ناصر ابراهيمي/پيشكسوت فوتبال /خبرگزاری پارس فوتبال دات کام

معمولا در لیگ ایران تا هفته 6 مسابقات نمی توان در خصوص عیار واقعی تیمها اظهار نظر نمود چرا که با نگاهی به کارنامه قهرمانان لیگ در سالهای گذشته متوجه می شویم این تیمها با افت کار خود را آغاز نموده اند بنابر این بدنسازی و عدم هماهنگی بهانه خوبی برای مربیان بازنده است.

در این گذر پرسپولیس امسال به معنی واقعی سرپرست داشت مربی بالای سر خود می دید و در بازار نقل انتقالات با توجه به بضا عت خود یارگیری نمود.

این تیم در دروازه حقیقی باتجربه و احمدی نیمکت نشین آماده را دارد .در خط دفاع نورمحمدی جایگزین حیدری شده بود که این حداقل تغییرات در خط دفاعی پرسپولیس بود که مشکلات کهنه خط دفاعی این تیم در زمینه باز بودن و عدم پوشش مناسب هنوز پا برجاست. این دفاع مقابل تیمهای تهاجمی به مشکل بر خورد خواهد کرد .

در خط هافبک نقطه قوت پرسپولیس وجود دارد که با هماهنگی بیشتر توانائی کلافه نمودن تیمهای دیگر را داراست.
پرسپولیس در این بازی 1-4-1-4  بازی می کرد که در زمان حمله باید به  3-3-4  تغییر حالت می داد که متاسفانه هنوز بصورت کامل قادر به اجرای این تاکتیک نمی باشد . در صد پاسهای سالم هافبک های پرسپولیس بیش از هافبک های تراکتور بود .

در خط فوروارد با یک مهاجم سرعتی دلیلی به بازی هوائی و ارسالهای بی مورد وجود ندارد.
پرسپولیس با خوش شانسی 3 امتیاز این بازی را بدست آورد چرا که اگر موقعیت دقیقه نود وسه تراکتور گل می شد تعادل در نتیجه بدست می آمد که منطقی بنظر می رسید.

در آخر روی سخنم با تما شاگران حاضر در استادیومهاست که رعایت ادب را بنمایند و باعث نشوند تا بجای لذت از تماشای بازی با تلخ کامی پرونده یک بازی بسته شود  و متاسفم از اینکه مربیان شهامت بکارگیری بازیکنان جوان را ندارند فوتبال ما در سی الی چهل بازیکن خلاصه شده که به هر تیمی کوچ می کنند جای جوانها را تنگ می نمایند.

*با تشکر از ایرج طالع