فاطمه مجلل در گفت وگو با ایسنا درباره ی کسب سهمیه المپیک در رویینگ یک نفره سنگین وزن زنان ، بیان کرد: از ابتدا می دانستم که رقیبان قدرتمندی دارم و رقابت سختی را در پیش خواهم داشت اما بقیه انتظار نداشتند که بتوانم همپای آنها به رقابت بپردازم و پیش بروم. فکر می کردند فاصله من با آنها خیلی زیاد خواهد بود. صبح که می خواستم در مسابقات حاضر شوم فکر می کردم که بتوانم ورزشکار ژاپن را بگیرم. با ورزشکار ازبکستان که در واقع روسی الاصل است و مدال المپیک دارد هم شش ثانیه اختلاف داشتم. رکورد زمانی که ثبت کردم خیلی خوب بود و بهترین رکورد ایران شد. انتظار نمی رفت که من چنین رکوردی (۷.۳۷.۰۷) را بتوانم ثبت کنم.
مجلل که پس از ورزشکاران ازبکستان و ژاپن به مدال برنز مسابقات انتخابی قاره آسیا رسید، گفت: تجربه زیادی از حضور در مسابقات مهم و بزرگ نداشتم. من در مسابقات از ورزشکار ژاپن جلو بودم و در ۵۰ متر آخر این ورزشکار از تجربه خودش استفاده کرد و توانست از من جلو بزند. در واقع من به تجربه باختم در غیر این صورت می توانستم دوم شوم. سطح مسابقات بالا بود و حریفان من هم قدرتمند و نامدار بودند و من در مقابل آنها تجربه خیلی کمی داشتم.
ملی پوش رویینگ در مورد اینکه سهمیه به نام ورزشکار ثبت شده است و با خیال راحت برای المپیک پاریس آماده می شود، تصریح کرد: من از این موضوع اطلاع نداشتم و امروز متوجه شدم. خیالم راحت تر است و دیگر تمام تمرکزم را بر روی المپیک می گذارم تا بتوانم آنجا هم نتیجه خیلی خوبی بگیرم.
او در مورد نیاز قایقرانی به حمایت بیشتر تاکید کرد: برای اینکه بتوانم به اینجا برسم تست های زیادی دادم و شاید برخی ها تصور نمی کردند که بتوانم سهمیه المپیک بگیرم. امیدوارم اکنون که این سهمیه به دست آمده، حمایت ها بیشتر شود. ما به تمرین در مسافت استاندارد نیاز داریم اما متاسفانه در دریاچه آزادی در نصف مسافت استاندارد تمرین می کنیم. امکانات ما در کمترین حالت ممکن قرار دارد و در یک ماه اخیر که برای اردو به ارومیه رفتیم، با وجود اینکه آقای احمدی رییس هیات ارومیه تمام تلاش خودش را کرد که بهترین امکانات را فراهم کند و هر چیزی را نیاز داشتیم در لحظه برای ما آماده می کرد اما در سد می ماندیم و با کمترین امکانات برای انتخابی المپیک آماده شدیم.
مجلل در مورد احساس خود زمانی که از خط پایان مسابقه گذشت و متوجه شد سهمیه المپیک را گرفته است، تصریح کرد: آرزویی بود که از کودکی داشتیم و یک شب نبود که به رفتن به المپیک فکر نکنم. خیلی خوشحال بودم. وقتی متوجه شدم رکورد ایران را هم به نام خودم ثبت کردم باورم نمی شد و فکر می کردم که رکورد را به من اشتباه می گویند.
انتهای پیام
