داشت. من مهم‌ترین ایرادم به تیم ایران باخت وحشتناک به تیم چین بود؛ ضمن آنکه عمده دلیل شکست‌های سنگین تیم ایران را ناشی از ضعف‌ شنای بازیکنانش می‌دانم». وی افزود:«بازیکنان ایران اصلا توانایی مقابله با حریفان را در شنا نداشتند و در هرکورس چندمتر عقب می‌ماندند. نتیجه آن شد که حریفان در ضدحمله بارها دروازه تیم ایران را گشودند، بدون آنکه با مقاومت چندانی روبه‌رو باشند».رئیس کمیته واترپلوی آسیا ضمن مثبت ارزیابی کردن سیاست فدراسیون و کمیته فنی در برخورد با خاطیان گفت: «فکر می‌کنم با ساختن تیمی جوان و با جذب رادکوی ودویچ، سرمربی سرشناس صربستان که سابقه 3قهرمانی المپیک و جهان را با 3کشور دارد می‌توان به آینده واترپلوی ایران خوشبین بود؛ به شرطی که بازیکنان در محیطی آرام و بدون دغدغه فقط به تمرین و بهترشدن در واترپلو فکر کنند».

دلایل سقوط واترپلو

محسن رضوانی، ناظر کمیته ملی المپیک در واترپلو به همان اندازه که مخالف جدی اعزام تیم ملی واترپلو به مسابقات جام جهانی بود، نسبت به حضور در بازی‎های آسیایی تأکید دارد هرچند که برای ملی‎پوشان شانسی جهت مدال‌آوری قائل نیست.
وی دراین باره می‌گوید: «بارها مخالفت خود را نسبت به حضور در رقابت‎های جام جهانی رومانی اعلام کردم. گفتم که شرکت در این بازی‎ها با توجه به وضعیتی که داریم، سم است و نابودی واترپلو ایران را موجب می‌شود. دلایل مخالفتم را تشریح کردم. گفتم نباید شرکت کنیم چون 1 - بازیکنان آماده نیستند و انگیزه هم ندارند 2 - حضور اینگونه باعث دلزدگی آنها می‎شود و 3 - عملکرد آنها در انظار عمومی تأثیر منفی خواهد داشت. با همه اینها تیم اعزام شد.

ناظر کمیته ملی المپیک برای رشته واترپلو اینگونه ادامه داد که همین باعث شده امروز برای حضور در گوانجو این سؤال مطرح شود که برویم یا نرویم؟ وی تأکید کرد: واترپلو باید در بازی‌های آسیایی شرکت داشته باشد. این نظر من است چون معتقدم در غیراین‌صورت بازی‌های آسیایی 2014 را هم از دست خواهیم داد؛ ضمن اینکه غیبت در این بازی‎ها به منزله ایستایی رشته غایب در کشورش است.

رضوانی در تکمیل صحبت‎های خود و اینکه چرا واترپلو به چنین سرنوشتی دچار شده و باید چه شرایطی برای اعزام واترپلو به چین فراهم شود، خاطرنشان کرد: بازیکنان واترپلو از خردادماه سال گذشته تمرین به معنای واقعی و در حد ملی نداشتند. هرگاه هم که ملی‎پوشان در اردو بودند به نوعی درگیر حاشیه‎ها شدند وگرنه حضور آنها در اردو نصف و نیمه نبود!وی که در 5 دوره بازی‎های آسیایی کاپیتان تیم ملی واترپلو بوده اظهار داشت: 3 ماه فرصت باقیمانده تا بازی‎های آسیایی 2010 کم اما قابل استفاده است. باید در این مدت تمرینات کاملا بدون حاشیه‌ای را برای تیم ملی برگزار کنیم.

در هر شرایطی نباید مانعی برای سفر به چین ایجاد کرد.وی درمورد اینکه اگر واترپلو موفق به تکرار همان عنوان چهارمی دوحه درگوانجو شود راضی‌کننده خواهد بود، گفت: ببینید ایران در بازی‌های جام جهانی اخیر با نتیجه 20 بر 5 مغلوب چین شد، در حالی‌که در دوحه 12 بر 8 شکست خورد. پیروزی خیلی راحت برای چینی‎ها رقم خورد اما آنها 4 سال پیش به قدری بابت شکست ایران خوشحال بودند که پس از بازی یکدیگر را به داخل استخر می‎انداختند. باید به همان شرایط بازگردیم که اگر هم قرار بر باختمان است راحت تن به آن ندهیم.