برای استفاده از همه امکانات سایت باید جاوا اسکریپت مرورگر خود را فعال کنید.

زنده باد ایران ...

زنده باد ایران .../بچه های ایران بیائیم رفاقت را از یاد نبریم

تورج عاطف /  خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام

نجواهای عاشقانه فوتبال ما را شنیده اید ؟
استقلال آبیته
پرسپولیس قرمزته
یاشاسین تراختور
شهر ما بندر انزلیه تیم ما ملوان انزلیه
 آبادان برزیلته
..
هر کدام از ما بستگی به هر سرائی که در این  دیار پاک اهورائی داشته و  داریم علاقه ای به این شعارها داشته و خاطراتی با آنها  داشته ایم .همان طوری که روزگاری با شاهین و دارائی و تهران جوان و آرارات و پاس این خاطره ها مرور شد...

این شعارها زیبا است .حس تعلق می دهد اتحاد را می سازد طرفداری از تیمی هیچگاه بد نیست نوعی ساختار اجتماعی است و می تواند امنیت خاطر بیاورد و در پاره ای از مواقع مشکلات ناشی از افسردگی و تنهائی را برطرف کند اما همین طرفداری هم می توان گاه به گاهی حوادث بسیار تلخی را بار آورد که آخرین آنها را در مصر شاهد بودیم. همان طوری که در هیسل بروکسل بین طرفداران یوونتوس و لیورپول در فینال رقابتهای جام باشگاه های اروپا رخ داد و یا در بسیاری از ورزشگاهها دیدیم.

در همین دو دربی گذشته به  یاد داریم که چگونه درگیری اتوموبیلی با موتور سواری که پرچم دیگر تیم را حمل می کرد باعث شد که آن جوان عاشق کشته شود و خانواده آن دگری به روز سیاه نشیند.

سالها پیش سهراب سپهری یادداشتی در روزنامه کیهان ورزشی نوشته بود و از ایرادهای فرهنگی طرفداران فوتبال گفته بود از این که نمی تواند بفهمد چگونه در انگلستان طرفدار شهر لیورپول ترجیح می دهد یا عاشق اورتون و یا لیور پول شود و یا در لندن عاشقان در پی آرسنال و چلسی و تاتنهام  هستند و یا در بیرمنگام ناتینگهام فارست محبوب است اما در کشور ما استقلال و پرسپولیس همه جا محبوب هستند و ایراد دومش از خشونت تنها کلامی دهه 50 در ورزشگاه بود  اما جو ورزشگاه ها ما همیشه متشنج نبود .

روزگاری در دهه 70 وقتی پرسپولیس در فینال  جام در جام آسیا بازی می کرد و حریفش المحرق بحرین بود خیلی ازآبی های تهرانی سفید های ملوانی و زردهای آبادانی و قرمز های تبریزی هم شاد بودند چون ایران قهرمان شده بود خوب یادم هست خیلی از قرمزها هم اشک ریختند وقتی استقلال در تهران به جوبیلیو ایواتا ژاپن بازی را باخت چون ایران فینال را از دست داد .

آری این حس در ایران وجود دارد این جز فرهنگ ما همیشه بوده که در قبال حریف و یا دشمن خارجی همواره با هم متحد می شویم حتی اگر اختلافی با هم داشته باشیم .

قصه نادر شاه را خیلی از جوانهای ما نمی دانند که چگونه همه به او پیوستند تا افغانی را از ایران بیرون اندازند .

شاه اسماعیل اول صفوی که دلاوری در چالداران در قبال  ترکهای عثمانی زبانزد است لشکریانی از همه اقوام داشت.

کوروش و داریوش بزرگ هم چنین بودند همان طوری که لشکر خشایار شا هم چنین بود .

ایران هر وقت یکپارچه شد پیروز شد.

در فوتبال ملی همه یاد داریم که وقتی به اسرائیل گل زدیم و برای اولین بار قهرمان آسیا شدیم مهم این نبود که پرویز قلیچ خانی در تیم تاج بازی می کند و یا بهزادی پرسپولیسی  و یا جباری تاجی و کلانی پرسپولیسی است مهم این بود که ایران اول شده است وقتی در مسابقات  جام جهانی  1978 روشن به کره جنوبی در تهران  گل می زد و ناصر حجازی دلاوری در بوسان می کرد و پروین پاس گل صعود به جام جهانی را داد چه کسی در پی رنگ بود ؟ 

خیلی ها معتقد هستند که در عرصه باشگاه هائی این مسئله نمی تواند باشد زیرا یک لیورپولی از برد منچستر یونایتد در برابر بایرن مونیخ در سال 1999 خوشحال نشده است و شاید خیلی از مادریدی ها خوشحال نبودند که بارسا سال گذشته قهرمان اروپا شد، اما باید ریشه ها را دید لیورپولی ها دشمن منچستر یونایتدی ها هستند چرا ؟ علت تاریخی دارد منچستر یونایتد شهر معدن چی ها و لیور پولی ها بند ر نشین بودند دو قطب اقتصادی دنبال در آمد بیشتر بود در نتیجه اختلاف بود جنگ داشت لیور پول بیتل ها را علم می کرد و منچستری ها جرج بست را...

