جام جم آنلاین: محمد ارزنده نماینده پرش طول ایران در رقابت‌های المپیک لندن، ناراضی‌ترین دونده ایران است. او که پیش از اعزام به رقابت‌های المپیک لندن انتقادهای زیادی را متوجه مسئولان ورزشی کشور کرده بود هنوز هم از شرایط موجود ناراضی است و بی‌پروا انتقاد می‌کند، هر چند در ارتباط با فدراسیون دوومیدانی با نرمی بیشتری حرف می‌زند.

شاید تلاش این فدراسیون برای برگرداندن ایگور پاگلیم مربی قرقیزستانی محمد ارزنده باعث شده این دونده المپیکی کمتر در مورد فدراسیون انتقاد کند.

وی قصد دارد با کمک این مربی در رقابت‌های جهانی دوومیدانی که سال آینده در روسیه برگزار می‌شود مدال کسب کند، مدالی که در تاریخ دوومیدانی ایران بی‌سابقه است.

ارزنده در گفت‌وگو با «جام‌جم» اظهار کرد: ایگور هنوز به ایران بازنگشته است، اما مقدمات حضور مجدد او فراهم شده و حتی برنامه‌های خود را هم به من ابلاغ کرده است. امیدوارم هر چه سریع‌تر کارها انجام شود، چرا که تا امروز هم وقت زیادی از دست داده‌‌‌ام.

وی افزود: ایگور یکی از برترین مربیان دنیاست و من به او اطمینان کامل دارم. این مربی همگام با دوومیدانی روز دنیا حرکت می‌کند و می‌توانم او را یکی از بی‌نقص‌ترین مربیان دنیا معرفی کنم. یکی از دلایلی که مقدمات بازگشت ایگور به ایران را فراهم کرد پیگیری‌های خودم در این زمینه بود، چرا که می‌دانستم اگر او برود دیگر مثل او پیدا نمی‌کنم.

وی که رکورد پرش طول ایران را با حد نصاب 8.17 متر در اختیار دارد، افزود: یکی از عمده اهداف من ارتقای این‌رکورد است، اما این را هم خوب می‌دانم که عملی‌کردن این‌هدف بسیار سخت و دشوار است، چون شرایطی را می‌طلبد که من از آنها بی‌بهره هستم. برای این که رکوردم را حتی به میزان ناچیزی بهبود ببخشم امکانات خاصی می‌خواهم که فعلا موجود نیست و البته کسی هم به فراهم‌کردن این‌امکانات فکر نمی‌کند. هزینه‌های زیادی باید صرف شود تا بتوانم رکوردی منحصر به فرد از خودم بر جای بگذارم و حتی در آسیا هم رکورددار شوم.

ارزنده در ادامه گفت: رقابت‌های داخل سالن قهرمانی آسیا سه ماه دیگر در تهران برگزار می‌شود و من نیم‌نگاهی به ثبت یک رکورد جدید در این رقابت‌ها دارم. هر چند راه بسیار دشواری پیش‌روی من است.

وی با بیان این که بودجه فدراسیون دوومیدانی برای مهیا کردن امکانات لازم برای دونده‌ها بسیار کم و ناچیز است، یادآور شد: احساس می‌کنم ورزشکاران رشته‌های دیگر بخصوص رشته‌های تکواندو، کشتی، کاراته، والیبال و.... وضع بسیار بهتری نسبت به دونده‌ها دارند. یک برآورد ساده از هزینه‌هایی که در طول سال برای دونده‌ها صرف می‌شود نشان می‌دهد ما مظلوم‌ترین قشر ورزشکاران هستیم. بودجه کنونی فدراسیون فقط صرف احسان حدادی می‌شود و بقیه دونده‌ها محلی از اعراب ندارند.

ارزنده بیان کرد: در حال حاضر بحث داغی که در ورزش شکل گرفته تفاوت فاحش دستمزد فوتبالیست‌ها با ورزشکاران سایر رشته‌هاست و همه نسبت به تبعیض‌هایی که بین فوتبال و رشته‌های دیگر وجود دارد انتقاد می‌کنند، اما تا وقتی رفع تبعیض‌ها از خود فدراسیون آغاز نشود نمی‌توان انتظار داشت بین فوتبال و سایر ورزش‌های دیگر فرق نگذارند. البته من هم شخصا به دستمزد بالای فوتبالیست‌ها اعتراض دارم و معتقدم فوتبال برای این مملکت نان و آب نمی‌شود.

وی با انتقاد از مسئولان ورزشی زادگاهش بروجن گفت: من نمی‌دانم مسئولان ورزشی بروجن دقیقا چه وظایفی دارند. مسوولان محترم آنقدر نسبت به اتفاقات ورزشی بروجن بی‌اطلاع هستند که حتی نمی‌دانند من به عنوان تنها نماینده این شهرستان در المپیک لندن شرکت کردم. در این مدت یاد گرفته‌ام به هیچ عنوان از مسئولان ورزشی شهرم انتظاری نداشته باشم، چرا که کاملا بی‌فایده است. البته حساب مدیرکل تربیت بدنی این استان از بقیه مسئولان جداست.

محمد ارزنده خاطرنشان کرد: توقع کسب مقام و موفقیت از دونده‌های ایران که بدون کمترین امکانات به‌کار خود ادامه می‌دهند توقعی بیهوده و غیرمنطقی است. اگر از دوومیدانی توقع کسب مدال و جایگاه رفیع آسیایی دارند باید حداقل امکانات همانند اردو، شرایط تمرینی مناسب و مربی خوب را فر اهم کنند و آن‌وقت از ما انتظار داشته باشند.

هیلدا حسینی خواه - جام جم