سپاهان نگران کننده؛ تا اطلاع ثانوی/ خسرو حیدری ناهماهنگ ترین بازیکن سپاهان /شاید وضعیت از آن چیزی که عنوان می شود برای قلعه نویی نگران کننده تر باشد
احسان بعیدی
در هفته ای که استقلال و پرسپولیس و ذوب آهن و استیل آذین همگی با حداقل اختلاف از سد حریفان خود گذشتند مدعی شماره یک و مدافع عنوان قهرمانی به تک امتیاز برابر تیم راه آهن بسنده کرد تا این موضوع بار دیگر به سوژه تحلیلگران تبدیل شود که تیمهای قلعه نویی فصل را خوب شروع نمی کنند.
البته تساوی هم در یک بازی خارج از خانه نتیجه خیلی بدی نیست ولی آن چیزی که به نظر نگران کننده می آید، نه تساوی مقابل راه آهن بلکه آچمز شدن امیر و کادر فنی در دستیابی به ترکیب اصلی و شناخته شده ای در روزهای آغازین لیگ برتر است.
سیاهه ای که سپاهان در این فصل جمع کرده نه تنها هنوز با هم هماهنگ نشده اند بلکه نامهای بزرگ برخی از آنها امیر و دستیارانش را برای گزینش سیستم و ترکیب اصلی دچار اشتباه کرده است.
قلعه نویی در هفته اول کار سختی نداشت چرا که با خروج اجباری جانواریو، نویدکیا و جمشیدیان از لیست بازیکنان اصلی تقریباً کار امیر برای انتخاب راحتتر هم شد اما از یکی دو هفته آینده و با اضافه شدن فابیو و احمد و از چهار هفته بعد با حضور محرم رقابت وارد فاز جدیدی می شود.
مشکل حتی اضافه شدن بر سیاه ستارگان نیست، مشکل آنجاست که هنوز خود امیر قلعه نویی دقیقاً مهره های ترکیب اصلی و سیستم پایه اش را نمی شناسد.
سپاهان در دیدار با شاگردان کربکندی با سیستم 2-4-4 لوزی بازی کرد اما چه کسی است که نداند امیرخان در اولین فرصت روی به سیستم 2-5-3 که قولش را داده بود می آورد، کما اینکه در دیدار با راه آهن نیز عملاً با تعویض بنگر با جعفرپور روی به چنین سیستمی آورد و برای جواب گرفتن از 2-4-4 اصلاً درنگ نکرد.
انتخابها در پستهای مختلف همچنان یک دغدغه بزرگ برای امیری است که خود اذعان کرده هیچ چیز نمی تواند بازی ضعیف ما مقابل راه آهن را توجیه کند.
1) سانتر فوروارد: یانی، عنایتی و توره هر سه آماده اند. توره که احتیاج به توصیف ندارد، عنایتی هم که آماده است و یانی هم که در بازی دوستانه هت تریک می کند. توجیه بازی هر کدام و نیمکت نشینی دو نفر دیگر چیست و آیا استفاده همزمان از دو نفر آنها که ویژگی های دقیقاً شبیه به هم دارند توجیه فنی دارد.
2) هافبک دفاعی: امید ابراهیمی نمایشی دلپذیر مقابل راه آهن داشته اما او با بازگشت جمشیدیان احتمالاً به نیمکت سپاهان اضافه خواهد شد.
3) پست جانواریو: جانواریو در چه پستی بازی خواهد کرد. شاید مصدومیت نویدکیا یک توفیق اجباری بود برای ساده سازی تصمیم گیری کادر فنی. آنها حالا می توانند بی دغدغه نیمکت نشینی کاپیتان، فابیو را در راس لوزی یا جناح چپ قرار دهند.
4) خسرو؛ پیستون، مدافع راست یا هافبک راست؟ شاید ناهماهنگ ترین بازیکن سپاهان هم مثل احسان حاج صفی دقیقاً نمی داند قرار است در سپاهان در چه پستی بازی کند. آیا همچون استقلال وظیفه پیستونی دارد یا قرار است یک مدافع راست کلاسیک باشد و یا خط هافبک را تجربه کند.
5) مدافعین: در فصل گذشته زوج بنگر- عقیلی همچون تمام فصلهای اخیر در سپاهان خوب جواب داد هرچند که بنگر طبق معمول در رقابتهای آسیایی یک سوتی بزرگ داشت. سوال اینجاست که آیا واقعاً زوج حسینی- عقیلی در ترکیب چهار نفره خط دفاعی( زوج تیم ملی) موفق تر نیست.
6) کاظمیان، ناصحی، رجب زاده، پاپی همگی از نفرات آماده تمرینات بودند. قرار است قلعه نویی چگونه از آنها استفاده کند؟
اینها همه دغدغه هایی است که قلعه نویی باید به سرعت در مورد آنها به نتیجه برسد.
به هر حال شاید وضعیت از آن چیزی که عنوان می شود برای قلعه نویی نگران کننده تر باشد. آن چیزی که واضح است اینکه شاید مهره های شناخته شده سپاهان اجازه ندهند این تیم نتایج را از دست دهد ولی شاید انتظار یک بازی هماهنگ و یک ترکیب یک دست و شناخته شده از سپاهان انتظار فعلاً نابه جایی باشد.
