به نقل از ویفروم، شاید بسیاری از ما ندانیم که خواب ممکن است نقش مهمی برای ورزشکاران داشته باشند اما بسیاری از بهترین ورزشکاران جهانی اظهار کردند که خواب نقش مهمی از برنامه تمرینی آنهاست و برای کمک به عملکرد خوب آنان موثر است. برای مثال برخی از ورزشکاران ساعت ۸ شب می خوابند و بعضی ۸ تا ۱۰ ساعت در شب به خواب می روند زیرا خواب نقشی مهمی در متابولیسم، رشد و ترمیم بافت ها مانند ماهیچه ها ایفا و تضمین می کند که حافظه، واکنش افراد و تصمیم گیری آنان به خوبی عمل می کنند و همه این فرآیندها بر عملکرد ورزشی تأثیر می گذارد.
البته تنها ورزشکاران نیستند که می توانند از خواب مناسب بهره مند شوند بلکه افراد دیگر نیز می توانند با داشتن خواب کافی در هر شب، فواید ورزش را برای تناسب اندام و سلامت خود به حداکثر برسانند.
یکی از عوامل موثر در بهبود تناسب اندام، عملکرد میتوکندری بدن است. میتوکندری ها ساختارهای کوچکی در سلول های ماهیچه ها هستند که مسئول ایجاد انرژی مورد نیاز عضله در طول تمرین هستند.
نتایج تحقیقات نشان می دهد که خواب کم (چهار ساعت در شب برای پنج شب) می تواند عملکرد میتوکندری را در شرکت کنندگان سالم کاهش دهد.
رشد عضلانی زمانی اتفاق می افتد که پروتئین های جدیدی به ساختار عضلانی اضافه می شوند که فرآیندی به عنوان سنتز پروتئین شناخته می شود. این فرآیند با ورزش و مصرف غذا و به ویژه پروتئین تحریک می شود و می تواند حداقل ۲۴ ساعت بعد از تمرین ادامه یابد. این مورد نشان می دهد که خواب ضعیف ممکن است عضله سازی را برای بدن سخت تر کند.
دو هورمون تستوسترون و هورمون رشد که در طول خواب ترشح می شوند، ممکن است برای بهبودی و سازگاری با ورزش نیز مهم باشند. این هورمون ها نقش های متعددی در بدن دارند و با بهبود چربی کمتر بدن و توده عضلانی بیشتر مرتبط هستند. مقدار بیشتر توده عضلانی و چربی کمتر بدن می تواند برای ورزش و سلامتی مفید باشد.
وقتی خواب فقط به پنج ساعت در شب محدود می شود، سطح تستوسترون در مردان جوان سالم کاهش می یابد. محدودیت خواب با مدت مشابه نیز باعث تغییر ترشح هورمون رشد در خواب می شود. در حالی که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، به دلیل ارتباط آنها با بهبود ترکیب بدن، این احتمال وجود دارد که این هورمون ها ممکن است در میانجی رابطه بین خواب و تناسب اندام نقش داشته باشند.
مطالعات متعدد نشان می دهند که خواب ناکافی اثر انسولین را کاهش می دهد و می تواند بر توانایی بدن برای جایگزینی ذخایر گلیکوژن تأثیر بگذارد. ذخایر خالی گلیکوژن می تواند عملکرد ورزشی بعدی را در کوتاه مدت و بلندمدت مختل کند؛ بنابراین مهم است که اطمینان حاصل شود که ذخایر گلیکوژن پس از ورزش دوباره پر می شوند.
انتهای پیام