همین داستان در مورد رئال و بارسا وجود دارد دیکتاتوری چون فرانکو رهبر مادریدی ها بود و جدائی طلبان کاتالان  با او در تضاد پس خیلی کشته دادند خیلی ها یاد دارند که چگونه پویول و ژاوی در هنگام فتح جام جهانی پرچم ایالت کاتالان هم بالا بردند اما همه بارسلونائی ها و مادریدی ها خوشحال از قهرمانی اسپانیا شدند اما در ایران چنین است ؟

تاج و شاهین و یا تاج و پرسپولیس و یا پرسپولیس و استقلال دشمن نیستند .

نمی توانند دشمن باشند برای چه ؟ نگاهی به هجویات چند جوجه روزنامه نگار و قلم به دستی که از اختلافها پول می سازد نباید کرد  .

استقلال تیم محبوب است هیچ ربطی هم به دیکتاتوری و شاه و ... ندارد در همین استقلال حالا و تاج قدیم قلیچ خانی توپ می زد که یکی از مبارزین دیکتاتوری بود بچه های محروم زیادی در این تیم بازی می کردند در تیم پرسپولیس هم عاشق و محبوب زیاد بود جنگ مدیریت ها را بگذاریم کنار اختلافی نیست مثلا تفاوت در عشق است پس چه زیبا بود که پروین را در ورزشگاه دیدیم  که آمده بود تا استقلال ایران را در مقابل الاتفاق عربستان تشویق کند.

الاتفاق وفاق ملی ما را دید چه فرقی دارد استقلال برده است؟

اگر استقلال ببرد فوتبال ایران صاحب افتخار می شود پرسپولیس هم این گونه است سپاهان و تراکتور سازی و ملوان هم این گونه هستند کرکری و رقابت در حد جوانمردانه در ایران است اما بیرون همه یکی هستیم این را باید بفهمیم حتی اگر آنهائی که مدعی فهم و درک وشعور و فرهنگ و قلم هستند یا نمی فهمند و یا به عمد خود را به نفهمی زده اند  تماشاچی ما در دربی 74 اشتباه بزرگی کرد تماشاچی بی تحمل نشان داد که چقدر می تواند آفت به ورزش ما بزند .

تیم ملی ما  برای رقابتهای جام جهانی تماشاچی فهیم و پیش کسوتی چون پروین می خواهد.

پروین آمد اما خیلی از قدیمی ها استقلال نیامدند چون یادشان رفت که استقلال تیم همه ما در این بازی ملی بود.

  پروین آمد تا نشان دهد چرا پرسپولیسی ها هم ناصر خان حجازی را چون صفر ایرانپاک و ایرج پازوکی و شیرزادگان و دهداری می دانند.

در بازی برابر الاتفاق به همه نشان دادیم فرهنگ ما با فرهنگ لیورپول و منچستر یونایتد و بارسلونا و رئال مادرید باید فرق کند .

در فرهنگ ما کلماتی پر از مردانگی و جوانمردی و رفاقت های جانانه داریم آیا در آنجا هم چنین است ؟ در فرهنگ ما نجابت و تعارف و  بچه محل و همشهری وجود دارد در فرهنگ ما عرق ملی وجود دارد.

وقتی نام ایران مطرح باشد دیگر بحث دیگری نباید که بشود .

استقلال عشق هر ایرانی وطن پرستی در بازی برابر الاتفاق بود. همان طوری که سپاهان و پرسپولیس هم خواهند بود .

چه کسی بود که در فینال دو سال پیش نمی خواست که ذوب آهن اول شود ؟ چه کسی از حذف ناحق سپاهان اشک نریخت ؟ وقتی مهدی کیا و دائی  در آلمان بودند کسی به پرسپولیسی بودن آنها فکر می کرد یا این که ایرانی بودن آنها مهم بود ؟

سالها است از فضای نا امن ورزشگاه ها می گوئیم از بی حرمتی و از الفاظ رکیک و از زشتی و از دشمنی و از نفرتی که بی دلیل وجود دارد اما در دیدار برابر الاتفاق نشان دادیم که می توانیم مرزها رقابت را بشناسیم.

پروین نشان داد و طرفداران سرخ همچون دیدار برابر نوف باخور(نوبهار) نشان دادند همان طوری که سالها پیش در بازی المحرق و آلیما آبی ها این گونه بودند.

دیدار برابر الاتفاق را روز فوتبال ایران می نامیم و امید داریم در همه بازیهای ملی همین گونه یکپارچه باشیم.

در دیدار برابر نماینده سعودی شعار زیبا استقلال قهرمان؛ خلیج فارس ایران بسیار زیباتر از سرورته و... بود این شعار باید در بازیهای  تیم ملی و پرسپولیس و سپاهان هم باشد .

بچه های ایران بیائیم رقابت کنیم اما کنار رقابت  این رفاقت را از یاد نبریم  . همه عشق فوتبال به همین رفاقتها است کرکری شیرین  است اما دعوا نیست... سر به سر رفیق گذاشتن است.

پروین قدیمی ترین پرسپولیس است او آمد تابگوید بحث ایران مهمترین است پس همه این گونه باشیم و در رفتارهایمان تجدید نظر کنیم. فحاشی و نفرت و قهر را کنار بگذاریم تشویق ایران باید توسط ایرانی باشد و یاد بگیریم که  همواره چنین باشیم  یک ایران متحد با ایرانی عاشق میهن   ...

تاریخ: 1390/12/1
موضوع: فوتبال
اشتراک گذاری:          
لینک کوتاه:

نظرات
نام:
ایمیل:
وب سایت:
متن:
کد امنیتی:کد امنیتی
تکرار کد امنیتی: