به گزارش ایسنا، مسابقات دوومیدانی داخل سالن قهرمانی باشگاه های کشور از ۹ تا ۱۱ بهمن در دو بخش زنان و مردان برگزار شد و طی آن دو رکورد ملی در بخش زنان شکسته شد؛ الناز کمپانی در دوی ۶۰ متر مانع و پریسا عرب در ۳۰۰۰ متر موفق شدند رکورد ملی را جابه جا کنند.
بخاطر فتوفینیش و تپانچه تمرکزم از روی مسابقه خارج شد
الناز کمپانی در مورد رقابت در قهرمانی باشگاه های کشور به ایسنا گفت: در مسابقه من تاخیر به وجود آمد. قرار بود دوشنبه مقدماتی و فینال دوی ۶۰ متر مانع برگزار شود اما با دستگاه فتوفینیش و تپانچه ای که از کشور دیگر آورده بودند، مشکل پیدا کردند و مسابقه ام به چهارشنبه موکول شد. به همین خاطر کمی تمرکزم از روی مسابقه خارج شد.
او ادامه داد: می توانستم بهتر از این رکورد را ثبت کنم. آخرین باری که رکورد داخل سالن را زده بودم سال ۹۶ بود که از آن موقع باقی مانده بود اما ۲۲ دی زمان ۸.۴۳ ثانیه را ثبت کردم و رکورد را شکستم. در مسابقات قهرمانی باشگاه ها هم حدنصاب ۸.۳۹ ثانیه را به ثبت رساندم و بار دیگر رکورد ملی را ارتقا دادم.
کمپانی در مورد سطح رقابت های قهرمانی باشگاه های کشور گفت: سطح بچه ها خوب بود اما مشکلات فنی کمی ما را اذیت کرد. فتوفینیش و تپانچه از عراق آورده بودند که نتوانستند با آن کار کنند و با دستگاه قبلی خودمان رکوردها را ثبت کردند.
او با بیان اینکه در قهرمانی آسیا شرکت می کنم، در مورد این رقابت ها گفت: نمی دانم چه کسانی می آیند. فقط می دانم تیم هند کامل است و آنها دونده مانعی دارند که در بازی های آسیایی هم نقره گرفت. اگر همه تیم ها کامل بیایند قطعا در هر ماده ای یک نفر را دارند. من هم تمرین کرده ام و باید ببینیم نتیجه چه می شود.
از اینکه رکورد بزنم و اعزام نشوم خسته شده بودم
کمپانی در مورد اینکه مدتی از دوومیدانی دور شد و دوباره برگشت، بیان کرد: بعد از کرونا دیگر انگیزه ای برای تمرین نماند چون مسابقه ها پشت هم کنسل می شد یا رکورد می زدم و انتخابم نمی کردند. دیگر از این کش مکش خسته شده بودم که رکورد بزنم و اعزام نشوم و اصرار کنم که در تیم ملی باشم. انگیزه نبود و اسپانسر نداشتم به خاطر همین خیلی برایم سخت بود که دوباره شروع کنم. سال گذشته دیدم رکوردهای مانع ثابت مانده بود، برگشتم و خواستم تغییر بدهم. از زمانی هم که شروع کرده ام ۵، ۶ بار رکوردم را زده ام.
برای رکوردهایی که ندویده بودم، برگشتم
او ادامه داد: برای خودم و عشقی که به دوی ۶۰ و ۱۰۰ مانع داشتم دوباره شروع کردم و اصلا برایم مهم نبود که مسابقه ای بروم. دوست داشتم بخاطر عددهایی که ندویده ام، دوباره برگردم.
رکورددار دوی ۶۰ و ۱۰۰ متر مانع ایران در پاسخ به این سوال که آیا شرایط الان نسبت به گذشته تغییری داشته و فکر می کنی این بار در تیم ملی قرار بگیری، گفت: بخاطر رکوردهایم می توانم عضو ثابت تیم ملی باشم. سال گذشته هم دیر مسابقه دادم و بخاطر همین برای بازی های آسیایی و قهرمانی آسیا نتوانستند اسمم را وارد کنند. باید ببینیم سال بعد چه می شود اما رکوردهایی که الان ثبت کرده ام جایی برای حرف باقی نمی گذارد.
نسل طلایی انگیزه داشت اما پول نه
کمپانی در مورد خداحافظی نسل طلایی دوومیدانی از این رشته گفت: نسلی بودیم که واقعا انگیزه داشتیم و حتی کسانی که دوومیدانی را کنار گذاشته اند هنوز هم می توانند مثل من ادامه بدهند و رکوردها را جابه جا کنند اما از نظر مالی فشار وجود داشت. ورزشکار حرفه ای نمی تواند شغلی داشته باشد که پول دربیاورد و باید در همان وزش حرفه ای کار کند اما کسانی که بودند باید برای زندگی شان هم تلاش می کردند. نمی شد فقط ورزش کرد.
او ادامه داد: هیچ ارگانی هم نبود که حمایت کند. اسپانسرها هم خیلی سخت سراغ ورزش های انفرادی نمی آیند و بیشتر دنبال ورزش هایی مثل فوتبال می روند که اسم شان در تلویزیون باشد. در این شرایط ادامه فعالیت سخت بود. الان هم بچه های بااستعدادی داریم که باید به آنها زمان بدهیم و حمایتشان کنیم. شرایط هم نسبت به قبل بهتر شده، باشگاه ها پول بیشتری می دهند و برخی هم اسپانسر شخصی می گیرند.
انتهای پیام
