به گزارش خبرگزاری مهر، ملوان و نساجی، هر یک به تنهایی نمادهایی فراتر از فوتبال بوده و هستَند و به اتفاق هم، همواره نشانه ای از پیوندهایِ تاریخیِ دو استانِ گیلان و مازندران را به نمایش گذاشته اند، از جمله این نشانه ها این که در "دربی شمال"، به کرات بازیکنان و حتی مربیانی بوده اند که در هر دو تیم حاضر بوده و با پیراهنِ و در کسوت هر دو باشگاه، دربی را تجربه کرده اند.
از روزهای قبل از این مسابقه، نشانه های ناخوش آیند و نا آشنایی از سمت یک اقلیتِ کم تعداد، اما پر سر و صدای به ظاهر هوادار نساجی دیده می شد. این اقلیت عمدتاً مجازی با خلق و یا بزرگ نمایی حاشیه هایی به شدت حداقلی یا حتی ناموجود، سعی در تحریک و به هم زدنِ جوِ دوستانه و خاصِ دو تیم، با القایِ نمایندگی از کلیتِ هوادارانِ نساجی، توسط یک یا چند صفحه ی هواداری را داشتند.
این نشانه ها آن قدر مشخص بود که باشگاهِ ملوان، پیش از روز برگزاری مسابقه مکرراً به بخش هایِ مختلفِ مسئول، هشدار داده و حتی دو فقره مکاتبه ی جداگانه با سازمانِ لیگ نیز انجام داده است. اما متأسفانه اقدامات متناسبی از طرف مسئولان برگزارکننده صورت نگرفته و هیچ اقدام مدبرانه، هیچ دعوت به خویشتن داری و هیچ مدیریت پیش گیرانه ای صورت نگرفت.
از ساعاتی پیش از شروعِ بازی، شاهدِ فحاشی هایِ رکیک و منسوخ، در حجم و مدت ِ بسیار زیاد، نسبت به بازیکنان، عوامل، هواداران و خانواده ملوان بودیم اما جوِ مسمومِ پیش و طیِ مسابقه، در برابر اعمالِ خشونتِ گروهی، فیزیکی و سازمان یافته ی بعد از سوتِ پایانِ مسابقه هیچ بود. جایی که در ادامه ی بی تدبیری ها و کم کاری های حیرت انگیز مسئولانِ برگزاری مسابقه، حتی برای اسکورتِ اتوبوس ها وحفظ سلامت تیم و هواداران، هیچ برنامه ای وجود نداشت.
با این حال باشگاه ملوان با جمع آوری مستندات لازم و پی گیریِ حقوقی و قضائی از مراجعِ ذی صلاح، در راستایِ اجتناب از وقوعِ حوادثِ ناگوارِ مشابه از کلیه عوامل و مسئولان سازمان محترم لیگ برتر و فدراسیون فوتبال و سایرِ مراجع بالادستی، درخواست می نماید تا کف حداقلی مورد انتظار برایِ برگزاریِ یک مسابقه ی فوتبال فراهم آید.
باشگاه ملوان ضمن تمایز میان اقلیت مورد اشاره با مردم شریف مازندران و هواداران محترم نساجی، چشم به راه دربی های بیشمارِ ملوان-نساجی، با همان جو آشنا و پاک و فضایِ خاص دربی شمال ایران، در سال هایِ پیش رو خواهد بود.