گویا برای دیدن سپاهان آرمانی و ایده آل فعلاً باید منتظر و امیدوار بود!
در هفته ای که استقلال و پرسپولیس و ذوب آهن و استیل آذین همگی با حداقل اختلاف از سد حریفان خود گذشتند مدعی شماره یک و مدافع عنوان قهرمانی به تک امتیاز برابر تیم راه آهن بسنده کرد تا این موضوع بار دیگر به سوژه تحلیلگران تبدیل شود که تیمهای قلعه نویی فصل را خوب شروع نمی کنند.
البته تساوی هم در یک بازی خارج از خانه نتیجه خیلی بدی نیست ولی آن چیزی که به نظر نگران کننده می آید، نه تساوی مقابل راه آهن بلکه آچمز شدن امیر و کادر فنی در دستیابی به ترکیب اصلی و شناخته شده ای در روزهای آغازین لیگ برتر است.
سیاهه ای که سپاهان در این فصل جمع کرده نه تنها هنوز با هم هماهنگ نشده اند بلکه نامهای بزرگ برخی از آنها امیر و دستیارانش را برای گزینش سیستم و ترکیب اصلی دچار اشتباه کرده است.
قلعه نویی در هفته اول کار سختی نداشت چرا که با خروج اجباری جانواریو، نویدکیا و جمشیدیان از لیست بازیکنان اصلی تقریباً کار امیر برای انتخاب راحتتر هم شد اما از یکی دو هفته آینده و با اضافه شدن فابیو و احمد و از چهار هفته بعد با حضور محرم رقابت وارد فاز جدیدی می شود.
مشکل حتی اضافه شدن بر سیاه ستارگان نیست، مشکل آنجاست که هنوز خود امیر قلعه نویی دقیقاً مهره های ترکیب اصلی و سیستم پایه اش را نمی شناسد.
سپاهان در دیدار با شاگردان کربکندی با سیستم 2-4-4 لوزی بازی کرد اما چه کسی است که نداند امیرخان در اولین فرصت روی به سیستم 2-5-3 که قولش را داده بود می آورد، کما اینکه در دیدار با راه آهن نیز عملاً با تعویض بنگر با جعفرپور روی به چنین سیستمی آورد و برای جواب گرفتن از 2-4-4 اصلاً درنگ نکرد.
انتخابها در پستهای مختلف همچنان یک دغدغه بزرگ برای امیری است که خود اذعان کرده هیچ چیز نمی تواند بازی ضعیف ما مقابل راه آهن را توجیه کند.
1) سانتر فوروارد: یانی، عنایتی و توره هر سه آماده اند. توره که احتیاج به توصیف ندارد، عنایتی هم که آماده است و یانی هم که در بازی دوستانه هت تریک می کند. توجیه بازی هر کدام و نیمکت نشینی دو نفر دیگر چیست و آیا استفاده همزمان از دو نفر آنها که ویژگی های دقیقاً شبیه به هم دارند توجیه فنی دارد.
2) هافبک دفاعی: امید ابراهیمی نمایشی دلپذیر مقابل راه آهن داشته اما او با بازگشت جمشیدیان احتمالاً به نیمکت سپاهان اضافه خواهد شد.
3) پست جانواریو: جانواریو در چه پستی بازی خواهد کرد. شاید مصدومیت نویدکیا یک توفیق اجباری بود برای ساده سازی تصمیم گیری کادر فنی. آنها حالا می توانند بی دغدغه نیمکت نشینی کاپیتان، فابیو را در راس لوزی یا جناح چپ قرار دهند.
4) خسرو؛ پیستون، مدافع راست یا هافبک راست؟ شاید ناهماهنگ ترین بازیکن سپاهان هم مثل احسان حاج صفی دقیقاً نمی داند قرار است در سپاهان در چه پستی بازی کند. آیا همچون استقلال وظیفه پیستونی دارد یا قرار است یک مدافع راست کلاسیک باشد و یا خط هافبک را تجربه کند.
5) مدافعین: در فصل گذشته زوج بنگر- عقیلی همچون تمام فصلهای اخیر در سپاهان خوب جواب داد هرچند که بنگر طبق معمول در رقابتهای آسیایی یک سوتی بزرگ داشت. سوال اینجاست که آیا واقعاً زوج حسینی- عقیلی در ترکیب چهار نفره خط دفاعی( زوج تیم ملی) موفق تر نیست.
6) کاظمیان، ناصحی، رجب زاده، پاپی همگی از نفرات آماده تمرینات بودند. قرار است قلعه نویی چگونه از آنها استفاده کند؟
اینها همه دغدغه هایی است که قلعه نویی باید به سرعت در مورد آنها به نتیجه برسد.
به هر حال شاید وضعیت از آن چیزی که عنوان می شود برای قلعه نویی نگران کننده تر باشد. آن چیزی که واضح است اینکه شاید مهره های شناخته شده سپاهان اجازه ندهند این تیم نتایج را از دست دهد ولی شاید انتظار یک بازی هماهنگ و یک ترکیب یک دست و شناخته شده از سپاهان انتظار فعلاً نابه جایی باشد.
گویا برای دیدن سپاهان آرمانی و ایده آل فعلاً باید منتظر و امیدوار بود!
تاریخ: 1389/5/7
موضوع: فوتبال
نظر: 0